OASIS. De triomfantelijke en langverwachte terugkeer naar het podium

De langverwachte terugkeer is eindelijk een feit: het eerste concert van deze Oasis-reünie vond plaats in Cardiff, Wales, en bracht 74.000 mensen samen die de vele anthems die generaties jarenlang hebben getekend, nog niet vergeten zijn. De broers Noel en Liam Gallagher zijn terug, herboren en verlangend om het verleden los te laten. Ze stonden hand in hand op het podium, symbool voor een verzoening die zestien jaar spanning achter zich laat.

De band opende het concert met Hello, een symbolische introductie die volgde op Acquiesce en klassiekers van de albums Definitely Maybe en (What's the Story) Morning Glory?.

Het publiek liet de band niet in de steek en zong uit volle borst mee met de nummers die ze nog uit hun hoofd kenden.

En er was nog tijd voor een emotioneel moment. De broers, bekende voetbalfans, lieten de dood van Diogo Jota niet onopgemerkt voorbijgaan en brachten hem een ​​eerbetoon op het podium. Op de klanken van het nummer "Live Forever" was het onmogelijk om de aanwezigen niet te ontroeren toen een foto van de Portugese aanvaller op het grote scherm werd geprojecteerd. Diogo Jota staat met zijn rug naar hem toe, draagt ​​een Liverpool-shirt en is gewikkeld in een witte bloem.

Meer dan zomaar een concert, het was een emotionele viering, die de verzoening van de gebroeders Gallagher markeerde en generaties met elkaar verbond. De tournee gaat door en toekomstige concerten zullen naar verwachting net zo succesvol zijn.

De terugkeer, de geschiedenis en de erfenis

Het was in augustus vorig jaar, vijftien jaar na het uiteenvallen van de band, dat de broers Noel en Liam Gallagher de strijdbijlen begroeven en de langverwachte terugkeer van Oasis aankondigden. "De wapens zijn verstomd. De sterren staan ​​gunstig. Het lange wachten is voorbij. Kom kijken. Het wordt niet op televisie uitgezonden." Zo kondigden ze de 'Oasis Live '25'-tournee aan.

De verzoening werd verwacht en geruchten dat de broers weer bij elkaar zouden komen, namen toe nadat Liam Gallagher vóór de Champions League-finale beloofde zijn broer Noel te bellen om de band weer bij elkaar te brengen als Manchester City de wedstrijd zou winnen, wat in 2023 werd bevestigd. Beiden staan ​​bekend als fervente fans van de Britse club. Toegegeven, hun verklaring was verschillend: "Er was geen grote onthulling die de hereniging in gang zette, alleen het geleidelijke besef dat de tijd rijp was."

De succesvolste Britse rockband van de jaren 90 komt uit Manchester en vindt zijn oorsprong in Rain, een groep bestaande uit Liam Gallagher (zang), Paul Arthurs (gitaar), Paul McGuigan (bas) en Tony McCarroll (drums). Na een concert van de groep, die nu bekendstaat als Oasis, besloot Noel Gallagher, gitaartechnicus bij Inspiral Carpets en Liams oudere broer, de groep over te nemen en aan te treden als leadgitarist en songwriter. Uiteindelijk tekenden ze een contract bij Creation Records, waarna de singles "Supersonic", "Shakermaker" en "Live Forever" in rap tempo uitkwamen, wat grote verwachtingen wekte voor hun debuutalbum.

Hun debuutalbum Definitely Maybe kwam uit in 1994 en werd het snelst verkopende album in de Britse muziekgeschiedenis. Het bevatte de single "Cigarettes & Alcohol", de grootste hit van de band tot dan toe, begeleid door een liveversie van "I Am the Walrus" van de Beatles. De invloed van Liverpools beroemdste kwartet is altijd al merkbaar geweest in de groep van de broers uit Manchester, wat blijkt uit covers zoals die van "Definitely Maybe" of zelfs uit de vergelijking van de stem van Liam Gallagher met die van John Lennon.

Het jaar daarop brachten ze (What's The Story) Morning Glory uit, dat een waar verkoopfenomeen werd: het werd het bestverkochte Britse album aller tijden en verkocht wereldwijd meer dan 22 miljoen exemplaren. Op dit album vind je bekende singles als Wonderwall, Some Might Say en Don't Look Back In Anger.

Tegen die tijd was het conflict tussen de twee broers al nijpend, wat leidde tot de annulering van een deel van hun Amerikaanse tournee in 1996. Hun controversiële gedrag zorgde ook voor een breed scala aan nieuwsberichten, van Liams arrestatie wegens cocaïnebezit en Noels verklaring over zijn drugsrelaties tot Liams huwelijk met actrice en zangeres Patsi Kensit.

Het derde album, Be Here Now, kwam uit in 1997 en verkocht alleen al op de releasedag zo'n 800.000 exemplaren in het Verenigd Koninkrijk. Dit album bevatte D'You Know What I Mean, begeleid door een versie van David Bowies "Heroes", gezongen door Noel Gallagher, en de B-kant was een versie van "Street Fighting Man" van de Rolling Stones. Ook de single "Don't Go Away", eveneens afkomstig van Be Here Now, werd in mei 1998 uitgebracht, alleen in Japan.

Het jaar daarop brachten ze The Masterplan uit, een compilatie van de beste B-kanten, gekozen met behulp van fans via een stemming op de officiële website van de groep.

Ver verwijderd van het succes van hun vorige albums bracht de band in 2000 Standing On The Shoulder Of Giants uit, dat ondanks alles de fans niet teleurstelde en de weg vrijmaakte voor een grote wereldtournee, die culmineerde in een optreden in het Wembley Stadium in juli van dat jaar. Dit moment zou voor de eeuwigheid worden vastgelegd op het album Familiar To Millions. De band hervatte de opnames in 2002 met Heathen Chemistry, een periode die gepaard ging met de eerste geruchten over het uiteenvallen van de band en het vertrek van twee van de oprichters. Het werd ook gekenmerkt door de release van de singles "Hindu Times" en "Little By Little", waarmee ze opnieuw bovenaan de hitlijsten stonden.

In 2005 keerden ze terug met Don't Believe the Truth en in 2008 met Dig Out Your Soul, wat het einde van de band betekende. Met meer dan 75 miljoen verkochte exemplaren wonnen ze diverse prijzen, waaronder de MTV Europe Music Award.