Riola Xhemaili, kiedyś odrzucona – teraz ratuje szwajcarską drużynę

„Cholera jasna, chcemy dojść do ćwierćfinału” – myśli Riola Xhemaili na kilka minut przed końcem meczu Mistrzostw Europy z Finlandią, kiedy Szwajcaria przegrywa 0:1. Później używa tych samych słów w strefie mieszanej, po szczęśliwym zakończeniu meczu w postaci gola. To typowy moment Xhemaili: zawsze mówi, co myśli. Jest głośna, pewna siebie, charyzmatyczna.

To, że Riola Xhemaili poprowadzi Szwajcarię do ćwierćfinału Mistrzostw Europy na ojczystej ziemi, jest z jednej strony logiczne, ale z drugiej – dalekie od przesady. Kilka lat temu pochodząca z Solothurn zawodniczka była uważana za jeden z największych talentów Szwajcarii, ale jej kariera nie rozwijała się tak długo, jak oczekiwano. Xhemaili musiała zmierzyć się z wieloma rozczarowaniami, mimo że miała zaledwie 22 lata.

Została wykluczona z Mistrzostw Świata w Australii i Nowej Zelandii w 2023 roku, powołując się na niedobory fizyczne, powiedziała ówczesna trenerka reprezentacji Szwajcarii Inka Grings. „Musi zrozumieć, że potrzebuje więcej” – powiedziała Grings. Więcej wysiłku, przez cały rok, a nie tylko tuż przed ważnym turniejem.

Nawet pod wodzą obecnej trenerki Pii Sundhage, Xhemaili nie zawsze była powoływana. Szwedka wyjaśniła zawodniczce przez telefon, czego od niej oczekuje: bramek. Ta silna technicznie pomocniczka, która grała na pozycji numer 10 w kilku klubach, jest również groźna i ma dobrą intuicję pod bramką przeciwnika.

Te cechy charakteryzowały Xhemaili przez całą jej karierę. Chociaż grała w siatkówkę jako dziecko, zaczęła grać w piłkę nożną w wieku jedenastu lat w FC Solothurn, gdzie grał jej brat bliźniak Rion. Następnie przeniosła się do młodzieżowej drużyny FC Basel, gdzie była jedyną dziewczyną.

W wieku zaledwie 15 lat zadebiutowała w FCB Women's Super League, strzelając gola w swoim pierwszym meczu i przejmując odpowiedzialność poza boiskiem, zostając kapitanem. Po trzech latach przeniosła się do SC Freiburg, a następnie do VfL Wolfsburg w ramach Bundesligi. Kiedy w pierwszym roku nie dostała tyle czasu gry, ile oczekiwała, podpisała umowę wypożyczenia do PSV Eindhoven, z myślą o Mistrzostwach Europy.

Rozgrywa fantastyczny sezon z drużyną, która zdobyła Puchar Holandii i podpisała z nią stały kontrakt od przyszłego sezonu. Uwielbia techniczny styl gry w lidze, strzelając 14 bramek i zaliczając 6 asyst w 26 meczach w tym sezonie. To również zrobiło wrażenie na trenerze reprezentacji, Sundhage, który jest entuzjastycznie nastawiony do postępów Xhemaili i jej regularnych bramek na treningach we wszystkich rodzajach meczów.

Tuż przed Mistrzostwami Europy Xhemaili podsumowała swoją drogę. „Musiałam grać pod presją każdego dnia, zwłaszcza że od początku obiecywano mi talent” – powiedziała. „W tym roku cieszę się, że potrafię się wykazać, gdy obdarza się mnie zaufaniem. Pokazałam, że jestem dobrą piłkarką”.

Co więcej, jest ona również osobą, która wyznacza trendy w kwestiach, które dotyczą wielu ludzi w kraju. W sierpniu ubiegłego roku Xhemaili, której rodzice pochodzą z Kosowa, zabrała głos w poruszającym wpisie w mediach społecznościowych. Doświadczyła tego, na co narzekali również reprezentanci płci męskiej z migracyjnym pochodzeniem. Po tym, jak w wywiadzie powiedziała, że ​​pochodzi ze Szwajcarii, Xhemaili została zasypana listami z nienawiścią.

Została zaatakowana za to, że nie utożsamiała się wystarczająco z krajem swoich korzeni. Odpowiedziała: „Latam do Kosowa co najmniej dwa razy w roku, inwestuję w ten kraj, aby nigdy nie zapomnieć, skąd pochodzę i że mam w Kosowie dom, który zawsze mogę odwiedzić”. Pokazała zdjęcia mieszkania w budowie. Kontynuowała: „Cieszę się, że mogłam dorastać w tak wspaniałym kraju jak Szwajcaria. Kocham Szwajcarię, dlatego zawsze chciałam okazać wdzięczność i grać dla Szwajcarii”. To nigdy nie była decyzja podjęta przeciwko komukolwiek.

Po raz pierwszy publicznie ujawniła, co najwyraźniej działo się z nią od lat. Powiedziała, że ​​jej rodzina była obrażana i zastraszana tydzień po tygodniu. Podsumowała: „Powinniśmy wszyscy wyznawać te same wartości i nie szerzyć niepotrzebnej nienawiści wobec osób, których nie znamy!”

To było przesłanie, które wykraczało daleko poza piłkę nożną. Z perspektywy czasu to, co myślała, że ​​już wtedy wiedziała, okazało się prorocze: „Że uszczęśliwię wszystkich w Szwajcarii, a oczywiście także w kraju, z którego wywodzą się moje korzenie, Kosowie”. Osiągnęła to najpóźniej w czwartek wieczorem. Ale jej zwycięski gol miał jeszcze szersze reperkusje.

„Brawo, dziewczyny” – napisał Nils Nielsen, były trener reprezentacji, na Instagramie pod zdjęciem szczęśliwej szwajcarskiej drużyny, dodając: „…i Rio, czy warto było czekać i pracować? Jestem z was dumny”.

Ona prawdopodobnie odpowiedziałaby na jego pytania otwarcie i twierdząco, gopfertami.