‘Ik heb zo veel vragen’, zegt de moeder van de dertienjarige jongen die werd doodgestoken

„Alsjeblieft jongens, doe geen gekke dingen. Let op elkaar”, zegt een vrouw maandagochtend huilend tegen een groepje jongens die op en rondom hun fatbikes en fietsen hangen. „Geen ruziemaken. Het wordt steeds gekker wat er allemaal gebeurt.” Het groepje staat in Fjorddal, een straat in een woonwijk in Schiedam-Noord. Hier in de buurt werd afgelopen zondag een dertienjarige jongen door de politie aangehouden en meegenomen, omdat hij verdacht wordt van het neersteken van een andere dertienjarige jongen. Die overleed in het ziekenhuis aan zijn verwondingen.

De huilende vrouw is, zo wordt langzaam duidelijk, zíjn moeder. De moeder van de overleden jongen.

Deze regenachtige maandagochtend was ze met familieleden en vrienden gaan kijken bij de plek waar het gebeurde: een parkje waar je inloopt als je Fjorddal uitloopt. Er liggen nu oranje bloemen bij de ingang van het park.

In 2021 was onder minderjarigen vaker sprake van messengeweld bij (poging tot) doodslag dan in 2016

Daarna trof ze de groep jongens aan. In de straat tussen de donkerblauw met witte huizen in Zweedse stijl. De jongens zijn vrienden, klasgenoten en kennissen van haar zoon. Ze dragen donkere, gewatteerde jassen en staren stilletjes naar de grond of in de verte. Af en toe wordt een vape uit een jaszak tevoorschijn gehaald. En soms omhelzen ze elkaar. Er komen steeds meer journalisten bij staan.

„Hij was helemaal niet gewelddadig”, zegt de moeder van de overleden jongen wanhopig tegen de groep jongens en journalisten. „Ja, hij was eigenwijs, maar niet gewelddadig. Ze kenden elkaar van school. Ik heb nog gezegd: ga niet met die jongen om. Ik heb zóveel vragen. Die blijven allemaal onbeantwoord.”

De verdachte zou hier in Sveaparken wonen, een wijk ontworpen in Scandinavische stijl. De straten heten er Stockholm, Göteborg en Hammerdal. Het is „een soort dorp”, zegt buurtbewoner Achem Linke (37) in de deuropening van zijn huis. „Je kent alle buren, je weet wie er met de hond langsloopt.”

Onderzoek

Zondag rond half zes ’s avonds kwam het bericht in de buurtapp. Een steekpartij aan het Fjorddal, schrijft een buurtbewoner. Shit, denkt Marie-Claire Stolk, dat is om de hoek. Haar zevenjarige dochter is aan het buitenspelen met een vriendinnetje. „Op dat moment heb je het gewoon niet meer. De politie was er al gelukkig, er stonden heel veel mensen. Ik heb haar meteen mee naar binnen genomen.”

De politie doet nog onderzoek naar het steekincident. Er is wel naar buiten gebracht dat er in de buurt een mes werd aangetroffen. Kort na het incident belde het slachtoffer aan bij de bewoners van het huis aan de rand van het park. Zij hebben 112 gebeld.

Over het hoe en waarom van de fatale steekpartij weten de moeder en de groep jongens op straat niet veel. Het slachtoffer en de verdachte zaten bij elkaar in de klas, vertellen de jongens. In de brugklas op een middelbare school in Vlaardingen, dat aan Schiedam grenst. Ze waren „goed” met elkaar. Maar de verdachte stond wel bekend als een lastpak, zeggen de jongens. Niet alleen op school, maar ook in Schiedam-Noord. Ze noemen een aantal dingen die hij op zijn kerfstok zou hebben, maar die kan NRC niet verifiëren.

Mes op zak

De jongens hebben geen idee wat er gebeurd is. Ja, er is weleens ruzie op school en in de buurt. Je ziet vaak dat kinderen door andere kinderen worden opgestookt om iets te doen. Maar een mes trekken? Nee, ze vinden het niet normaal om een mes op zak te hebben als dertienjarige.

Het beeld dat er sprake is van een steeds jongere leeftijd van verdachten en daders en van ‘verharding’ onder jongeren is niet terug te vinden in de (landelijke) cijfers. Vanaf ongeveer 2007 is juist een daling te zien in het aantal jeugdige verdachten en daders, blijkt uit de Monitor Jeugdcriminaliteit 2023 van het Wetenschappelijk Onderzoek- en Datacentrum (WODC). Wel bleek dat er in 2021 onder minderjarigen vaker sprake was van messengeweld bij (poging tot) doodslag dan in 2016.

„Ik kan me niet herinneren dat ik op dertienjarige leeftijd met een mes op zak liep”,zegt buurtbewoner Achem Linke. Hij heeft, zegt hij, zondagavond meteen contact opgenomen met een collega, die leiding geeft bij de scouting. „Ik heb gezegd: weet je hoe belangrijk jouw baan is? Het is zó belangrijk dat we deze jongeren niet uit het oog verliezen.”

De andere dochter (14) van Marie-Claire Stolk heeft al gezegd niet meer naar buiten te willen. „Ik ben er zelf wat nuchterder onder”, zegt vader Ton Prins. „Het gebeurt heus niet twee keer op dezelfde plek. Je kunt die kinderen ook niet binnenhouden”, zegt hij. „Dan hebben ze helemaal geen leven meer. Maar ik maak me wel zorgen, want het wordt steeds normaler.”

Later op de middag, als het politielint bij het parkje is weggehaald en de meeste journalisten uit de wijk zijn vertrokken, komen de vrienden en klasgenoten van de overleden jongen opnieuw de straat ingefietst. Ditmaal met een bosje witte bloemen onder de arm.

Lees ook

Elke steekpartij onder tieners is er één te veel