AC Milan kontra Liverpool FC: Czy uda Ci się je wszystkie połączyć? – Noc w Stambule

25 maja 2005 roku, dwadzieścia lat temu, AC Milan i Liverpool FC spotkały się w jednym z najbardziej dramatycznych meczów piłkarskich w historii. Ale kto jeszcze tam był w tamtym czasie? 1 / 30 Dida Ze względu na swoje gabaryty i szybkie reakcje nazywano go „zabójcą kar”. No cóż, tak. 2 / 30 Kafu Brazylijczyk, który jako jedyny wystąpił w trzech finałach Mistrzostw Świata, grał na prawej stronie obrony. 3 / 30 Jaap Stam Był częścią jednego z największych cudów finału Ligi Mistrzów. Niestety, miało to miejsce latem 1999 roku w meczu z Bayernem. Musiałem patrzeć, jak Liverpool wyrwał mu tytuł sprzed nosa. 4 / 30 Gniazdo Ponownie rozdawali autografy na początku sezonu 2005/06. Czy tak radzisz sobie z ostateczną porażką? 5 / 30 Paolo Maldini Wynik 1-0 po 50 sekundach. Jak szalona i udana była kariera Paolo Maldiniego? Cóż, porażka z Liverpoolem na pewno była gorzka, w końcu mogła być szóstym (!) tytułem Ligi Mistrzów lub Pucharu Europy. Wygrał więc tylko w 1989, 1990, 1994, 2003 i 2007 roku. Gorzkie. 6 / 30 Andrea Pirlo Wykonał rzut wolny, ale po 50 sekundach Maldini skierował piłkę głową do siatki i podwyższył wynik na 1-0. Nie wykorzystał drugiego rzutu karnego przeciwko Dudkowi. 7 / 30 Gennaro Gattuso Rok później Steven Gerrard wyśmiał swojego przeciwnika w następujący sposób: „Dla mnie to po prostu szczekający gaduła. Może wyglądać agresywnie, ale jest tak straszny jak kociak”. Gorzki atak. Informację podał nawet portal katzennachrichten.de. 8 / 30 Clarence Seedorf Holender mógł zostać pierwszym piłkarzem, który wygrał Ligę Mistrzów z trzema różnymi klubami (Ajax, Real Madryt, AC Milan). Na szczęście udało mu się tego dokonać dwa lata później. 9 / 30 Kaka Już po pierwszej połowie mógł zdobyć tytuł najlepszego występu wszech czasów. Nadal grane - no cóż, tak. 10 / 30 Andrij Szewczenko Powiedzielibyśmy, że Andrij Szewczenko wciąż marzy o zmarnowanej szansie w dogrywce, kiedy Jerzy Dudek popisał się dwoma niesamowitymi refleksami. Bardziej prawdopodobne jest jednak, że Andrij Szewczenko wciąż śni o swoim niecelnym rzucie karnym, który położył kres marzeniom Milanu o tytule. 11 / 30 Hernan Crespo Argentyńczyk rozegrał połowę swojego życia i wspólnie z Szewczenką i Kaką całkowicie rozbił obronę Liverpoolu, strzelił dwa gole i praktycznie zapewnił sobie tytuł. Niestety dla niego, w tym finale była jeszcze druga połowa. 12 / 30 Rui Costa Przyszedł w 2001 roku za 43 miliony euro, co było rekordowym transferem Milanu. Później musiał ustąpić miejsca Kace i został zmieniony w finale w 112. minucie. 13 / 30 Serginho Został zmieniony i jako pierwszy zdenerwował się na Dudka w serii rzutów karnych, strzelając piłkę w nocne niebo nad Stambułem. 14 / 30 Jon Dahl Tomasson Są gorsze rzeczy niż zmiana w 85. minucie finału Ligi Mistrzów i strzelenie karnego. Na przykład: przeprowadzka do VfB Stuttgart kilka tygodni później. 15 / 30 Carlo Ancelotti Po meczu pewnie stał w katakumbach, palił papierosy za papierosem i myślał o tym, że Bayern Monachium poniesie drugą co do wielkości porażkę w 2016 roku: Carlo Ancelottiego. 