Parlament ostatecznie przyjmuje projekt ustawy o „odbudowie Majotty”, siedem miesięcy po śmierci Chido

Ostateczne głosowanie Senatu, 228 do 16 , pozwoliło na uchwalenie tego tekstu. Obecnie oczekuje on na promulgację przez Prezydenta Republiki.

Tekst ten będzie stanowił „krok w kierunku lepszej ochrony Mahorais, w kierunku prawdziwej równości, w kierunku konkretnego i silnego rozwoju terytorium w służbie ludności” – powitał Manuel Valls, minister terytoriów zamorskich.

Ta „ustawa programowa” przewiduje w szczególności 4 miliardy euro inwestycji publicznych w ciągu sześciu lat i po raz pierwszy w prawie ustanawia konwergencję społeczną, czyli dostosowanie praw socjalnych do poziomu Francji kontynentalnej , z perspektywą do 2031 r.

Na Majotcie 77% populacji żyje poniżej krajowej granicy ubóstwa , a w RSA na przykład ten wskaźnik jest dwukrotnie niższy.

Jest to ostatni akt prawny uchwalony przez parlament przed wakacjami letnimi. Kończy on owocną, nadzwyczajną sesję parlamentarną rządu, który zdołał uchwalić kilka projektów ustaw pomimo braku większości w Zgromadzeniu Narodowym.

Ustawa o „odbudowie Majotty” , będąca wynikiem kompromisu między posłami i senatorami , została zatwierdzona w środę przez posłów, przy poparciu koalicji rządowej i skrajnej prawicy. Zgromadzenie Narodowe, silnie zmobilizowane podczas debat, ogłosiło nawet „polityczne zwycięstwo” .

Jednak lewica, zarówno w Zgromadzeniu, jak i w Senacie, była podzielona między zwolenników sprzeciwu i wstrzymujących się od głosu, kwestionując zwłaszcza „obsesję” ustawy na punkcie imigracji, jak zarzucało kilku parlamentarzystów.

Tekst porusza w istocie dwie „plagi” : walkę z nielegalną imigracją i nielegalnym mieszkalnictwem, „w przeciwnym razie” Majotcie grozi odbudowa na „piasku” , jak to ujął Manuel Valls.

Na przykład planuje zaostrzyć warunki uzyskania pozwolenia na pobyt, mimo że prawie połowa ludności to obcokrajowcy. Kilka przepisów ułatwi likwidację slumsów , mimo że jedna trzecia zabudowy ma charakter nieformalny.

Przykładowo, jedno z rozwiązań pozwala na zwolnienie z obowiązku zapewnienia zakwaterowania na czas ewakuacji.

Oczekiwania Mahoraisów

„Na Majotcie prawo zwyczajowe już nie obowiązuje. Stało się laboratorium bezpieczeństwa, w którym testuje się prawa, które nigdy nie zostałyby zastosowane nigdzie indziej we Francji” – powiedziała senator Partii Zielonych Antoinette Guhl.

Projekt ustawy przewiduje również wprowadzenie kilku długo oczekiwanych środków na archipelagu.

Po pierwsze, zniesienie do 2030 roku wizy terytorialnej , która uniemożliwia posiadaczom zezwolenia na pobyt w Mahoran wjazd do Francji kontynentalnej. Mahoranowie postrzegają to jako niesprawiedliwość i brak solidarności ze strony metropolii francuskiej w obliczu masowego napływu nielegalnych imigrantów, zwłaszcza z sąsiednich Komorów.

Kompleksowy spis ludności na Majotcie do 2025 roku jest również prawnie zagwarantowany. Przez lata lokalni urzędnicy argumentowali, że liczba ludności jest niedoszacowana, co skutkuje tym, że społeczności są mniej zasobne niż powinny, a służby publiczne są przeciążone.

Kolejnym zwycięstwem wybranych przedstawicieli Mahoran było usunięcie przepisu ułatwiającego wywłaszczenia w celu umożliwienia budowy tzw. niezbędnej infrastruktury. Środek ten, gorąco broniony przez rząd i początkowo uchwalony przez Senat, wywołał oburzenie w całym archipelagu, a mieszkańcy Mahoran obawiali się kontroli państwa nad ziemią.

„Bezprecedensowy”, „ogromny” , „historyczny” – rząd nie narzeka na brak pochlebnych określeń, by opisać projekt ustawy. Jednak zdaniem niektórych parlamentarzystów projekt pomija wiele kwestii rozwojowych, zwłaszcza związanych z wodą, transformacją ekologiczną i zdrowiem.

Na przykład poseł z Mahoran, Anchya Bamana, należący do grupy RN, zwrócił uwagę, że Majotta wciąż żyje w warunkach cięć w dostawach wody, po czym powiedział: „Jak można uzasadnić wydatek miliarda na kąpiele w Sekwanie? Ale nic, co zaspokoiłoby pilną potrzebę dostępu do wody pitnej dla Mahorai”.