<i>En zo maar...</i> Seizoen 3, Aflevering 5 Samenvatting: En ze waren kamergenoten

Spoilers hieronder.

Nadat Carrie zich heeft genesteld in Aidans familie in Virginia , is ze terug in New York en zet ze haar beste beentje voor met een nieuwe kijk op haar relatie. Maar in de klassieke Carrie Bradshaw-stijl draagt ​​ze een zeer modieuze hoge hak. Haar gestamper in het appartement op prachtige schoenen zorgt voor een geweldige openingsmontage in deze aflevering, maar het is een regelrechte ergernis voor haar benedenbuurvrouw. (Herkenbaar voor iedereen die in een appartement in New York heeft gewoond.) Het blijkt dat een Britse schrijver genaamd Duncan Reeves (Jonathan Cake) is ingetrokken in de kelder en slaapt slecht door Carries geklikklak. Hij is onverzorgd maar knap, maar een volslagen knorrepot. Wanneer hij Carrie vraagt ​​haar schoenen uit te trekken in haar eigen huis, spot ze – dat is te veel gevraagd. (Deze Aziatisch-Amerikaanse redacteur belooft echter dat het wel meevalt!)

Carrie ontdekt tijdens de lunch met de meiden dat deze Duncan eigenlijk een veelgeprezen bestsellerauteur is, bekend om zijn biografieën – en Miranda is fan. Zozeer zelfs, dat ze Carrie smeekt om hem te laten slapen zodat hij zijn volgende boek kan afmaken. Volgens Seema, die alles weet over onroerend goed in New York, is Duncan slechts zes maanden per jaar in de stad, puur om te schrijven.

Miranda heeft zelf ook problemen met haar buren in haar illegale Airbnb. De huurder aan de overkant van de gang brengt 's nachts keiharde rockmuziek door. Ze schuift briefjes onder zijn deur door om hem rustig te krijgen, maar op een dag confronteert hij haar op een angstaanjagende manier: hij is naakt en houdt een hakmes vast. Hij dreigt Miranda in stukken te hakken als ze de briefjes blijft lezen, dus trekt ze prompt bij Carrie in. Waarom hebben ze hier niet eerder aan gedacht? (Carrie vergat dat ze extra kamers heeft? Als in meervoud ? Ik snap er niks van.)

Hun problemen lijken echter miniem vergeleken met die van Harry. Tijdens een wandeling met Charlotte buiten het Guggenheim onthult hij dat hij prostaatkanker heeft. Gelukkig werd het vroeg ontdekt en is de overlevingskans 98 procent onder patiënten. "Ik beloof je dat ik nog heel lang niet doodga," verzekert hij Charlotte, bijna té zakelijk. Zijn enige verzoek is dat ze het aan niemand vertelt, inclusief haar familie en vrienden, zodat ze hem niet anders behandelen als "de kankerman". Deze grotere focus op Harry is onverwacht, maar ik denk dat hij zonder Aidan of Steve, en een aantal andere AJLT- personages, meer ruimte inneemt.

De diagnose staat de glampingtrip van de Goldenblatts dat weekend op Governor's Island niet in de weg. Charlotte staat erop dat haar kinderen meegaan om quality time met hun vader door te brengen, hoewel ze niet wil zeggen waarom. Lisa en haar familie gaan met hen mee, na Lisa's werkreis met haar redacteur Marion naar Atlanta. Lisa en haar man Herbert hebben al communicatieproblemen, en het feit dat ze met een knappe mannelijke collega reist, helpt niet mee.

Ondertussen zet Seema haar zoektocht naar een eigen makelaarskantoor voort, maar ze heeft een lening nodig om een ​​kantoor te openen (in TriBeCa) en andere zakelijke behoeften (een chauffeur) om de schijn op te houden. Ze hoopt dat de bankmedewerkster voor haar kan instaan, maar dat lijkt onwaarschijnlijk. Het ligt voor de hand dat ze Miranda moet helpen bij het zoeken naar een nieuwe plek, maar Carrie is huiverig om vriendschap met zaken te vermengen.

