Zijn liberalen zo hysterisch?

Vorige week was Amerika in de ban van The Sydney Sweeney Story, dat in het weekend leek te verslappen totdat president Trump zich ermee bemoeide. Maar het punt is: The Sydney Sweeney Story is niet The Story. The Story is wat deze hele affaire over ons onthult – en dat is veel verontrustender dan de tekst voor een denimreclame.

Als je dit debacle op de een of andere manier hebt kunnen missen, gefeliciteerd met een goed geleefd leven, maar hier is waar je geluk ophoudt: twee weken geleden plaatste kledingmerk American Eagle een video op YouTube met acteur Sydney Sweeney, die ons vertelt: "Genen worden doorgegeven van ouders op kinderen en bepalen vaak eigenschappen zoals haarkleur, persoonlijkheid en zelfs oogkleur." Na een lange blik op haar lichaam in American Eagle, gekleed in een Canadese smoking, zegt ze in de camera: "Mijn spijkerbroek is blauw." De slogan "Sydney Sweeney heeft geweldige genen" verschijnt op het scherm.

Snap je 'm? Genes klinkt als 'jeans', en ze heeft zowel geweldige genen (omdat ze conventioneel aantrekkelijk is) als geweldige jeans (omdat ze American Eagle-spijkerbroeken draagt).

En toen vielen er ballonnen en confetti uit de lucht, want het was de duizendste keer dit jaar dat ik voor het eerst iets te weten kwam, omdat iemand op televisie tegen me zei dat ik er woedend over was.

Direct na de lancering van de reclame ontstond er wat voorzichtige kritiek op internet, die suggereerde dat het een soort eugenetische theorie van de blanke suprematisten leek te onderdrukken: Sweeney's genen voor blondine en blauwe ogen als "geweldig" bestempelen, zo luidt het argument, is impliceren dat andere genen "niet geweldig" zijn, zoals nazi's traditioneel graag beweerden. Het internet had zijn werk gedaan door in realtime te reageren, en het kabelnieuws en de praatradio hadden hun werk gedaan door erover te grijnzen. Het was een storm in een Twitter-feed, maximale brandstof voor Fox News, die nog steeds geen verslag doet van de overplaatsing van Ghislaine Maxwell naar een lichtbewaakte gevangenis. En, zo stel ik me voor, was het precies wat American Eagle wilde bereiken. Business as usual.

Toen besloot onze president, die het helemaal zat was, zich maandag in de situatie te mengen. "Sydney Sweeney, een geregistreerde Republikein, heeft de HEETSTE advertentie die er is", schreef hij in een bericht op Truth Social. "Ga ze halen, Sydney!" De aandelen van American Eagle stegen met bijna 25 procent, en hoewel ze nu weer vrijwel hetzelfde niveau hebben als vóór zijn inbreng, heeft het Sweeney-verhaal nieuwe zuurstof gekregen. Wat een geluk voor ons.

Noch Sydney Sweeney, noch American Eagle, noch het feit dat de president van de Verenigde Staten tijd heeft om over advertenties na te denken (en zelfs niet dat hij erover nadenkt in termen van hun relatieve HEETHEID) is het verhaal. Het zijn slechts nieuwe termen om in te pluggen in de Mad Libs die ons huidige nationale discours beheersen. Gewoon nieuw voer om Het Verhaal te voeden.

Het verhaal is dat liberalen krankzinnig zijn, geneigd zijn aanstoot te nemen aan elk klein dingetje, en erop gebrand zijn elke stem die ze niet goedkeuren het zwijgen op te leggen en te negeren. Dat is het verhaal van vandaag, was het gisteren, en zal het morgen zijn.

Wacht even, ik ga een plaat opzetten van de Chicks, voorheen de Dixie Chicks, die ooit live tegen een publiek zeiden dat ze zich schaamden om uit dezelfde staat te komen als toenmalig president George W. Bush, na de invasie van Irak. Als gevolg daarvan werden hun albums publiekelijk verbrand, werd hun muziek van de countrymuziekradio gehaald en werden hun levens herhaaldelijk en op geloofwaardige wijze bedreigd.

Oké, ik ben terug.

"Links is boos en gek" is het verhaal, en alles kan zo worden vormgegeven dat het erbij past en het ondersteunt. Je begint met "links is boos en gek" als conclusie, je zoekt op sociale media of Reddit naar drie tot zes voorbeelden die dit ondersteunen, je publiceert je bericht of schetst je praatprogramma op de radio, en Jesse Watters heeft de hele week wel iets om zich druk over te maken. Dit is het spel zoals het altijd wordt gespeeld, en het wordt ALTIJD gespeeld: daar gaat links weer, dat gekke ding.

Het probleem is dat dit een heel lui spelletje is, en een nog luiere manier om nieuws te brengen, omdat het de werkelijkheid niet hoeft te weerspiegelen. Iedereen kan met een willekeurige conclusie beginnen, drie tot zes ondersteunende voorbeelden vinden op sociale media of Reddit, en op publiceren klikken. Afgelopen weekend speelde Cynthia Erivo (je kent haar van Wicked ) de titelrol in een productie van Jesus Christ Superstar in de Hollywood Bowl. Als ik een verhaal zou willen schrijven over de conservatieve verontwaardiging over die castingkeuze, zou ik niet eens hoeven te zoeken naar ondersteunend materiaal; er is al genoeg in mijn tijdlijn verschenen. Zou dat ons iets vertellen wat de moeite waard is om te weten, of zou het ons vertellen wat drie tot zes gekken op sociale media of Reddit de tijd hadden om te posten?

