De sleutel tot het Catalaans ligt in Berlijn

Veel van de grote Europese debatten zijn pas beslecht als Duitsland een kant kiest. Het geval van de officiële status van het Catalaans zal geen uitzondering vormen.

Berlijn vormt momenteel het grootste obstakel voor de goedkeuring ervan in de komende maanden. De Duitse staatsminister voor Europese Zaken, Gunther Krichbaum, was de eerste spreker tijdens de Raad Algemene Zaken van afgelopen dinsdag, die eindigde met het uitstel van de officiële status van de Catalaanse, Baskische en Galicische landen in de EU. Zijn weigering opende de deur voor anderen, te beginnen met Italië, om hun twijfels achter Duitsland te verbergen.

De ministers van de Europese Volkspartij kwamen in de Raad bijeen om hun standpunten kenbaar te maken.

De nieuwe Duitse regering staat onder leiding van bondskanselier Friedrich Merz van de CDU, een partij met uitstekende betrekkingen met de PP. Dolors Montserrat is zojuist verkozen tot Manfred Webers nummer twee in de Europese Volkspartij (EVP). Maar Merz regeert in coalitie met de sociaaldemocratische SPD en de PSOE drukt nu al op deze knop om de motor aan te sturen.

Minister van Buitenlandse Zaken José Manuel Albares was donderdag in Aken aanwezig bij de ceremonie waarbij Felipe VI de Karel de Grote-prijs uitreikte aan Ursula von der Leyen. Hij maakte van de reis gebruik om bij de Duitse officieren op deze kwestie aan te dringen.

De regering vergaderde dinsdag met drie blokken van landen. Aan de ene kant zijn er degenen die tegen de overeenkomst zijn of er terughoudend tegenover staan: degenen die, net als Duitsland, onduidelijk zijn over het juridische en financiële kader en die dit hebben gecommuniceerd aan Fernando Sampedro, de staatssecretaris van de EU, de contactpersoon van Sánchez voor deze missie.

Het eerste blok is duidelijk het meest problematisch. Het zijn Duitsland, Italië, Zweden, Finland, Oostenrijk, Tsjechië en Kroatië. Veel van deze landen worden bestuurd door de EVP.

Lees ook

De Spaanse Volkspartij (PP) heeft haar inspanningen om haar bondgenoten te overtuigen erkend. Dinsdagochtend vond er een ontbijtvergadering plaats met de ministers van de EVP-fractie. Montserrat, die op missie was naar de Canarische Eilanden, kon hierbij niet aanwezig zijn. Dergelijke bijeenkomsten vinden doorgaans plaats vóór alle ministeriële vergaderingen, maar vaak hebben ze een doorslaggevende rol. In dit geval heeft Oostenrijk bijvoorbeeld besloten om publiekelijk zijn terughoudendheid kenbaar te maken.

Dan zijn er de overtuigden (Portugal, België, Slovenië en Roemenië) die openlijk zeggen dat ze de uitvoerende macht steunen. En dan is er nog de overgrote meerderheid, degenen die zich niet uitspreken. Sommigen zijn onverschillig, zoals het Griekenland van de ambitieuze Kiriakos Mitsotakis, die, ondanks dat hij lid is van de EVP, er geen belang bij heeft om zich tegen Spanje te verzetten.

Onder de zwijgende aanhangers zijn er ook zwijgende voorstanders, zoals Malta, Estland, Hongarije, Ierland of Denemarken; maar ook sceptici, zoals Bulgarije of Letland. De regering is van mening dat, mocht er een stemming plaatsvinden, dit geen obstakel zal vormen. Omdat unanimiteit vereist is, is het voldoende dat zij zich niet uitspreken. Als iemand zijn of haar ongenoegen wil uiten zonder bezwaar te maken, dan is onthouding voldoende.

De economische clausules van de EESC-overeenkomst

Het ministerie van Buitenlandse Zaken heeft onlangs een overeenkomst ondertekend die het Spaanse vertegenwoordigers mogelijk maakt om in een van de officiële talen te spreken tijdens de plenaire vergaderingen van het Europees Economisch en Sociaal Comité (EESC). Het EESC is een adviserend orgaan dat als brug fungeert tussen de uitvoerende instellingen en de burgers. In deze overeenkomst draagt ​​Spanje, volgens het administratieve document dat La Vanguardia heeft verkregen, alle kosten, zowel voor de tolkendienst tijdens de plenaire vergaderingen – die minstens zeven weken van tevoren moet worden aangevraagd – als voor de vertaling van de communicatie tussen burgers en de organisatie. Hij benadrukt dat het EESC hierover halfjaarlijks een verslag zal opstellen en dat de regering u binnen een maand moet terugbetalen. En wat de communicatie betreft, deze zal via vertalingen in het Spaans worden geleverd: "Het EESC zal zijn antwoord in het Spaans aan deze instantie sturen", zo staat er te lezen, "zodat het de betrokken partijen een gecertificeerde vertaling ervan in de taal van de oorspronkelijke communicatie kan sturen."

Er zijn twee specifieke gevallen. Één daarvan is Frankrijk. De Franse minister nam het woord, maar bleef zo ​​dubbelzinnig dat de geraadpleegde bronnen het niet eens konden worden over de vraag of hij voor of tegen was. Het is de diplomatie van Parijs die, hoewel ze goede relaties met Madrid wil onderhouden, geen interesse heeft in taalkundige diversiteit. De PSOE is van mening dat Frankrijk geen obstakel zal vormen als er een stemming plaatsvindt.

De andere is Italië. De regering van Giorgia Meloni wil haar bondgenoten van de PP en Vox niet teleurstellen, maar wil ook niet de enige zijn die een veto uitspreekt over de maatregel. Bovendien vindt ze het argument van een gebrek aan garanties acceptabel. Daarom zijn alle ogen nu op Duitsland gericht. Als het Duitse schild valt, denkt de PSOE, zal de rest van de oppositie volgen. Of ze zullen er in ieder geval niet zo snel tegen protesteren.