16 / 30 Jerzy Dudek Trudno jest oszacować wpływ, jaki gra bramkarska Jerzego Dudka miała na amatorską piłkę nożną. W końcu co tydzień od tamtej pory jakiś bramkarz-amator trafia w poprzeczkę przed rzutem karnym, trzęsie biodrami w przesadnym entuzjazmie, znów podskakuje z lewej do prawej i po dopełnieniu rytuału ląduje dokładnie w złym rogu. 17 / 30 Steve Finnan Musiał zostać zmieniony po przerwie z powodu kontuzji. Według niepotwierdzonych plotek, Hernan Crespo i Kaká spowodowali u niego przewlekły guz na nodze. 18 / 30 Jamie Carragher Przed sezonem został przesunięty z pozycji bocznego obrońcy na środkowego obrońcę i za swoje występy w tamtym roku został wybrany Piłkarzem Roku Liverpoolu. 19 / 30 Sami Hyypiä Na swoim ślubie w Helsinkach Campino zaśpiewał „Nigdy nie będziesz szedł sam”. Przecież nikt nie może mu odebrać tytułu Ligi Mistrzów. 20 / 30 Djimi Traoré Później został trenerem młodzieżowej drużyny FC Nordsjaelland „Prawo do marzeń”. Prawo do marzeń, albo jak mawiali w Liverpoolu FC: przerwa w pracy. 21 / 30 Xabi Alonso Wykorzystał rzut karny i podwyższył wynik na 3-3. To tylko jeden z wielu momentów, w których Xabi Alonso zrobił wiele rzeczy dobrze w swoim życiu. 22 / 30 Luis Garcia Kilka lat później klub piłkarski Liverpool FC zorganizował wydarzenie pod nazwą „Sangria with Garcia”. Bilety kosztowały 39 euro, a każdy gość mógł zadać jedno pytanie. A wszystko to tylko dlatego, że fani kiedyś śpiewali: „Luis Garcia Pije sangrię Pochodzi z Barcelony Aby przynieść nam chwałę Ma pięć stóp i siedem cali wzrostu On jest niebem futbolu Więc proszę nie zabierajcie nam Luisa” 23 / 30 Steven Gerard Tej nocy Steven Gerrard, chłopak z Whiston, Merseyside, w końcu stał się legendą klubu Liverpool FC. Został wybrany Piłkarzem Roku UEFA. W porównaniu do trofeum Ligi Mistrzów, prawdopodobnie w ogóle go to nie obchodziło. 24 / 30 John Arne Riise Przez lata Bravo Sport brało go pod uwagę jako potencjalnego nowego nabytku Bayernu Monachium, jednak zawsze pozostawał w Liverpoolu i wygrał Ligę Mistrzów. Też nieźle. A raczej: pięć z pięciu piłek Bravo Sport dla genu zwycięstwa. 25 / 30 Harry Kewell Leeds United, Liverpool, Galatasaray – bez względu na to, gdzie się udał, Harry Kewell stawał się legendą klubu. W meczu z Milanem musiał zostać zmieniony po 23 minutach z powodu kontuzji. 26 / 30 Mediolan Baros Chociaż Baroš kiedyś przeszedł do klubu piłkarskiego Liverpool FC za 5,3 miliona dolarów, to ponieważ jego ojczyzna, Czechy, nie należała jeszcze do UE i Baroš nie rozgrywał wystarczającej liczby meczów międzynarodowych, początkowo odmówiono mu pozwolenia na pracę. Dopiero sąd pracy uznał, że strajkujący miał wystarczające umiejętności, aby zezwolić mu na grę. Na szczęście. 27 / 30 Dietmar Hamann Wraz z nim nadszedł punkt zwrotny! Zmieniony w przerwie Liverpool odwrócił losy meczu. Hamann wykorzystał pierwszy rzut karny Liverpoolu. Po ostatnim gwizdku przyznał sobie nagrodę „Zawodnika Meczu Didiego”. Być może. 28 / 30 Dżibril Cissé Wszedł na boisko w 85. minucie i obecnie jest trenerem napastników w młodzieżowych reprezentacjach Olympique Marsylia. 29 / 30 Włodzimierz Šmicer Wszedł za Kewella w 23. minucie, zdobył bramkę wyrównującą na 2:3 i wykorzystał ostatniego rzutu karnego dla Liverpoolu w serii rzutów karnych. 30 / 30 Rafael Benitez „To nie Bóg obronił rzut karny, tylko Dudek” – powiedział nam później trener Rafael Benitez. Nie możemy się z tym nie zgodzić.