Het land met het laagste geboortecijfer ter wereld, maar met 'overvolle' vruchtbaarheidsklinieken

Wanneer bent u met de IVF- behandeling begonnen? (IVF) in november vorig jaar, wist Kim Mi-ae dat het een zware test van haar geduld zou worden - iets wat ze al had meegemaakt toen ze drie jaar geleden haar eerste kind kreeg.

Maar wat haar deze keer choqueerde, waren de ‘absurde’ wachttijden bij de vruchtbaarheidskliniek.

"Toen ik er in januari was, leek het alsof iedereen hetzelfde goede voornemen voor het nieuwe jaar had: een baby krijgen! Zelfs met een afspraak moest ik meer dan drie uur wachten", zegt de 36-jarige inwoner van Seoul.

Terwijl Zuid-Korea nog steeds te kampen heeft met een van de laagste geboortecijfers ter wereld, zien vruchtbaarheidsklinieken een toenemende vraag, wat een lichtpuntje is in de demografische crisis van het land.

Tussen 2018 en 2022 is het aantal vruchtbaarheidsbehandelingen in Zuid-Korea met bijna 50% gestegen tot 200.000. Vorig jaar werd één op de zes baby's in Seoul geboren met behulp van een vruchtbaarheidsbehandeling.

Volgens deskundigen is er achter de hausse een veranderende houding ten opzichte van gezinsplanning.

"We hebben een jonge generatie... die gewend is controle te hebben over hun leven", zegt Sarah Harper, hoogleraar gerontologie aan de Universiteit van Oxford in het Verenigd Koninkrijk. Deze controle, voegt ze eraan toe, kan bestaan uit alleenstaande vrouwen die hun eicellen laten invriezen of stellen die in- vitrofertilisatie proberen wanneer ze niet zwanger kunnen worden.

Terwijl eerdere generaties het erover eens waren dat zwanger worden of niet, een kwestie van toeval kon zijn, zeggen Koreaanse vrouwen nu: 'Ik wil mijn leven plannen.'

Dit is goed nieuws voor de Zuid-Koreaanse regering, die het land uit een demografische crisis probeert te halen. Momenteel is één op de vijf mensen in Zuid-Korea 65 jaar of ouder. Er zijn nog nooit zo weinig baby's geboren in verhouding tot de totale bevolking van het land.

Het land heeft herhaaldelijk het eigen record voor het laagste geboortecijfer ter wereld gebroken: 0,98 baby's per vrouw in 2018, 0,84 in 2020 en 0,72 in 2023. Als deze trend zich voortzet, waarschuwen experts dat de bevolking van 50 miljoen mensen in 60 jaar tijd kan halveren.

Maar er is de laatste tijd reden voor voorzichtig optimisme: in plaats van opnieuw een recordlaagte te bereiken, steeg het geboortecijfer in Zuid-Korea lichtjes naar 0,75 in 2024. Dat is de eerste stijging in negen jaar.

"Het is een kleine toename, maar nog steeds aanzienlijk", zegt Seulki Choi, hoogleraar aan de School of Public Policy and Management van het Korea Development Institute.

Het is nog te vroeg om te zeggen of dit het begin is van een broodnodige ommekeer of slechts een kleine stijging. Het geboortecijfer in het land ligt nog steeds ruim onder het wereldwijde gemiddelde van 2,2. Maar velen, zoals Choi, zijn voorzichtig optimistisch.

"Als deze trend zich voortzet, zou dit kunnen wijzen op een verandering op de lange termijn", zegt Choi. "We moeten in de gaten houden hoe de houding van jongeren ten opzichte van het huwelijk en het ouderschap verandert."

Jarenlang was kinderen krijgen het laatste waar Park Soo-in aan dacht. Ze was altijd druk met haar reclamewerk en kwam vaak pas om vier uur 's ochtends thuis.

"Ik werkte bij een bedrijf waar ze eindeloos overwerkten, dus het was niet iets dat ik realistisch gezien kon overwegen", aldus de 35-jarige.

De dingen begonnen te veranderen nadat ze twee jaar geleden trouwde. Ze kreeg een nieuwe baan met minder uren – en haar vriendinnen kregen kinderen.

"Door hun kinderen te zien en met ze om te gaan, leek alles minder overweldigend", zegt ze. "En toen ik zag dat mijn man het initiatief nam, onderzoek deed naar zwangerschap en bevalling en oprechte inzet toonde, kreeg ik het vertrouwen dat we dit konden."

Toen Park en haar man moeite hadden om zwanger te worden, wendden ze zich tot vruchtbaarheidsbehandelingen. Velen doen hetzelfde, wat de voorspelling bevestigt dat de bloeiende industrie in 2030 meer dan 2 miljard dollar waard zou kunnen zijn.

"Dit is feitelijk een belangrijk signaal aan beleidsmakers dat er nog steeds vrouwen zijn die een gezin willen stichten, maar daarbij tegen obstakels aanlopen", aldus Jennifer Sciubba, voorzitter en CEO van het Population Reference Bureau, een non-profitorganisatie in Washington, D.C.

