Oczekiwani arcyłotrzy w każdej z 25 najlepszych drużyn futbolu akademickiego

Wiesz to, gdy tylko pojawi się terminarz rozgrywek futbolu akademickiego. Zakreślony mecz, zawodnik, którego uwielbiasz nienawidzić, trener rywali, który zdaje się czerpać szczególną przyjemność z niszczenia sezonu twojej drużyny.

Wkraczamy w letnie upały, a jedyną ulgą są szybkie, rześkie, jesienne dni sezonu futbolu akademickiego. Ale to oznacza, że ​​wrogowie ustawiają się w kolejce u bram.

Dzisiaj analizujemy pozycję każdej z 25 najlepszych drużyn po sezonie wiosennym i to, kto im przeszkadza. Oto potencjalni przyszli przeciwnicy każdej z drużyn – trenerzy, zawodnicy i drużyny, które mają szansę sprawić, że cały sezon pójdzie na marne. -- Dave Wilson

1. Penn State: Ryan Day

Trener Penn State James Franklin i Nittany Lions nie byli w stanie pokonać Ohio State, zwłaszcza odkąd Day przejął stery w Columbus. Nittany Lions przegrali sześć meczów z rzędu z Dayem, a kulminacją była zeszłoroczna porażka, gdy czwarty w rankingu Ohio State zmobilizował się, by pokonać trzeci w rankingu Nittany Lions w State College 20-13. W tym sezonie Day będzie miał nowego rozgrywającego i niedoświadczenie po obu stronach piłki po zeszłorocznym mistrzostwie kraju. Penn State odpowie jedną z najbardziej doświadczonych drużyn w kraju, na czele z doświadczonym rozgrywającym Drew Allarem i running backami Nicholasem Singletonem i Kaytronem Allenem . Franklin zatrudnił nawet koordynatora defensywy Daya, Jima Knowlesa. Nittany Lions udadzą się do Columbus 1 listopada w pojedynku, który prawdopodobnie będzie miał duże znaczenie dla play-offów. -- Jake Trotter

2. Clemson: LaNorris Sellers

Odwieczny wróg Clemson w tym sezonie jest oczywisty: Sellers. Tygrysy obserwowały, jak rozgrywający z Karoliny Południowej unikał obrońców, przełamywał ataki i utrzymywał w grze kolejne akcje w oszałamiającym zwycięstwie Gamecocks, które niemal zniweczyło sezon Clemson. Clemson oczywiście będzie szukał rewanżu, ale nowy koordynator defensywy, Tom Allen, będzie bardziej skupiony na znalezieniu odpowiedzi dla nieuchwytnego Sellersa. W tym sezonie w Clemson ciążą wysokie oczekiwania i Tygrysy niekoniecznie potrzebują zwycięstwa nad Karoliną Południową, aby je spełnić, ale nikt w stanie nie będzie spał spokojnie, jeśli obrona z 2025 roku wyłudzi kolejne zwycięstwo od największego rywala. -- David Hale

3. Teksas: Oklahoma

W 1. tygodniu Longhorns zmierzą się z drużyną Ohio State, która wyeliminowała Teksas z play-offów w zeszłym sezonie, ale wyniki tego meczu pozostawiają wiele miejsca dla obu drużyn, aby powrócić do tegorocznych play-offów. Jednak nie ma co roku większego testu dla Teksasu niż Oklahoma w Dallas. Ten jest trochę tajemniczy, ponieważ Sooners sprowadzają nowego koordynatora ofensywy Bena Arbuckle'a i rozgrywającego Johna Mateera , który grał w futbol amerykański w szkole średniej w okolicach Dallas, z Washington State. Odnowiony Sooners może być albo punktem wyjścia, albo dużym progiem zwalniającym w harmonogramie SEC dla drużyny Longhorns z aspiracjami do mistrzostwa kraju. -- Dave Wilson

4. Georgia: Alabama

Ostatnim trenerem, którego kibice Georgii chcieliby zobaczyć na boisku, jest telewizja. Nick Saban miał bilans 5-1 przeciwko Kirby'emu Smartowi, ale nawet z Sabanem w pierwszym roku emerytury w zeszłym sezonie, Alabama i tak pokonała Georgię w zaciętym meczu 41-34 w Tuscaloosa w ostatni weekend września. Georgia przegrała dziewięć z ostatnich dziesięciu meczów w serii i nie pokonała Alabamy w sezonie zasadniczym od 2007 roku, pierwszego sezonu Sabana w Tuscaloosa, kiedy to Bulldogs pod wodzą Marka Richta wygrali 26-23 po dogrywce. Georgia awansowała do elitarnego składu pod wodzą Smarta, ale druga z rzędu porażka z DeBoerem – zwłaszcza że tegoroczny mecz rozgrywany jest w Atenach – nie byłaby dobrze przyjęta przez nikogo w Atenach. -- Chris Low

5. Ohio State: Sherrone Moore

Trener Michigan, Sherrone Moore, stał się problemem dla Buckeyes. Może nie nosił stroju czarnego charakteru tak dobrze, jak jego poprzednik, Jim Harbaugh, ale awans Moore'a w roli trenera – jako trenera linii ofensywnej Wolverines, koordynatora ofensywy, a obecnie trenera głównego – zbiegł się z najdłuższą serią porażek Ohio State (cztery mecze) z odwiecznym rywalem od 1991 roku. Moore pełnił obowiązki trenera głównego podczas zawieszenia Harbaugha w Big Ten w 2023 roku, kiedy Michigan zapewniło sobie awans do finału Big Ten. Następnie wywalczył stałą posadę i w listopadzie w Columbus dokonał jednego z najbardziej zaskakujących zwycięstw w historii The Game. Historia kariery trenerskiej Moore'a w Michigan dopiero się zaczyna, ale już udowodnił, że potrafi wygrywać najważniejsze mecze. -- Adam Rittenberg