Verdorie, als ik wilde schrijven over hoe landschapsarchitecten uit Cedar Rapids woedend zijn over dinsdagen, of hoe linkshandige mormonen de ranchdressing hebben afgezworen, dan kon ik dat doen. Het internet is groot genoeg om alle meningen te bevatten. De zendtijd op kabelnieuws is eindig, en er is alleen genoeg tijd om het nieuws te brengen dat past bij de vooropgestelde conclusie. Dat betekent niet dat die conclusie klopt.

Dit apparaat is zo lui en intellectueel leeg dat er maar twee mediavormen zijn die het nog regelmatig gebruiken: conservatieve nieuwszenders en soapseries. Hier zijn een paar recente koppen uit die laatste:

Het is hetzelfde spel, op dezelfde manier gespeeld, met hetzelfde existentiële doel: Het Verhaal levend houden. De mensen betrokken houden en emotioneel betrokken houden. Misschien zelfs, weet je wel, verontwaardigd.

Onlangs nog zei psychotherapeut Jonathan Alpert op Fox News, tijdens de uitzending van SYDNEY SWEENEY'S SCREWBALL SAGA: "Jarenlang hebben merken zich in allerlei bochten gewrongen om een kleine maar luidruchtige activistische klasse te paaien, door reclames te maken die geforceerd, vreugdeloos en polariserend aanvoelden. In plaats van consumenten aan te spreken, speelden ze in op een ideologie die de taal controleerde, klachten toejuichte en alles bestrafte wat als onvoldoende progressief werd beschouwd."

Misschien heb ik dat allemaal gemist. Vanaf mijn bank leek het erop dat merken de gezichten en stemmen in hun advertenties diversifieerden en over het algemeen probeerden een bredere consumentengroep aan te trekken. Lijkt me nogal Amerikaans.

Maar ik zag dit wel: later in zijn Truth Social-bericht – dat hij minstens twee keer verwijderde en opnieuw plaatste om diverse spel- en grammaticafouten te verbeteren, maar nog steeds overal overbodige komma's bevatte – juichte Trump over de schijnbare mislukking van een recente Jaguar-advertentie. "Aan de andere kant van het grootboek: Jaguar maakte een domme, en serieus WOKE-advertentie, DAT IS EEN TOTALE RAMP! De CEO is net in ongenade afgetreden en het bedrijf verkeert in absolute chaos. Wie wil er nu nog een Jaguar kopen na het zien van die schandelijke advertentie?"

Laten we eens naar die schandelijke advertentie kijken.

Ik weet het niet, man. Een toekomst waarin we allemaal in een New Order-video leven, is wat mij betreft zo'n beetje het best mogelijke scenario. Maar hij stopte daar niet. "Hadden ze niet een lesje moeten leren van Bud Lite, dat Woke werd en in feite, in een korte campagne, het bedrijf vernietigde? De marktkapitalisatievernietiging is ongekend, met MILJARDEN DOLLAR ZO DOM VERLOREN."

Het is de moeite waard om te vermelden dat de Instagram-video waarnaar onze Zeer Waardige President verwijst minder dan een minuut duurde en werd geplaatst in de feed van ster Dylan Mulvaney. Het is de moeite waard om te vermelden dat Fox News de video heeft versterkt door hem op televisie uit te zenden, waardoor de Bud Light-controverse werd aangewakkerd tot het punt waarop een pas verontwaardigd publiek het merk strafte met een boycot en Kid Rock genoeg dozen kocht om een piramide te maken en erop te schieten. Het is de moeite waard om te benadrukken dat, net als bij het verhaal over Sydney Sweeney, de heftigste reacties van de machtigste stemmen van rechts kwamen. Het is ook de moeite waard om te vermelden dat ik van Fox News überhaupt te weten ben gekomen wie Dylan Mulvaney is.

Laten we eerlijk zijn: het is de moeite waard om je af te vragen of een advertentie die een blondine met blauwe ogen als voorbeeld van "goede genen" presenteert, in een tijd in Amerika waarin nazi's, laten we zeggen, minder stil lijken te zijn over hun nazi-zijn , wel een goed idee is. Ik werkte in de reclamewereld in de jaren negentig, waar alles kon, en ik heb gezien dat dingen voor minder werden afgekeurd. Maar we moeten hier ook eerlijk over zijn: niemand die deze vraag stelt, eist dat de advertenties van American Eagle worden ingetrokken, dat het merk wordt geboycot of dat Sweeney's toekomstige banen aan iemand anders worden gegeven, terwijl populaire talkshowhosts hun programma's verliezen, de nieuwsafdelingen van de grote tv-zenders buigen voor de huidige regering en een perfect Amerikaans bier moeite heeft om marktaandeel terug te winnen.

Nee, Sydney Sweeney die een reclame maakt voor American Eagle is niet hét verhaal. Het verhaal gaat over wie er politiewerk doet, wie welke klacht aanpakt, wie wie straft en wie er aan het einde van deze week centraal zal staan. En de vraag is: hoe vaak kunnen we dit nog doen?