Konferencja emerytalna: Co jest (mniej więcej) uzgodnione, co utknęło, co pozostaje do rozwiązania do wieczora

Wiadomości Google

Czas czytania: 4 min.

Podsumowanie: „Konklawe” partnerów społecznych w sprawie emerytur ma zakończyć się w ten wtorek wieczorem ostatnim spotkaniem. „Le Nouvel Obs” podsumowuje najnowsze dyskusje, od wieku emerytalnego, który pozostanie niezmieniony, po kompromisy dotyczące trudności.

Porozumienie czy nie do pogodzenia stanowiska? Zainicjowane przez François Bayrou na początku roku „konklawe” partnerów społecznych w sprawie emerytur ma zakończyć się w ten wtorek wieczorem, 17 czerwca, ostatecznym spotkaniem.

Przeczytaj także

Wywiad z Patrickiem Aubertem na temat emerytur: „Musimy ponownie przyjrzeć się kwestii wieku i kryterium pełnej kariery”

Wyzwanie „konklawe” jest poważne: znaleźć wspólny grunt, aby uczynić reformę emerytalną Elisabeth Borne z 2023 r. mniej niepopularną , stopniowo podnosząc ustawowy wiek emerytalny z 62 do 64 lat. I zrównoważyć system emerytalny, który bez środków zaradczych pogrążyłby się w deficycie szacowanym na 6,6 mld euro w 2030 r., zgodnie z prognozami Rady Doradczej ds. Emerytur (COR).

Dla premiera, który zainicjował ten nowy format dyskusji po osiągnięciu kompromisu z socjalistami, aby uniknąć cenzury rządu, jest to moment prawdy. François Bayrou zobowiązał się wówczas do przedstawienia możliwego porozumienia partnerów społecznych przed parlamentem. Ale zanim do tego dojdzie, „konklawe” będzie musiało wydać wspólne oświadczenie wniosków. To „50/50”, powtórzyli w niedzielę w prasie szefowa CFDT Marylise Léon i prezydent Medef Patrick Martin.

Choć od początku nie było to wielką tajemnicą , Medef (francuski związek pracodawców) potwierdził w ostatni wtorek, że nie ustąpi w sprawie wieku emerytalnego 64 lat. Nie chcąc mówić tego zbyt jasno, związki zawodowe odnotowały tę sytuację. Nie zrezygnują z żądania powrotu do 62 lat, ale zgodzą się podpisać porozumienie, jeśli wiek emerytalny zostanie obniżony dla niektórych kategorii osób.

„Możemy wyjść z tego tylko wtedy, jeśli powiemy, że nie zgodziliśmy się na wiek 64 lat, ale mimo to poczyniliśmy postępy w niektórych kwestiach, w których doszło do niesprawiedliwości” – powiedział agencji AFP anonimowy przywódca związku zawodowego.

Co do reszty, wszystko jest nadal możliwe. Wszystko będzie zależało od tego, z czego zrezygnują pracodawcy w kwestii karier kobiet, trudności lub zwiększonych składek.

Medef sugeruje „umożliwienie kobietom, które nabyły dodatkowe kwatery związane z macierzyństwem, skorzystania z poprawy poziomu ich emerytury poprzez modyfikację obliczania średniego rocznego wynagrodzenia” , „nie już w 25 najlepszych latach, ale w 23 lub 24 latach, co mechanicznie poprawi ich poziom emerytury” . Jednak „aby sfinansować dodatkowe koszty, dopłata rodzicielska od 63 roku życia, wprowadzona przez reformę Borne, zostałaby zniesiona” .

Dzięki tej składce niektóre matki w wieku 63 lat mogą liczyć na wzrost emerytury o 1,25% za kwartał składek lub maksymalnie o 5%. Związki zawodowe wysunęły inne propozycje, w szczególności CFE-CGC, która proponuje wręcz przeciwnie, wydłużenie składki do 62. roku życia, co MEDEF chce wyeliminować.

Oferowanie wcześniejszej emerytury osobom pracującym w ciężkich lub wyczerpujących warunkach może być kompromisem. Medef (francuskie stowarzyszenie pracodawców) zaproponowało, aby osoby niepełnosprawne lub z trwałą niezdolnością do pracy mogły przejść na emeryturę w wieku 61 lub 60 lat, w zależności od przypadku (obecnie 62).

Ale „rachunek nie istnieje po stronie pracownika”, zdecydowała Christelle Thieffinne z CFE-CGC pod koniec tygodnia: istnieje „ślepa plama” w propozycjach pracodawców, a mianowicie osoby, które są wyczerpane w wieku 60 lat, ale nie są uznawane za niepełnosprawne, według niej. CFDT broni za wszelką cenę propozycji przedłużenia wcześniejszej emerytury powiązanej z kontem prewencji zawodowej (C2P). Proponuje w szczególności, że może to dotyczyć osób narażonych na „ręczne przenoszenie ciężarów”, trudne pozycje i wibracje mechaniczne.

W odniesieniu do zużycia zawodowego CFDT chce, aby rachunek zapobiegania zawodowemu (C2P) został przejrzany i zmieniony, aby umożliwić uwzględnienie kryteriów dotyczących obsługi ciężkich ładunków, niewygodnych pozycji i wibracji mechanicznych. Umożliwi to dotkniętym pracownikom przechodzenie na emeryturę nieco wcześniej.

Jeśli organizacje pracodawców „chcą porozumienia, zaakceptują naszą propozycję (...), w przeciwnym razie nie będzie żadnego porozumienia z CFDT, to jasne i proste” – Marylise Léon podkreśliła we wtorek w RTL , zauważając, że „piłka jest po stronie” Medef, w szczególności „skoro CPME podjęła pewne kroki” .

Konfederacja Małych i Średnich Przedsiębiorstw zaproponowała utworzenie „punktów zużycia” dla osób , „które muszą przenosić ciężkie ładunki, znosić trudne pozycje lub być narażone na wibracje mechaniczne”, dających „prawo do szkolenia i pomocy w przekwalifikowaniu” .

I nadal istnieje poważny martwy punkt: co z finansowaniem systemu emerytalnego? „Medef i CPME nie chcą uczestniczyć w wysiłku finansowym”, narzeka Pascale Coton w imieniu CFTC: organizacje pracodawców odmawiają zwiększenia składek pracowników lub pracodawców. Jeśli chodzi o źródła finansowania, związki zawodowe nie odrzucają pomysłu, że emeryci mogliby zostać poproszeni o składki. Przewidywane scenariusze obracają się wokół niedowartościowania emerytur względem inflacji – jak to już ma miejsce w przypadku emerytur uzupełniających Agirc-Arrco – lub podniesienia stawek CSG, co prawdopodobnie oszczędzi skromnych emerytów.

Premier powiedział w poniedziałek, że jest gotowy przyznać „kilka dni więcej” poza wtorkowym terminem pięciu uczestnikom, którzy nadal są obecni – CFDT, CFTC, CFE-CGC po stronie związków zawodowych, Medef i CPME po stronie pracodawców. Ale „nie potrzebujemy więcej czasu” , „to musi się skończyć dziś wieczorem” , argumentowała w RTL we wtorek rano numer jeden CFDT Marylise Léon. Według niej „piłka jest po stronie organizacji pracodawców” , szczególnie w kwestii trudności, w których występuje „blokada” .