De druk op de regering om een ​​besluit te nemen over het overnamebod neemt toe.

Het aftellen naar het besluit van de regering van Pedro Sánchez over het overnamebod van BBVA om de controle over Sabadell over te nemen, is begonnen met een onverwachte publieke interventie vanuit Brussel, die de regering waarschuwt dat er geen obstakels in de weg mogen worden gelegd. Een druk die in strijd is met de druk die wordt uitgeoefend door het Catalaanse bedrijfsleven, de rest van Spanje en de partners van de regering, in het bijzonder Sumar, onder leiding van tweede vicepresident en minister van Arbeid Yolanda Díaz, en Junts, de partij van Carles Puigdemont. Ook in het belang van Salvador Illa, de socialistische voorzitter van de Generalitat (Catalaanse regering) en de belangrijkste politieke begunstigde van de terugkeer van het hoofdkantoor van de Vallesan-bank naar het heetst van de strijd tegen het overnamebod van de Baskische bank.

Ook vanuit het bestuur zelf, want het was Sánchez die de toon zette en de sfeer opstookte door een openbare raadpleging aan te kondigen waar niemand op had gerekend of om had gevraagd. Het had de mededingingsautoriteit (CNMC) kunnen hinderen, omdat deze had geweigerd de meningen te peilen van alle bedrijfs- en economische organisaties die gebruik zouden maken van de mogelijkheid die nu voor hen openstond.

De opkomst van Europa heeft de aandacht getrokken omdat het land geen duidelijke bevoegdheden heeft over de binnenlandse economische integratie. Maar zoals een hooggeplaatste EU-bron opmerkt, "moeten deze uitspraken worden geïnterpreteerd als een waarschuwing na de onverwachte invoering van een consultatie die nooit eerder is gebruikt bij een operatie van dit type; het is een administratieve anomalie die ertoe kan hebben geleid dat sommigen dachten dat procedures werden gewijzigd." Hij benadrukt ook dat Europese regeringen steeds vaker bankfusies blokkeren: Portugal, Spanje, Italië en Duitsland. Brussel kon niet anders dan de aandacht trekken, voegt hij eraan toe.

De Portugese Europees Commissaris voor Financiële Diensten, Maria Luís Albuquerque, stelde vrijdag in een interview met Expansión dat de Europese bankensector "zo groot moet worden dat we kunnen concurreren [met Amerikaanse en Chinese banken] en tegelijkertijd de belangen van lokale markten kunnen dienen."

Volgens geraadpleegde financiële experts klinken deze woorden als een originele poging om twee verschillende dynamieken op één hoop te gooien. Ten eerste is het noodzakelijk om omvang te winnen om te kunnen concurreren op de wereldmarkt. Hierbij gaat het duidelijk om de grote zakeninvesteringsbanken van Wall Street, de City of London en de Chinese markt van Shanghai, die zich richten op grote ondernemingen en multinationals. De andere zijn de totaal andere activiteiten van lokaal of regionaal bankieren, gericht op het MKB en individuele gebruikers, met honderden operatoren die heel goed bekend zijn met het terrein waarop zij opereren.

Brussel is beducht voor een consultatie die volgens haar de procedures zou kunnen veranderen.

Op het eerste front kent Europa slechts een kleine groep internationaal opererende banken: Deutsche Bank (Duitsland); BNP en Societé Generale (Frankrijk); Unicredit (Italië) en verderop het Spaanse Santander. Buiten de EU: Lloyds en HSBC (VK) en UBS (Zwitserland). Maar deze concurrentie heeft geen invloed op de financiering van het MKB of particulieren door de twee banken onder voorzitterschap van Carlos Torres (BBVA) en Josep Oliu (Sabadell).

Er wordt gesteld dat dit een startpunt zou kunnen zijn voor de regering, mocht zij besluiten de voorwaarden van het overnamebod aan te scherpen wanneer zij haar standpunt later deze maand bekendmaakt.

Er is niets bekend over de beraadslagingen binnen de organisatie, behalve over Yolanda Díaz. Zij heeft de overname niet alleen openlijk afgewezen, maar heeft ook aangegeven welke voorwaarden zij zal stellen aan het gebied dat zij beheert, met name op het gebied van werkgelegenheid en financiële inclusie.

Juridisch gezien zijn er twee verschillende scenario's mogelijk. Enerzijds richt de huidige fase, fase nummer drie, zich op het terrein van de concurrentie en het algemeen belang, maar daarin mag de overheid enkel overnames of concentraties toestaan, al kan zij wel aanvullende voorwaarden stellen die verder gaan dan die welke de CNMC heeft vastgesteld. Voor sommige bij de operatie betrokken bronnen is deze optie technisch complex en moeilijk uitvoerbaar. Brussel heeft zich hier al op gericht.

Tegenstanders van de operatie hopen dat het bestuur alvast laat weten de fusie af te wijzen, om zo het overnamebod te ontmoedigen.

Ten tweede, vanuit juridisch perspectief, zou de regering-Sánchez moeten kiezen voor een terughoudende technische oplossing en zich moeten beperken tot het opnemen van nieuwe, niet-bepalende voorwaarden. en wachten totdat er na het overnamebod, als dat succesvol is, een besluit genomen moet worden over de fusie. In dit geval, op grond van de Wet op de regulering, het toezicht en de solvabiliteit van kredietinstellingen, die in 2014 werd goedgekeurd onder minister van Economie Luis de Guindos, de huidige vicepresident van de Europese Centrale Bank (ECB). De wet bepaalt dat het de verantwoordelijkheid van de "Minister van Economie is om fusies, splitsingen of volledige of gedeeltelijke overdrachten van activa en passiva waarbij een bank betrokken is, goed te keuren."

Voorstanders van het blokkeren van het overnamebod van BBVA stellen dat de overheid een onbeperkt moratorium op de fusie moet opleggen. Zij stellen dat het algemeen belang vereist dat Sabadell onafhankelijk blijft, niet alleen formeel, met zijn huidige hoofdkantoor en zijn eigen operationele centra, maar vooral vanuit het oogpunt van politieke controle. Dat wil zeggen dat BBVA het niet zou kunnen redden door de meerderheid van de raad van bestuur en het management over te nemen. In dat kader stellen zij voor dat Sánchez dit voorstel zo snel mogelijk indient, over iets minder dan een maand, wanneer fase drie van de competitieprocedure is afgerond. Door deze transparantie kunnen aandeelhouders beslissen of ze hun aandelen wel of niet aan BBVA verkopen, met alle informatie, inclusief de meest gevoelige informatie over de toekomst van Sabadell, mocht het overnamebod succesvol zijn en Sabadell een meerderheid verkrijgen.