8 "fantastische" voedingsmiddelen die je vitamine D-gehalte kunnen verhogen

Vitamine D is essentieel voor ons lichaam omdat het de opname van calcium en fosfor in de darmen bevordert , essentiële mineralen voor de vorming en het behoud van sterke botten en tanden. Het speelt ook een belangrijke rol bij de goede werking van het immuunsysteem, de spieren en het zenuwstelsel. Er zijn acht voedingsmiddelen die perfect zijn om je inname gemakkelijk te verhogen.

Volgens Quirón Salud zijn deze voedingsmiddelen voornamelijk van dierlijke oorsprong en bevatten ze ook groenten die aan ultraviolet licht zijn blootgesteld. De lijst omvat:

1. Vette en blauwe vis: zalm, tonijn, makreel, bonito, haring, paling, zeepaling en sardines: Deze vissen leveren niet alleen vitamine D, maar ook omega 3-vetzuren , hoogwaardige eiwitten en essentiële mineralen, waardoor ze zeer heilzaam zijn voor de gezondheid van de botten, het hart- en vaatstelsel en het immuunsysteem.

2. Levertraan: Dit is een extreem geconcentreerde bron van vitamine D, met tot wel 210 microgram per 100 gram, hoewel het vanwege de hoge concentratie in kleine hoeveelheden wordt geconsumeerd. Het is ook rijk aan vitamine A en essentiële vetzuren.

3. Eidooier: Bevat ongeveer 1,75 tot 2 microgram vitamine D per 100 gram. Het is een betaalbaar en gangbaar voedingsmiddel dat ook eiwitten, gezonde vetten, B-vitamines en mineralen levert.

4. Paddenstoelen, schimmels en champignons: Vooral als ze zijn blootgesteld aan ultraviolet licht, leveren ze vitamine D2 (ergocalciferol), wat gunstig is voor mensen die een vegetarisch of veganistisch dieet volgen. Blootstelling aan uv-licht verhoogt hun gehalte aanzienlijk , tot niveaus die kunnen helpen om een deel van je dagelijkse behoeften te dekken. (LEES MEER : Dian is er: Wat gebeurt er als je geld van je bankrekening naar je virtuele portemonnee overmaakt ?)

5. Zuivelproducten: Volle melk, boter, kaas en yoghurt leveren vitamine D, hoewel in kleinere hoeveelheden dan vis. Deze producten bevatten meestal vetten waar deze in vet oplosbare vitamine zich ophoopt, en worden vaak verrijkt om hun gehalte te verhogen, vooral in landen waar blootstelling aan de zon beperkt is of het dieet niet voldoet aan de dagelijkse behoeften.

6. Foie gras en lever: Kip en runderlever bevatten kleinere, maar aanzienlijke hoeveelheden vitamine D en zijn daarnaast een bron van andere in vet oplosbare vitamines, zoals A. Deze organen slaan het op in hun vetweefsel en vormen een voedzame aanvulling op het dieet.

7. Zeevruchten en schaaldieren: Garnalen, oesters, venusschelpen en andere schaaldieren leveren vitamine D, hoewel in mindere mate dan vette vis. Daarnaast zijn schaaldieren rijk aan mineralen zoals zink, ijzer en selenium, en aan vitamine B , die hun voedingswaarde aanvullen.

8. Verrijkte voedingsmiddelen: Granen, sappen en sommige zuivelproducten worden vaak verrijkt met vitamine D om te voorzien in de voedingsbehoeften van de bevolking. Deze verrijking is vooral belangrijk voor groepen met een hoger risico op een tekort, zoals kinderen, ouderen of mensen met een streng dieet.

(LEES MEER: De 7 plaatsen in Boyacá die volgens de IA geen bezoek waard zijn )

Wat gebeurt er met het lichaam als het geen vitamine D heeft?

Een vitamine D-tekort kan verschillende nadelige effecten hebben die de goede werking van het lichaam in gevaar brengen, omdat deze vitamine essentieel is voor de algehele lichaamsbalans. Dit komt doordat het een belangrijke rol speelt bij de opname en regulering van calcium en fosfor, mineralen die essentieel zijn voor de vorming en sterkte van botten en tanden. Het kan ook problemen veroorzaken zoals:

Bij kinderen kan een ernstig tekort leiden tot rachitis, een ziekte die botten verzacht en misvormt, wat leidt tot O-benen, misvormingen van de wervelkolom, een vertraagde motorische ontwikkeling (zoals langzaam gaan zitten of lopen) en een bolle schedel.

▪️Bij volwassenen kan een ernstig tekort leiden tot osteomalacie, wat zich manifesteert in zwakke botten, botpijn en spierzwakte.

▪️Bij ouderen kan zelfs een kleine val een breuk veroorzaken, vooral van de heup, vanwege de broosheid van de botten.

Een tekort kan ook het risico op osteoporose vergroten, een verlies van botdichtheid en -breekbaarheid met een grotere kans op botbreuken.