„Wszyscy spodziewali się, że nam się nie uda i nam się nie udało”: Czarny dym na zakończenie spotkania emerytalnego

Po czterech długich miesiącach dyskusji z konklawe unosił się czarny dym. To termin, którego François Bayrou użył w swoim przemówieniu o polityce ogólnej, aby opisać negocjacje partnerów społecznych w sprawie reformy emerytalnej Élisabeth Borne . Do godziny 22:30 w poniedziałek 23 czerwca partnerzy społeczni nie osiągnęli porozumienia w sprawie zmiany reformy. Związki zawodowe i organizacje pracodawców mogły jedynie zauważyć, że znalazły się w impasie.

Przeczytaj także : Emerytury: François Bayrou zawieszony na mocy porozumienia i gróźb cenzury

Ostatnie spotkanie rady emerytalnej rozpoczęło się już źle... na chodniku. Krótko przed godziną 15:00 Patrick Martin, prezes Medef , i Amir Reza-Tofighi, prezes CPME (konfederacji małych i średnich przedsiębiorstw), stanęli obok siebie przed 20 avenue de Ségur, miejscem dyskusji od 27 lutego. Trzymając pod pachami wspólny tekst, dwaj liderzy pracodawców chcieli pokazać swoją jedność, która była daleka od oczywistej od początku negocjacji. „Widzisz, jesteśmy razem” - powtórzył Patrick Martin. „Od początku dzieliliśmy wspólne stanowisko, które brzmiało, że nie wolno nam pogarszać równowagi finansowej ani zwiększać kosztów pracy” - dodał jego odpowiednik z CPME, aby dopełnić obrazu. Kilka metrów dalej Yvan Ricordeau, przedstawiciele CFDT, i Christelle Thieffinne z CFE-CGC obserwowali scenę, wyraźnie niezadowoleni. „Strona pracodawców nie bierze udziału w grze” – narzeka przedstawiciel związku zawodowego, podczas gdy dwaj przywódcy obozu pracodawców przedstawiają swoje propozycje.

„ To sposób na storpedowanie negocjacji ” – dodał negocjator Cédétist, zanim rzucił wyzwanie Patrickowi Martinowi przed prasą: „ Czy negocjacje trwają nad tekstem, nad którym dyskutowaliśmy przez cztery miesiące? ” „ Nie będziemy prowadzić negocjacji tutaj ” – odpowiedział szef Medef. „ Dlaczego więc strona pracodawców próbowała tego na chodniku? ” – zapytał przedstawiciel związku zawodowego. „ Co to za zasadzka, którą próbują na mnie zastawić?” – uśmiechnął się Patrick Martin, przerywając, zanim przeszedł przez dziennikarzy. Po tym pełnym wydarzeń wstępie dyskusje, te prawdziwe, mogły się w końcu rozpocząć, z różnymi tekstami po obu stronach stołu. Po stronie związku kompromis opracowany przez Jean-Jacques'a Marette'a, lidera dyskusji, i jego zespoły. Po przeciwnej stronie tekst opracowany przez Medef i CPME.

„Zastanawiam się, czy od pierwszego dnia organizacje pracodawców chciały porozumienia ”.

Pascale Coton, negocjator CFTC.

Na koniec wieczoru partnerzy społeczni przyznali się do braku porozumienia. „Kiedy zaczynaliśmy, wszyscy spodziewali się, że nam się nie uda, a tak się stało, nikogo to nie dziwi” — uśmiechnął się z żalem Eric Chevée. „Nie będzie porozumienia w sprawie ulepszenia reformy z 2023 r.” — trzeźwo stwierdził Yves Ricordeau. „Zastanawiam się, czy organizacje pracodawców chciały porozumienia od pierwszego dnia” — dodała Pascale Coton, negocjatorka CFTC. Trzy organizacje związkowe zrzuciły winę za porażkę na pracodawców, oskarżając ich o „zamknięcie drzwi przed związkami zawodowymi”, szczególnie w kwestii trudności i finansowania rebalansowania systemu emerytalnego.

Jeśli chodzi o trudności, związki zawodowe od początku negocjacji nalegały, aby pewne kryteria były lepiej uwzględniane w przypadku wcześniejszej emerytury. Organizacje pracodawców odrzuciły to stanowisko, woląc skupić się na zapobieganiu niż na rekompensacie.

W kwestii finansowania deficytu modelu (szacowanego przez Trybunał Obrachunkowy na 6,5 ​​mld euro do 2030 r.) i dostosowań reformy, partnerzy społeczni również się rozstali. Béarnaisowie postawili warunek „swojemu” zgromadzeniu, że nie zagrozi ono równowadze finansowej reformy z 2023 r . „Nie byliśmy w stanie zwiększyć składek pracodawców i pracowników” – powtórzyła Diane Milleron-Deperrois, negocjatorka Medef.

„Nie możemy powiedzieć, że Medef (francuskie stowarzyszenie pracodawców) nie przedstawiło żadnych konkretnych propozycji ” – dodała podczas konferencji prasowej. „Podjęliśmy nawet pewne kroki na dzisiejszej sesji”. Przedstawiciel wiodącej organizacji pracodawców wspomniał zwłaszcza o powrocie wieku obniżkowego (wiek, w którym osoby ubezpieczone są uprawnione do pełnej emerytury, nawet jeśli nie mają wymaganej liczby kwartałów, aby uzyskać uprawnienia) do 66 i pół roku (w porównaniu z 67 obecnie).

Eric Chevée, wiceprezes CPME, ze swojej strony wskazał na wzrost składki na ubezpieczenie społeczne, wciąż obecny w tekście Jean-Jacques'a Marette'a, jako częściowe wyjaśnienie niepowodzenia dyskusji. „Postaw się na naszym miejscu, nie możemy wysunąć pomysłu tekstu, który zwiększa podatek od osób prawnych o 10%”, powiedział, podczas gdy środek zaproponował zwiększenie tej składki płaconej przez pracodawcę od niektórych składek zwolnionych ze składek na ubezpieczenie społeczne z 20 do 22%. Przedstawiciel pracodawców nie zamknął jednak drzwi do nowej dyskusji. „Ubolewam [z powodu niepowodzenia negocjacji – przyp. red.] , ale myślę, że temat i tak się pojawi”, zapewnił. „Najgorsze byłoby pozostawienie tego politykom”.

Pod koniec tego ostatniego spotkania Jean-Jacques Marette zadzwonił do premiera, aby poinformować go o niepowodzeniu negocjacji. „Jeśli dojdzie do porozumienia (na konklawe), odbędzie się debata w parlamencie, ale nie wznowię pracy, jeśli nie będzie porozumienia” – przypomniał deputowanym François Bayrou we wtorek 17 czerwca. Premier zaproponował tę dyskusję, aby złożyć przyrzeczenie socjalistom i w ten sposób dać swojemu rządowi odroczenie. Kwestia nagany, obiecana już przez deputowanych LFI, powróci teraz ze zdwojoną siłą.