Wonderen van wrok

Ik moest nog het verhaal vertellen van La noia de Hawaii , dat ik je beloofd had na een gesprek met Dionís en Toni Olivé, gitarist en basgitarist van de groep Melodrama, die Sisa vergezelden op een tournee door Spanje in 1979 en 1980, waar ze een hel van een tijd beleefden. Het is een nummer waar ik van hou. Het werd voor het eerst uitgebracht op het dubbelalbum La catedral uit 1977, op de B-kant, na een ander fantastisch nummer, Tres cavalls , van de meest psychoanalytische Sisa: het paard, symbool van verlangen, galoppeert door de denkbeeldige wereld, die het platform vormt voor een aantal mentale pony's. Nou, Tres cavalls eindigt en La noia de Hawaii begint met een melancholische en vreemde sfeer, als een reclame voor Sunsilk-conditioner, gespeeld op een pedal steel guitar, die platte gitaar, met kleine hendeltjes die de toonhoogte van de snaren veranderen. Sisa is een groot dichter, en het nummer heeft zeer briljante beelden. Een van mijn favoriete momenten is wanneer hij tegen het meisje zegt dat ze de lucht vult met airconditioning. Wat een compliment! Met de klimaatverandering zal het nooit uit de mode raken. Maar het meisje vult geen kamer, bar La Enagua of Avenida Diagonal met palmbomen met airconditioning. Ze vult de lucht met airconditioning! Sisa is een Petrarca van Poble Sec.

Op het album Sisa & Melodrama uit 1979, onlangs heruitgebracht door Satélite K, werd een tweede, compleet andere versie opgenomen, net zo goed als de eerste. Maar in plaats van een zoet, verlangend liedje over een "kijk me aan, raak me niet aan"-meisje dat weggaat, is het een horrornummer. Wat een uitstekend idee. Het meisje uit Hawaï transformeert in een Transsylvanisch meisje. In plaats van pedal steel imiteert de muziek robotachtige ritmes, met een repetitieve Devo-achtige baslijn. Een van de hoofdlijnen is: "dit meisje met grote ogen / een klein fort dat ik voel als ik haar bij me heb." Het nummer is zeker veranderd! Wanneer je de twee versies achter elkaar beluistert, ontdek je enkele symmetrieën. In de Hawaïaanse versie staat dat het meisje geen melk of bloed meer heeft: ze is gedematerialiseerd. In de Transsylvanische versie: "spuug het bloed uit, het is prachtig": hij is een vampier , zoals Sisa zou zeggen.

Het meisje vult de lucht met airconditioning! Sisa is een Petrarca van Poble Sec.

Ik vroeg Dionís en Toni Olivé hoe deze tweede versie tot stand was gekomen, en ze legden het volgende verhaal uit. Ze zouden optreden in Roses, maar er was een wijziging in het programma. Ze kwamen aan in de veronderstelling dat het concert 's middags zou zijn; het was 's avonds, en ze brachten lange tijd wachtend in een bar door. Normaal gesproken bespraken ze graag het repertoire van die dag. Sisa wilde "La noia de Hawaii " nooit spelen. Dionís vermoedde dat het was opgedragen aan een flirt, en het leek slecht af te lopen – sterker nog, het nummer gaat al over een onbereikbaar meisje – en Sisa had geen zin om zich de "chagrin d'amour in to my corazón" te herinneren. Ze hadden de tijd, en ze wijdden zich aan het vernietigen van het nummer, elk een couplet voordragend, en later wijdde Sisa zich aan het afronden ervan. De wonderen van liefdesverdriet.