Brussel en Londen zetten Gibraltar op het juiste spoor

Nu de negende verjaardag van het referendum dat leidde tot de uittreding van het Verenigd Koninkrijk uit de Europese Unie nadert, werd gisteren eindelijk het laatste openstaande hoofdstuk van de Brexit afgesloten: de status van Gibraltar. In vierpartijenoverleg onder leiding van de Britse regering en de Europese Commissie, waarin ons land een secundaire rol speelde, werd besloten dat Gibraltar deel zal uitmaken van het Schengengebied, dat het vrije verkeer van personen, goederen en diensten tussen 29 Europese landen mogelijk maakt.

Het was de enige mogelijke oplossing om de vorming van een harde grens tussen de landengte en Spanje te voorkomen, wat zowel de economie van Gibraltar als die van de aangrenzende regio, een van de meest achtergebleven regio's van Andalusië en sterk afhankelijk van de handel met de Rots, extreem zou hebben geschaad. De grens is echter fel bekritiseerd door de Conservatieve oppositie in het Verenigd Koninkrijk. Alle conservatieve premiers hebben na de Brexit een pact op deze voorwaarden verworpen, maar Keir Starmer van Labour heeft ervoor gekozen een pragmatische houding aan te nemen in de betrekkingen met het continent, en Gibraltar vormt een steeds terugkerend obstakel om dit te bereiken.

De Nationale Politie zal voortaan paspoortcontroles uitvoeren op zowel de luchthaven (illegaal gebouwd op Spaanse bodem) als de haven van Gibraltar. Sánchez verwelkomde de bereikte overeenkomst zonder afstand te doen van de traditionele aanspraken van ons land op de landengte, maar de waarheid is dat een dergelijke kans zich waarschijnlijk nooit meer zal voordoen om de historische grief van een koloniale entiteit van een ander land op Spaans grondgebied te herstellen.