"Het is vooral een teken dat mensen er niet in slagen hun kinderwens te vervullen."

Moeilijkheden bij het zwanger worden vormen slechts een belemmering.

De oorzaak van de bevolkingsproblemen in Zuid-Korea ligt in een reeks sociale en financiële druk. Denk aan patriarchale normen die de meeste verantwoordelijkheden voor de kinderopvang bij vrouwen leggen, lange werkdagen en hoge opleidingskosten. Deze druk weerhoudt veel jongeren ervan om kinderen te krijgen.

Voor sommigen zijn deze dromen echter slechts uitgesteld. Meer dan de helft van de Zuid-Koreanen zegt kinderen te willen, maar kan zich die niet veroorloven, volgens een rapport van de Verenigde Naties (VN). En wanneer Zuid-Koreaanse vrouwen hun eerste kind krijgen, is de gemiddelde leeftijd 33,6 jaar – een van de hoogste ter wereld.

"Achteraf gezien was het misschien beter geweest om er eerder mee te beginnen," zegt Park. "Maar realistisch gezien... lijkt dit het juiste moment. Eind twintig had ik simpelweg niet de financiële middelen om na te denken over trouwen of kinderen."

Datzelfde geldt voor Kim, die drie jaar spaarde voor haar bruiloft, en nog eens vier jaar om een kind te krijgen.

"Mensen brengen hun jeugd door met studeren, zoeken naar werk en geven geld uit om zich voor te bereiden op het leven. En tegen de tijd dat ze klaar zijn om te settelen, is het meestal te laat", zegt ze. "Hoe langer je wacht, hoe moeilijker het wordt [om zwanger te raken], zowel fysiek als emotioneel."

Voor mensen die kiezen voor in- vitrofertilisatie is het proces om zwanger te worden ook een stuk duurder.

"Het is moeilijk om precies te zeggen hoeveel IVF kost, omdat het per persoon en per cyclus enorm verschilt", zegt Kim. "Het is een enorme, onvoorspelbare uitgave die je financiën flink kan beïnvloeden."

Als onderdeel van de inspanningen om het geboortecijfer te verhogen, heeft de Zuid-Koreaanse overheid haar steun voor vruchtbaarheidsbehandelingen uitgebreid. Seoul subsidieert nu tot 2 miljoen Koreaanse won (US$ 8.100) voor het invriezen van eicellen en 1,1 miljoen won (US$ 4.400) voor elke in-vitrofertilisatiebehandeling.

Maar zelfs met overheidssubsidies gaf Kim naar eigen zeggen in januari meer dan 2 miljoen won (8.100 dollar) uit aan IVF , vooral aan zaken die niet onder de subsidies vallen, zoals supplementen en aanvullende tests.

En omdat minder dan de helft van de IVF-behandelingen succesvol is, kunnen de kosten snel oplopen.

Dit was het geval voor Jang Sae-ryeon in de provincie Jeolla, in het zuidwesten van Korea. De 37-jarige vrouw begon twee jaar geleden met een vruchtbaarheidsbehandeling en heeft al vijf IVF-behandelingen ondergaan, die haar elk ongeveer 1,5 miljoen won (US$ 1.000) hebben gekost.

"Ik wou dat het na een of twee pogingen zou lukken, maar voor de meeste mensen is dat niet het geval," zegt ze. "Zonder geld kom je gewoon niet verder. Dat is de realiteit. En ik denk dat dat het meest frustrerende is."

Een andere uitdaging, zeggen vrouwen, is de druk die ze op de werkvloer ervaren wanneer ze een veeleisend IVF- schema volgen.

Hoewel Zuid-Koreaanse bedrijven meerdere dagen verlof aanbieden voor vruchtbaarheidsbehandelingen, zeggen vrouwen dat het moeilijk is om hier daadwerkelijk gebruik van te maken. Kim zegt dat ze voor haar eerste kind een IVF-behandeling heeft ondergaan zonder verlof op te nemen. Jang vertelt dat haar collega's haar hebben aangespoord de behandeling uit te stellen.

"Ik kreeg het gevoel dat IVF en een fulltime baan gewoon niet samengaan", zegt Jang. "Dus stopte ik. Maar toen ik eenmaal weg was, kreeg ik financiële problemen. Dat zette me ertoe aan om weer werk te zoeken."

Deze financiële en culturele druk heeft misschien de kinderwens van veel Zuid-Koreaanse vrouwen in duigen doen vallen, maar niet die van Jang. Ze raakt nog steeds emotioneel als ze terugdenkt aan twee zwangerschappen aan het begin van haar huwelijk – die beide in een miskraam eindigden.

"Weet je hoe ze zeggen dat je grenzeloze liefde voelt als je een kind hebt?", zegt ze. "Ik denk dat een kind hebben dat op ons lijkt en samen een gezin stichten een van de grootste vormen van geluk is die een mens kan voelen."