Ze zal zich echter nog verder bemoeien met de zaak van haar buurman Duncan. Ze geeft hem een ​​welkomstmand en probeert een band op te bouwen door hun gezamenlijke beroep als schrijver, maar wanneer hij haar lelijke pantoffels geeft als "excusescadeau", raken ze weer in conflict. Het is niet het beste moment voor Carrie om een ​​enorme meubelbezorging te ontvangen, maar het is wel een sentimentele verrassing. Het blijkt dat Aidan de tafel heeft gekocht waar Carrie zo van droomde en hem als cadeau heeft laten bezorgen. Hopelijk maken de bezorgers niet te veel lawaai.

Maar er is een nog grotere verrassing in deze aflevering: SAMANTHA. Hoewel de geweldige Kim Cattrall helaas niet in beeld verschijnt (zij en SJP hebben aangegeven dat ze klaar is met de show ), krijgen we wel Samantha's berichtjes te zien. Carrie neemt contact op om te vragen wat ze weet over Duncan, aangezien Samantha in Londen woont, zijn thuisbasis. Volgens de invloedrijke publicist zou hij erg "leuk" moeten zijn. Wanneer Carrie zegt dat hij onder haar appartement woont, krijgen we een klassieke opmerking van Samantha: "Ik wou dat hij onder mij woonde." (Jeetje, wat mis ik haar.) Een snelle blik op hun eerdere berichtjes onthult dat Carrie en Samantha een beetje aan het bellen zijn geweest, waarbij ze elkaar vroegen of ze "hun kans gemist hadden" om te bellen. Ondanks deze cameo van een paar seconden lijkt het erop dat de twee oude vrienden close blijven.

Carrie en Miranda komen echter te dicht bij elkaar. Op een avond, nadat Miranda terugkomt van Joys huis, vindt Carrie haar naakt in de gang. (Tenminste, ze had geen hakmes.) De volgende ochtend eet ze Carries laatste yoghurt en banaan als ontbijt, zonder dat ze zich realiseert dat ze een fout heeft gemaakt. Carrie weet haar irritatie te verbergen, maar de druppel is de druppel wanneer Miranda haar laatste Mexicaanse cola uit de koelkast pakt en haar werkrommel over Carries nieuwe tafel verspreidt. In een poging om de rommel samen op te ruimen, stoot Carrie de cola om en morst het drankje op de tafel en Miranda's laptop. In alle haast gebruikt Carry per ongeluk Miranda's onderzoek om de plas op te soppen; Miranda gebruikt Carries mooie sjaal. Ze weten allebei dat deze woonsituatie niet gaat werken.

Toevallig is Seema's leningaanvraag afgewezen en ze staat te popelen om haar bedrijf op te starten. De sterren staan ​​perfect: ze gaat Miranda helpen bij het zoeken naar een nieuw appartement. En ze mocht ook weer flirten met Carrie's knappe tuinman.

Op Governor's Island wil Lisa even afstand nemen van haar man, maar Charlotte wil meer tijd met haar doorbrengen. Haar wanhopige pogingen om Rock en Lily een band met hun vader te laten opbouwen – zonder hen te vertellen dat hij kanker heeft – blijken echter zinloos. De vriendinnen gaan naar een spa om te ontspannen. Hoewel Lisa de beweringen van haar man ontkent dat er iets tussen haar en Marion speelt, geeft ze Charlotte de waarheid toe. Ze is verliefd op haar werk. Maar dat is oké, toch? Zolang ze er maar niets mee doet? Ze krijgt weinig reactie van Charlotte, die duidelijk in gedachten verzonken en overstuur is. Charlotte komt de belofte die ze aan Harry heeft gedaan na en blijft zijn ziekte geheim houden. Lisa troost haar desondanks.

Terug bij Carrie gaat het alarm af – Duncans kamer vult zich met rook. Carrie gaat naar binnen en ziet dat zijn eten vlam vat op het fornuis, zonder dat hij het merkt omdat hij een koptelefoon draagt. In zijn haast om de pan te verplaatsen, vat een theedoek vlam en valt op de grond, maar voordat de vlammen zich kunnen verspreiden, stampt Carrie op de stof – op haar hoge hakken – om het vuur te doven. Haar lawaaierige schoenen redden de dag.

Nu Duncans maaltijd is aangebrand, gaan hij en Carrie uit eten en hebben een echt gesprek over schrijven. Als ze later die avond thuiskomt, doet Carrie iets dappers: ze trekt haar schoenen uit.