Groene Bazaar voor inspiratie

Het gaat hier niet om een ​​performance, maar om een ​​reeks schetsen die voortkomen uit een rode draad. Kleine voorbereidingen en een voorbeeld van hoe schetsen voor het toneel uit het dagelijks leven kunnen ontstaan, zo werkt het hedendaagse theater nu. Daarom werd de performance aangevuld met geluiden die op straat waren opgenomen en voorwerpen die waren meegebracht uit de Groene Bazaar. Overigens hebben de jongens daar ook onderzoek gedaan naar de toegankelijkheid van de omgeving.

De kinderen werden begeleid door een gast uit Groot-Brittannië, de artistiek directeur van haar kleine theater, Catherine PESKEL. Ze is een groot voorstander van inclusiviteit. Het laboratoriumprogramma omvatte een reeks lessen waaraan kunstenaars van het Almaty-theater “Action Literally” deelnamen. Dit is een inclusief project dat al acht jaar in de zuidelijke hoofdstad bestaat. Omdat de focus van het laboratorium onder andere op inclusie ligt, werd er een rondetafelgesprek gehouden voor het publiek en iedereen die geïnteresseerd is in het creëren van gelijke kansen. Maar de deelnemers aan het laboratorium bereidden zich vooral voor op de laatste voorstelling. Daar kregen we de kans om over onszelf en de problemen waarmee we dagelijks te maken hebben, te praten. Bijvoorbeeld over hoe moeilijk het is om te overleven in een stad waar je overweldigd wordt door harde geluiden, visuele rommel en waar geen toegankelijke omgeving is. En doe dit niet in saaie taal, maar door je eigen voorbeelden te geven en ze voor het publiek uit te beelden.

- Eén van de taken, - zegt laboratoriumconservator Olga MALYSHEVA, - was bijvoorbeeld om met een groep naar de Groene Markt te gaan en te analyseren in hoeverre deze plek toegankelijk is voor mensen met een beperkte mobiliteit, voor mensen met een verstandelijke beperking en voor mensen met een visuele beperking. Het bleek dat het daar voor deze categorieën een ware hel was.

- Maar hoe verhoudt zich dit tot het theater?

- Dit is een van de technieken om de omgeving te verkennen. Via theater kunnen we praten over toegankelijke omgevingen en maatschappelijke problemen. Het doel van het theater “Action Literally” is om de maatschappij te laten zien dat mensen verschillende behoeften hebben.

Het is echter moeilijk te zeggen wanneer de kunstenaars de opgedane ervaring in de praktijk kunnen brengen. Het theater heeft geen financiële ondersteuning, alleen de mogelijkheid om af en toe twee bestaande toneelstukken op te voeren. Het is moeilijk om sponsoren te vinden: sponsoren steunen graag de creativiteit van kinderen, maar hier zijn de deelnemers aan het project volwassen.

“We hebben contact opgenomen met Akimat, maar daar is altijd sprake van routinewerk. We leggen aan de ambtenaar uit wat we doen en zij zeggen dat het geweldig is, fantastisch, dat ze iets voor ons moeten bedenken”, legt Olga Malysheva uit. - Maar na een tijdje komen we weer terug, en die persoon is er niet meer, en we moeten opnieuw beginnen. Het is goed dat er internationale programma’s zijn die het ons soms mogelijk maken om trainingen of activiteiten te organiseren.

Ksenia EVDOKIMENKO, foto door Timofey EVDOKIMENKO, Almaty