Ik ben de Amerikaanse medeplichtigheid aan het lijden van de mensen in Gaza zat

Het is tijd om de kraan dicht te draaien. Geen enkele tank meer. Geen enkel vliegtuig meer. Geen enkele bom meer. Geen enkele kogel meer. Niets voor de regering van Benjamin Netanyahu totdat hij stopt met het plegen van oorlogsmisdaden in Gaza. En nadat de militaire steun is stopgezet, geen cent belastinggeld van welke aard dan ook naar de regering van Benjamin Netanyahu totdat hij een einde maakt aan de genocide-in-alles-behalve-naam-in Gaza. Uit The Washington Post :

Na vier maanden van een bijna totale Israëlische bezetting beschikken de weinige overgebleven ziekenhuizen in Gaza nu over afdelingen voor het groeiende aantal ondervoede kinderen, wier lichaampjes slechts de breedte van hun botten hebben. Artsen zijn zo uitgehongerd dat ze duizelig worden tijdens hun rondes, zeggen medici, en de journalisten die hun patiënten bijhouden, zijn vaak te zwak om zelfs maar naar de klinieken te lopen.

Maandenlang waarschuwden hulporganisaties voor de naderende crisis, toen Israël de hulpstroom naar de Gazastrook stopzette en vervolgens probeerde de VN-hulpacties te vervangen door distributiepunten binnen militaire zones. Volgens Israëlische functionarissen was deze actie bedoeld om druk uit te oefenen op Hamas, wiens strijders Israël op 7 oktober 2023 aanvielen en nog steeds ongeveer vijftig gijzelaars vasthouden die die dag werden ontvoerd, van wie er naar verluidt nog zo'n twintig in leven zijn.

Ik ben het verdomd zat om medeplichtig te zijn aan deze wreedheden, wat ik ook ben, want mijn regering helpt ze te financieren. Ik ben het verdomd zat dat dit soort dingen in mijn naam gebeuren ter wille van een verzuurde alliantie. Ik ben het verdomd zat dat leiders in Washington en Jeruzalem niet alleen de afkeer van internationale hulporganisaties negeren, maar ook de afkeer van hun eigen kiezers.

Volgens de Verenigde Naties moet bijna een op de drie mensen meerdere dagen zonder eten, en ziekenhuizen melden een stijgend aantal sterfgevallen door ondervoeding en honger. In een video die dinsdag werd gefilmd in het Nasser Ziekenhuis in Zuid-Gaza, maakten families zich zorgen over baby's met opgezette buikjes en kleine vuistjes die ze huildend balden. In een van de nieuw ingerichte ondervoedingskamers waren de moeders en kinderen zo stil dat het hardste geluid afkomstig was van twee ventilatoren die zachtjes draaiden in de benauwde hitte.

En hoe kun je dit in vredesnaam rechtvaardigen?

Gaza's vermogen om zelf voedsel te produceren is bijna volledig vernietigd doordat Israëlische militaire operaties landbouwgrond en fabrieken hebben weggevaagd. Nu de zomerhitte toeslaat, hebben hongerige en dorstige burgers geen reserves meer om op terug te vallen.

Palestijnen in de enclave zijn in plaats daarvan afhankelijk van humanitaire hulp, waar de meeste mensen onder het nieuwe Israëlische systeem niet gemakkelijk toegang toe hebben. Volgens lokale gezondheidsautoriteiten zijn er meer dan duizend mensen doodgeschoten terwijl ze door grondgebied dat onder controle staat van het Israëlische leger naar distributiepunten renden die beheerd worden door Amerikaanse beveiligingsbedrijven, waar de voorraden op volgorde van binnenkomst worden geleverd. Ik kan het niet rechtvaardigen. Niet meer. Ik ben het echt helemaal zat.