100 jaar geleden voorspelden wetenschappers hoe lang we zouden leven

In 1921 bracht de Canadese arts Frederick Grant Banting een revolutie teweeg in het verloop van diabetes door te ontdekken hoe insuline uit dieren kon worden geïsoleerd. Deze ontdekking vereeuwigde Banting, een veteraan van de Eerste Wereldoorlog en voormalig boerenjongen, in de medische geschiedenis en maakte de ziekte, die voorheen 80 procent van de prepuberale kinderen met diabetes had gedood, beheersbaar.

Hoewel deze doorbraken de droom van een verlenging van het menselijk leven aanwakkerden, luidde de ontdekking van de kiemtheorie in de jaren 1880 een gouden tijdperk in voor de bacteriologie, en begon een nieuw tijdperk in de geneeskunde met de identificatie van vitamines, de ontwikkeling van vaccins en de transformatie van anesthesie in de chirurgie. Zo begon het idee van onsterfelijkheid onderwerp van debat te worden.

John E. Lodge zei in juli 1925, geïnterviewd door het tijdschrift Popular Science:

Dankzij de wetenschap neemt de levensverwachting elk jaar toe. Waarom zouden we het leven niet in eeuwen per dag meten?

Er werd beweerd dat de dood overwonnen kon worden door enzymen te veranderen en orgaantransplantaties uit te voeren.

HET ONDERZOEK VAN VANDAAG

Terwijl wetenschappers nog steeds werken aan het stoppen en zelfs terugdraaien van veroudering, werd in een onderzoek in Singapore de levensduur van muizen met 25% verlengd door het blokkeren van het IL-11-eiwit.

Aan de Universiteit van Rochester werden genen voor een lang leven van naakte molratten overgedragen op normale muizen, waardoor ze langer en gezonder konden leven.

Metformine, een stof die afkomstig is van geitenkruid, is nu een belangrijk medicijn bij de behandeling van diabetes type 2 en wordt momenteel onderzocht op de mogelijkheid om leeftijdsgebonden ziekten te vertragen.

100 JAAR KENNIS OVER OUDER WORDEN

Eind 19e eeuw stelde evolutionair bioloog August Weismann dat cellen zich een eindig aantal keren kunnen delen en dat er een biologische basis is voor veroudering. Deze theorie werd bevestigd in de jaren 60. In de jaren 80 ontwikkelden onderzoekers zoals Shinya Yamanaka herprogrammeringstechnieken om cellen te verjongen. Tegenwoordig vormen deze methoden de basis voor mogelijke behandelingen die veroudering kunnen terugdraaien.

HOE REALISTISCH IS EEN LEVEN VAN DUIZEND JAAR?

Hoewel de wetenschappelijke vooruitgang veelbelovend is, zijn de meeste daarvan tot nu toe alleen succesvol gebleken in laboratoria en bij kortlevende dieren. De toepassing ervan op mensen lijkt nog steeds een complex en langdurig proces.