Co dzieje się dzień po superinteligencji?

Wraz z premierą Chat GPT-5 firmy OpenAI, świat jest o krok bliżej do wyzwolenia superinteligencji ogólnego przeznaczenia, która może pod względem poznawczym znacznie przewyższyć każdego z nas. W miarę jak zbliża się ten dzień, coraz bardziej martwię się, że jesteśmy kompletnie nieprzygotowani na wstrząsy, jakie wywoła to w społeczeństwie – i prawdopodobnie nie z powodów, których się spodziewasz.

Przeprowadź ten mały eksperyment: zapytaj kogokolwiek, kogo znasz, czy martwi się sztuczną inteligencją, a prawdopodobnie podzieli się różnymi obawami , od ogromnych zakłóceń na rynku pracy i wpływu deepfake'ów na rzeczywistość, po bezprecedensową władzę skupioną w garstce dużych firm zajmujących się sztuczną inteligencją. Innymi słowy, większość ludzi nigdy tak naprawdę nie wyobrażała sobie, jak będzie wyglądało ich życie następnego dnia po tym, jak superinteligencja stanie się powszechnie dostępna.

W kontekście, sztuczna superinteligencja (ASI) odnosi się do systemów, które potrafią przechytrzyć ludzi na wielu frontach, od planowania i rozumowania, po rozwiązywanie problemów, myślenie strategiczne i wrodzoną kreatywność . Systemy te rozwiążą złożone problemy w ułamku sekundy, których rozwiązanie mogłoby zająć najbystrzejszym ekspertom dni, tygodnie, a nawet lata. To mnie przeraża i nie wynika to z katastroficznych scenariuszy, które dominują w naszym dyskursie publicznym.

Nie, obawiam się przeciwnych zagrożeń – niebezpieczeństw, które mogłyby się pojawić w najlepszym przypadku, gdyby superinteligencja okazała się pomocna i dobroczynna. Taka ASI będzie miała wiele pozytywnych skutków dla społeczeństwa, ale może też głęboko zdemoralizować naszą podstawową tożsamość jako ludzi. W końcu świat będzie wyglądał inaczej, gdy każdy z nas będzie wiedział, że inteligentniejsza, szybsza i bardziej kreatywna inteligencja jest dostępna na naszych urządzeniach mobilnych niż między naszymi uszami.

Zadaj sobie więc pytanie, szczerze: jak ludzie będą się zachowywać w tej nowej rzeczywistości? Czy będziemy odruchowo szukać porad u naszych asystentów AI, stawiając czoła każdemu drobnemu wyzwaniu? A może, co gorsza, nauczymy się ufać naszym asystentom AI bardziej niż własnym myślom i instynktom?

Poczekaj – zanim odpowiesz, musisz zaktualizować swój model mentalny. Obecnie współpracujemy ze sztuczną inteligencją poprzez podejście sokratejskie, które wymaga od nas zadawania pytań i uzyskiwania odpowiedzi (jak kapitan Kirkna pokładzie Enterprise w 1966 roku). Ale to myślenie staromodne. Wkraczamy w nową erę, w której asystenci SI zostaną zintegrowani z urządzeniami noszonymi na ciele, wyposażonymi w kamery i mikrofony, umożliwiając SI widzenie tego, co Ty widzisz, słyszenie tego, co słyszysz, i szeptanie Ci rad do ucha bez konieczności proszenia.

Innymi słowy, nasza przyszłość będzie pełna asystentów AI, którzy będą nam towarzyszyć na każdym kroku, wzbogacając nasze doświadczenia o zoptymalizowane wskazówki. W tym świecie ryzyko nie polega na tym, że odruchowo poprosimy AI o radę, zanim użyjemy własnego mózgu; ryzyko polega na tym, że nie będziemy musieli prosić – rady będą po prostu napływać do naszych oczu i uszu, kształtując nasze działania, wpływając na nasze decyzje i rozwiązując nasze problemy, zanim zdążymy pomyśleć samodzielnie.

Nazywam te ramy „ mentalnością rozszerzoną ” i wkrótce dotrze ona do społeczeństwa na szeroką skalę za sprawą okularów, słuchawek dousznych i wisiorków opartych na sztucznej inteligencji. To przyszłość komputerów mobilnych, która już teraz napędza wyścig zbrojeń między Meta, Google, Samsungiem i Apple, które pozycjonują się jako producenci urządzeń z AI, które reagują na kontekst i zastąpią telefony komórkowe.

Wyobraź sobie, że idziesz ulicą w swoim mieście. Widzisz kolegę z pracy zmierzającego w twoim kierunku. Nie pamiętasz jego imienia, ale twój asystent AI je zna. Wykrywa twoje wahanie i szepcze ci imię kolegi do ucha. Sztuczna inteligencja zaleca również, abyś zapytał kolegę o jego żonę, która kilka tygodni temu przeszła operację. Kolega docenia twoje słowa, a następnie pyta cię o twój niedawny awans, prawdopodobnie za radą swojej sztucznej inteligencji.

Czy jest to wzmocnienie pozycji człowieka czy utrata jego sprawczości?

Z pewnością poczujesz się jak supermoc mając w uchu sztuczną inteligencję, która zawsze będzie Cię wspierać, dbając o to, byś nigdy nie zapomniał imienia, zawsze miał coś dowcipnego do powiedzenia i był natychmiast powiadamiany, gdy ktoś, z kim rozmawiasz, nie mówi prawdy . Z drugiej strony, każdy, kogo spotkasz, będzie miał swoją sztuczną inteligencję mamroczącą mu do ucha. To sprawi, że zaczniemy się zastanawiać, z kim tak naprawdę rozmawiamy – z człowiekiem przed nami, czy z agentem SI udzielającym mu wskazówek (zobacz datowanie radiowęglowe, aby poznać ciekawe przykłady).

Wielu ekspertów uważa, że asystenci AI noszony na ciele sprawią, że poczujemy się silniejsi i bardziej kompetentni, ale to nie jedyny możliwy scenariusz. Te same technologie mogą sprawić, że poczujemy się mniej pewni siebie i będziemy mieli mniejszy wpływ na nasze życie. W końcu ludzka inteligencja jest cechą definiującą ludzkość, czymś, z czego jesteśmy najbardziej dumni jako gatunek, a jednak wkrótce możemy zacząć polegać na asystentach AI, ponieważ czujemy się mentalnie słabsi. Czy to wzmocnienie – sztuczna inteligencja, która botowo wyjaśnia każde nasze doświadczenie w czasie rzeczywistym?

Zgłaszam te obawy jako osoba, która poświęciła całą swoją karierę tworzeniu technologii rozszerzających ludzkie możliwości . Od mojej wczesnej pracy nad rozwojem rzeczywistości rozszerzonej, po obecną pracę nad tworzeniem agentów konwersacyjnych , które czynią ludzkie zespoły mądrzejszymi, jestem głęboko przekonany, że technologia może znacznie wzmocnić ludzkie możliwości. Niestety, jeśli chodzi o superinteligencję, istnieje cienka granica między rozszerzaniem naszych ludzkich możliwości a ich zastępowaniem . Obawiam się, że jeśli nie będziemy rozważnie wdrażać sztucznej inteligencji (AI), przekroczymy tę granicę.

Louis Rosenberg jest pionierem wirtualnej i rozszerzonej rzeczywistości oraz wieloletnim badaczem sztucznej inteligencji. Założył Immersion Corp, Outland Research i Unanimous AI.