KOMENTARZ – Messner musi wiedzieć, że legenda alpinizmu wykorzystuje nawet tragiczne wypadki, aby pozostać w rozmowie

Przybył w ciągu kilku godzin, za pośrednictwem łącza wideo z Południowego Tyrolu. Reinhold Messner, legenda alpinizmu, miał 80 lat. We wtorek po południu ogłoszono, że Laura Dahlmeier została „co najmniej poważnie ranna” w wyniku obrywu skalnego na wysokości 5700 metrów nad poziomem morza na szczycie Laila w Pakistanie. 31-letnia Dahlmeier w ostatnich latach przyciągnęła uwagę swoimi wybitnymi osiągnięciami alpinistycznymi, a w 2018 roku w Pjongczangu odniosła również dwa zwycięstwa w biathlonie olimpijskim. Do wtorkowego wieczora jej los pozostaje niepewny, informacje są niejasne, a szczegóły skąpe.

To naturalnie stawia Messnera na pierwszym planie – Południowego Tyrolczyka, który jako pierwszy wspiął się na wszystkie czternaście ośmiotysięczników bez butli z tlenem . Te pionierskie osiągnięcia w najwyższych górach świata sięgają jednak dekad wstecz. Mimo to, nawet na emeryturze, Messner pozostaje powszechnie znany, odnosi sukcesy finansowe i umiejętnie promuje swoje dawne osiągnięcia. Jego wykłady wyprzedają się w całym kraju, napisał ponad 50 książek – i wciąż pisze nowe. Ma ogromne poczucie misji – i twierdzi, że ma autorytet w interpretowaniu różnych zagadnień górskich.

Nie można winić Messnera za to, że dziennikarze dzwonią do niego w razie wypadku. Jest wdzięcznym kontaktem dla mediów, osobą, która potrafi odpowiedzieć na wszelkie pytania dotyczące wysokich gór i jest zawsze dostępna. Nie zwalnia to jednak dziennikarzy z obowiązku kwestionowania tego, kogo zapraszają jako eksperta i komu dają platformę do dyskusji.

W przypadkach takich jak tragiczny wypadek Dahlmeiera w Pakistanie, Messner mógł przedstawiać się jako wielki mistrz alpinizmu i mówić z powściągliwością. Ale Messner postępuje odwrotnie, wypowiadając spekulacje i banały, nie spotykając się z krytyką. Obawia się, że w przeciwnym razie opinia publiczna mogłaby stracić zainteresowanie nim i jego mądrością.

Z jego domu w Południowym Tyrolu do Karakorum, gdzie Dahlmeier miał wypadek, jest ponad 5000 kilometrów. Ta odległość nie powstrzymuje go jednak przed stawianiem diagnoz na odległość. Wygłasza stwierdzenia w rodzaju: „Jeśli spadają skały z góry, prawie niemożliwe jest ominięcie wszystkich skał”. Albo: „Natura pozostaje nieprzewidywalna”.

Messner oferuje również ocenę umiejętności alpinistycznych Laury Dahlmeier. Słyszał, że jest ona utalentowaną alpinistką, która, przy dużej odpowiedzialności osobistej, radzi sobie nawet z trudnymi drogami. Miała też wszystko, czego potrzebowała, aby „czyste” ukończyć nawet trudną wspinaczkę, taką jak ta na szczyt Laila. Skąd wziął te informacje? Nieistotne. I, jak musi przyznać nawet ekspert Messner, nie znał Dahlmeier osobiście. Nieważne?

W środę sytuacja robi się jeszcze gorsza, zanim ogłoszono śmierć Dahlmeiera. Tego ranka Messner rozbudza nadzieję, że najlepsi alpiniści świata są w ruchu, wspinają się w „butach milowych” i próbują uratować Dahlmeiera. Jeśli helikopter zdoła wystartować, prawdopodobna jest również akcja ratunkowa z użyciem wyciągarki. Takie akcje ratunkowe nie są jednak możliwe w Karakorum. Dodaje, że Thomas Huber, znany niemiecki alpinista , zrobi wszystko, co w jego mocy, aby uratować Dahlmeiera. Ale nawet Huber, oczywiście, nie potrafi czynić cudów. Messner: „Zawsze istnieje ryzyko resztkowe w tym, co robimy”.

Jego wypowiedzi są trudne do zniesienia. Wykorzystuje nawet tragiczny wypadek młodego alpinisty i byłego sportowca wyczynowego, by promować własną sprawę.

W szwajcarskiej polityce maksyma „Servir et disparaître” (służyć i zniknąć) odnosi się do byłych radnych federalnych. Messner był kiedyś politykiem, zasiadając w Parlamencie Europejskim z ramienia Zielonych. Dzięki temu, a także w trakcie swojej kariery alpinisty, autora, mówcy i przedsiębiorcy, mógł się wiele nauczyć. Wyczucie, kiedy milczenie jest potrzebne, nie jest jednym z nich.