Wetenschappers hebben de grootste bron van microplastics ontdekt. De meesten van ons gebruiken hem dagelijks.

Microplastics zijn minuscule plastic deeltjes, meestal kleiner dan 5 millimeter in diameter. Helaas komen ze voor in de bodem, het water en de lucht. Waarom is het zo gevaarlijk? Microplastics bevatten giftige stoffen die ons lichaam kunnen binnendringen.

De grootste bron van microplastics? Wetenschappers van de Universiteit van Mississippi geloven dat het... autobanden zijn.

Elke automobilist moet versleten banden om de paar jaar vervangen, en volgens de auteurs van het artikel voor The Conversation , Boluwatife S. Olubusoye en James V. Cizdziel , belanden deze banden vaak in water. Maar dat is niet de enige reden...

Microplastics: van banden tot meren, rivieren en oceanen

Het blijkt dat banden ook tijdens normaal rijden op de weg kleine microplastics loslaten. Regen spoelt ze vervolgens in sloten, vanwaar ze in beken , meren , rivieren en oceanen terechtkomen.

Sommige vissoorten, zoals de regenboogforel , forel en zalm , sterven vanwege giftige chemicaliën in de slijtdeeltjes van banden.

Maar de effecten van microplastics uit bandendeeltjes beperken zich niet tot het waterleven . Wetenschappers schatten dat ze 45 procent van alle microplastics in zowel water als land uitmaken. Dit betekent dat landdieren , net als mensen , ook risico lopen. Recent onderzoek suggereert dat microplastics meerdere organen kunnen beschadigen, waaronder de lever , longen en nieren .

De effecten van bandenslijtage versus milieuactivisten

Oké, maar wat kan er gedaan worden om de impact van bandenslijtage te verminderen ? Fabrikanten zeggen dat het moeilijk is om een vervanging te vinden, maar onderzoekers van de Universiteit van Mississippi onderzoeken milieuvriendelijke methoden om bandendeeltjes op te vangen voordat ze in beken , rivieren en oceanen terechtkomen.

"Wij zijn analytische en milieuchemici die manieren onderzoeken om deze microplastics – en de giftige chemicaliën die ze met zich meedragen – te verwijderen voordat ze waterlichamen en de daar levende waterorganismen bereiken", schrijven de onderzoekers.

Een idee dat eenvoudig en effectief lijkt, is het creëren van een biofiltratiesysteem met behulp van biochar en dennenschaafsel, dat bij de ingang van rioolputten wordt geplaatst. Klinkt aannemelijk, toch? Maar deze methode vereist nog veel onderzoek.

Het belangrijkste is dat het bewustzijn over de schadelijkheid van microplastics groeit en dat steeds meer wetenschappers nadenken over praktische oplossingen voor dit probleem.