De Amerikaanse aanval op Iran luidt een nieuw tijdperk in de wereldgeschiedenis in.

De aanval op Iran is een ongeëvenaard voorbeeld van het vermogen van de VS om wereldwijde macht uit te oefenen, en dat gebeurt volkomen onverwacht.

Geen enkele andere strijdmacht ter wereld kan, kortom, doen wat het Amerikaanse leger op 22 juni deed.

Generaal Jack Keane van het Washington Institute for War Studies stelt dat de operatie vier bepalende kenmerken heeft: a) buitengewone veiligheid, waarbij 12 verschillende commando's van het Pentagon betrokken waren, zonder ooit de kritieke punten te onthullen die tijdens de voorbereidingen naar voren kwamen, en dit alles gebeurde in een stad als Washington, waar alles bekend is; b) een uitzonderlijk vermogen tot misleiding en verrassing; c) het gebruik van een overweldigende macht aan bommen en bommenwerpers; en, ten slotte, d) het opmerkelijke strategische geduld en leiderschapsvermogen van Donald Trump.

Bij Midnight Hammer waren 175 vliegtuigen betrokken, met 75 geleide raketten. Hieronder bevonden zich 19 B-2 Stealth-raketten, die twee GBU-57 massapenetratiebommen ("bunkerbusters") konden vervoeren. Veertien daarvan vernietigden Fordow en Natanz.

Het middelpunt van de operatie was de vernietiging van Fordow, waar het regime in totaal 408 kilogram verrijkt uranium en meer dan 3.000 centrifuges die het konden produceren tot zinken had gebracht. Dit was voldoende om 15 atoombommen te vervaardigen.

Drie B-2's, elk met twee GBU-57 bommen, vernietigden de faciliteiten in Fordow met zes opeenvolgende inslagen, terwijl drie andere hetzelfde deden bij Natanz.

Op hetzelfde moment, een uur te vroeg, werden 30 Tomahawk-kruisraketten afgevuurd vanaf een nucleaire onderzeeër van de Ohio-klasse, die zich 500 kilometer verderop in de Indische Oceaan bevond. De raketten verwoestten Isfahan en legden de stad in as.

De operatie werd gepland en voorbereid door de voorzitter van de Joint Chiefs of Staff van de Amerikaanse strijdkrachten, generaal Dan Caine, en stond operationeel onder leiding van het hoofd van het Centrale Commando van het Pentagon (CENTCOM), generaal Michael Kurilla.

Het plan van misleiding en verrassing verliep als volgt: vanaf Whiteman AFB in Missouri vertrokken 19 B-2's, verdeeld in 2 groepen. Eén van de 4 of 5 componenten zette koers over de Stille Oceaan naar het eiland Guam. Een andere kern van 14 B-2's, opererend in "Stealth"-modus, zette koers in totale radiostilte richting de Middellandse Zee en van daaruit naar Iran. Het doel was om Fordow te vernietigen. Onderweg werden er 4 of 5 bevoorradingsstops gemaakt. Nadat Fordow en Natanz waren vernietigd, keerden ze om en keerden terug naar hun basis in Missouri . Dit duurde 37 uur en ze kwamen volledig ongedeerd terug en waren op geen enkel moment blootgesteld aan Iraans luchtafweergeschut.

Kortom, we kunnen stellen dat Donald Trump de afschrikkende capaciteit van de VS in de wereld heeft hersteld . Tegelijkertijd bevestigt hij de volledige steun die hij aan zijn bondgenoten verleent in noodsituaties, zoals in het geval van Israël en het gebrek aan GBU-57-bommen.

Dit feit plaatst de Amerikaanse supermacht duidelijk in een leidende rol in een wereld die volledig verenigd is door de technologische revolutie. Dit gebeurt op een moment dat het wereldwijde systeem een ​​revolutionaire technologische transformatie ondergaat: kunstmatige intelligentie.

Tot slot moet worden opgemerkt dat Trump een buitengewone machtsconcentratie in Washington heeft bereikt; de grootste en meest samenhangende sinds die van Franklin Delano Roosevelt tijdens de Tweede Wereldoorlog.

Het resultaat van deze drie factoren is dat de internationale invloed van de Verenigde Staten kwalitatief is toegenomen als gevolg van deze operatie. Dit komt pijnlijk duidelijk tot uiting in alle mondiale betrekkingen en onderhandelingen die Donald Trump overal ter wereld voert.

Ten eerste is er het geval van Vladimir Poetin en het vroegtijdige einde van de Oekraïne-oorlog.

Ook de overeenkomst met de andere supermacht, China, wordt versneld door een proces van diepe en onomkeerbare integratie tussen de twee grootste economieën ter wereld, aangestuurd door geavanceerde technologie.

Ten derde neemt de ontmanteling van de Europese Unie en de transnationale en bureaucratische macht van Brussel een duizelingwekkend tempo aan, waardoor plaats wordt gemaakt voor het "Europa der Vaderlanden", onder leiding van bondskanselier Friedrich Merz , een figuur begiftigd met de eigenschappen die de tijd vereist, namelijk charisma en besluitvaardigheid, die vanaf het begin van de crisis heeft volgehouden dat "Iran geen kernwapen kan hebben en niet zal hebben ", en daarom ondubbelzinnig de VS en Israël heeft gesteund.

Dan keren we van het einde terug naar het begin, want dit is een nieuw tijdperk in de wereldgeschiedenis, met de transformatie van de G-7 naar de G-9, als gevolg van de inlijving van Rusland en China, wat Donald Trump eiste tijdens de eerste G-7-bijeenkomst in Alberta, Canada.

In alle gevallen is er sprake van de figuur en de betekenis van het 'Donald Trump-fenomeen', wat bevestigt dat dit de eeuw is van charisma en daadkracht , en niet van bureaucratie en timide incrementaliteit.