De ‘heilige graal’ van de criminologie is gevonden

NIEUWSCENTRUM

Gemaakt: 8 november 2025 16:01

Het team transformeert de behuizing tot een elektrode met behulp van een speciaal chemisch mengsel en het aanleggen van een lage spanning. Het residu dat op het oppervlak achterblijft, fungeert als een 'sjabloon' en zet selectief materiaal af in de ruimtes tussen de ribbels van de vingerafdruk, waardoor de lijnen duidelijker worden. De onderzoekers zeggen dat deze methode vingerafdrukken zichtbaar maakt, zelfs op behuizingen die meer dan een jaar zijn aangeraakt en verhit. Dit detailniveau wordt zelden bereikt met traditionele belichtings- of stofmethoden.

Volgens Science Alert kan de extreme hitte die tijdens het schieten ontstaat, lipiden- en aminozuurresten in vingerafdrukken afbreken. Maar hitte is niet het enige probleem: gas dat tijdens het schieten terugstroomt, kan over het oppervlak van de huls waaien, waardoor druk en een stroom deeltjes ontstaat die sporen kunnen wegspoelen. Bovendien compliceren factoren zoals het materiaal van de huls (meestal messinglegeringen), oppervlakteruwheid, wrijving en vuil dat door de huls wordt opgenomen tijdens het rollen over de grond, het behoud van biologische sporen verder.

GRENZEN VAN HET EXPERIMENT

In het onderzoek werden de patroonhulzen niet afgevuurd vanuit een geweer, maar verhit in een oven. Daarom is de werking van de methode nog niet bewezen met factoren zoals verbrandingsproducten van het kruit, interne loopdruk, wrijving van het mechanisme en warmte-koude schokken in een realistische schietsituatie. De onderzoekers benadrukken dat de belangrijkste factor bij het wissen van vingerafdrukken mogelijk niet alleen hitte is, maar eerder de gasstroom vanuit de loop en de kamer. De methode zou moeten worden getest met verschillende pistool- en geweermodellen, en met verschillende soorten kruit en legeringen, om te bepalen of deze even goed presteert op in het veld verzamelde patroonhulzen.

Indien gevalideerd in scenario's met live-vuur, zou de techniek een nieuwe dimensie kunnen toevoegen aan ballistisch onderzoek. Een duidelijke vingerafdruk op een patroonhuls kan krachtig bewijs zijn dat leidt tot directe identificatie van verdachten en speelt een cruciale rol in gevallen waarin DNA of traditionele vingerafdrukmethoden ineffectieve resultaten hebben opgeleverd. Interlaboratoriumreproduceerbaarheid, fout-positieve/-negatieve uitslagen, besmettingsrisico en protocollen voor de keten van bewaring moeten echter nauwgezet worden gedocumenteerd. Rapportagenormen en validatierichtlijnen moeten worden vastgesteld voor de acceptatie van de methode in rechtbanken.

WAT GAAT ER NU GEBEUREN?

Het team is van plan de methode te valideren met live-fire-tests en de duurzaamheid te meten onder verschillende hulslegeringen, kruitformules en omgevingsomstandigheden. Verwacht wordt dat de combinatie van deze nieuwe visualisatietechniek met chemische vingerafdrukken (GSR-profilering) van kruitresten synergie kan creëren bij daderprofilering en reconstructie van de plaats delict. Zodra onafhankelijke laboratoriumvalidaties zijn afgerond en standaardprotocollen zijn gepubliceerd, zal deze aanpak waarschijnlijk een routinematig hulpmiddel worden bij forensisch onderzoek.