kleine losse, losstaande en onsamenhangende notities

1 – De lokale verkiezingen komen eraan en het zal interessant zijn om de programma's te analyseren. Zullen ze – zoals gebruikelijk – een onsamenhangende lappendeken van voorstellen en beloftes na beloftes zijn? En is dit een schande voor, of een schande voor, de politiek (en de democratie)?

2 – Volgend jaar vormen de presidentsverkiezingen het hoogtepunt van een periode van intens (altijd direct) mediabombardement, met eindeloze beloftes; analyse na analyse; en nog meer speculatie na speculatie. Zullen we hier geduld voor hebben?

3 – We wachten af ​​(en verwelkomen) of de kandidaten in Guarda ons verrassen met een verheven houding die zich richt op het algemeen belang van ons volk (?!). Veel hoop, of zelfs vertrouwen?

4 – En Vila Mendo, altijd hier en altijd daarbuiten; en altijd verstoken van wat wij er voor zouden wensen?

5 – De hitte is hier, en nog voordat de hevigheid van de branden werkelijkheid wordt, “massacreren” televisies ons al met hun mogelijkheden… en we staan ​​bijna in brand.

6 – Oorlogen hebben hun onontkoombare koers gevolgd sinds het begin van de mensheid tot vandaag (waarschijnlijk tot in de toekomst). Verschillende denkers hebben er deugden in gezien, of op zijn minst rechtvaardigingen, met als doel de lethargie waartoe velen (individueel en collectief) veroordeeld waren, om te buigen naar vreugdevolle realiteiten, met als doel de deugden van hun eigen volk, of van de deugden die zij beschouwden... te exporteren naar andere volkeren. Wij wilden echter dat ze gisteren ophielden. Hoe dan ook, als land moeten we op alles voorbereid zijn.

7 – Een pauze van de sport , dat wil zeggen van het voetbal, is altijd goed om te herbronnen voor de euforie en teleurstelling, de vreugde en het verdriet, de vieringen en de excessen die ons het volgende seizoen te wachten staan… Een goed alternatief is de Tour de France met de onuitsprekelijke Tadej Pogacar.

8 – Pauzes. Zo noodzakelijk voor ons om aan onszelf en anderen te denken. Om samen met anderen aan onszelf te denken.

9 – Deze aantekeningen zijn niet het vermelden waard, maar we zitten bijna in de vakantie en de Portugezen (net als de inwoners van Guarda) raken in een ontspannen en verwachtingsvolle modus; dan worden ze moe tijdens de vakantie, omdat hun idealen zelden uitkomen; ze herstellen zich als ze weer aan het werk gaan; ze mijmeren over het ongeluk van hun monotone, slecht betaalde taken en hun complexe en gecompliceerde levens; ze raken geïrriteerd door alles en het niets ervan, en door de lengte van de volgende vakantie; en… dan weer hetzelfde liedje… We zijn nu eenmaal zo en we weten niet of we anders zouden kunnen zijn.

10- Er zijn er geen. Maar ze zouden er kunnen zijn. En veel. Kleine, losse, onsamenhangende notities; of niet.

Luis Filipe Soares