6. LSU: mecze domowe w ciągu dnia

Kibice LSU znani są z przeklinania meczów rozgrywanych w ciągu dnia, zwłaszcza w upalny wrześniowy dzień. To właśnie w nocy Tiger Stadium (i zazwyczaj drużyna futbolowa LSU) błyszczy. W 2025 roku jedynym meczem domowym SEC, który LSU z pewnością rozegra wieczorem, będzie inauguracyjny mecz ligi z Florydą 13 września. Mecze domowe z South Carolina i Texas A&M przypadają w ramach „elastycznego” okna, co oznacza, że ​​mogą rozpocząć się już o 15:30 czasu wschodniego lub najpóźniej o 20:00 czasu wschodniego. Od 2000 roku LSU ma bilans 112-15 w sobotnich meczach domowych na Tiger Stadium. Brian Kelly zmierzył się zaledwie z dwoma przeciwnikami z SEC z rankingu krajowego w meczach rozgrywanych w ciągu dnia na Tiger Stadium i ma bilans 1-1. -- Niski

7. Notre Dame: Miami

Żaden z zawodników Notre Dame nie żył podczas starcia z Miami w 1988 roku, a trener Fighting Irish, Marcus Freeman, miał zaledwie 2 lata. Jednak wieloletni Domers zawsze będą postrzegać U jako prawdziwego złoczyńcę, a nowy rozgrywający Miami, Carson Beck , transfer z Georgii, wywołuje szereg reakcji. Notre Dame odniosło kluczowe zwycięstwo w półfinale CFP w Sugar Bowl przeciwko drużynie z Georgii, która straciła Becka z powodu kontuzji. ​​Gdy Beck jest zdrowy, jest wystarczająco utalentowany, by zneutralizować obronę Notre Dame, zastępując wyróżniających się Xaviera Wattsa, Jacka Kisera, Rylie Millsa i innych, i pojawiając się w pierwszym meczu pod wodzą nowego koordynatora Chrisa Asha. Wczesne mecze sezonu to jeden z nielicznych minusów dla Freemana, który przegrał co najmniej jeden mecz we wrześniu w każdym z trzech sezonów jako trener Irlandczyków. Notre Dame potrzebuje mocnego startu z dwoma najbardziej utalentowanymi przeciwnikami – Miami i Texas A&M – otwierającymi terminarz. – Rittenberg

8. Oregon: Ohio State

Czy to zbyt proste, by powiedzieć Ohio State? Może po prostu Jeremiah Smith , który złapał siedem podań na 187 jardów i zdobył dwa przyłożenia w meczu Rose Bowl, który Buckeyes sprawili Ducks, kończąc tym samym ich niepokonany sezon? Dobra wiadomość dla Dana Lanninga i spółki (albo zła, w zależności od punktu widzenia) jest taka, że ​​Oregon nie zmierzy się z Ohio State w tym sezonie w sezonie zasadniczym, a rewanż może nastąpić jedynie w meczu o mistrzostwo Big Ten lub w play-offach futbolu akademickiego. Penn State wchodzi do gry w tym sezonie jako mocno promowany kandydat do tytułu w konferencji, z którym Ducks będą musieli się zmierzyć, a jednak wydaje się, że Oregon i Ohio State wciąż są w czołówce konferencji i prawdopodobnie nadal będą się spotykać na najważniejszych arenach sportowych. -- Paolo Uggetti

9. Alabama: Vanderbilt

Pamiętacie, jak Saban wygrał 100 meczów z rzędu z przeciwnikami spoza rankingu – najdłuższą taką serię w erze sondaży AP? Teraz, nagle, Crimson Tide mają bilans 2-3 przeciwko pięciu ostatnim nierankingowym rywalom. Ta passa rozpoczęła się od oszałamiającej porażki 40-35 z Vanderbilt w zeszłym sezonie, zaledwie tydzień po tym, jak DeBoer pokonał drużynę z drugiej w rankingu Georgii w swoim pierwszym meczu SEC jako główny trener Alabamy. To była pierwsza porażka Alabamy z Vanderbilt od 1984 roku. Alabama będzie miała szansę na rewanż w tym sezonie 4 października, kiedy Vanderbilt odwiedzi Bryant-Denny Stadium. Porażka z Vanderbilt rok temu zapoczątkowała pierwszy od 2010 roku sezon zasadniczy Alabamy z trzema porażkami. Sądząc po komentarzach zawodników Alabamy w przerwie międzysezonowej, nikt nie będzie musiał przypominać Tide, kiedy Commodores przyjadą do miasta. -- Low

10. BYU: Utah

Zawsze Utah. „Święta Wojna” często potrafi nas zaskoczyć. Rok temu BYU miało sezon 5-7, a Utah było uważane za faworyta Big 12. Tym razem mamy całkowitą zmianę: to Utes kończą rozczarowujący sezon 5-7, a Cougars zajmują najwyższą pozycję spośród wszystkich drużyn Big 12 na tej liście. (Oczywiście, ranking ten nie uwzględnia nagłej niepewności, z jaką BYU zmaga się na pozycji rozgrywającego). Będziemy już mieli niezłe pojęcie o możliwościach BYU, gdy Utah odwiedzi Provo w 8. tygodniu, ale Święta Wojna może okazać się meczem eliminacyjnym Big 12 i z pewnością wpłynie na przebieg sezonu dla obu drużyn. Zawsze tak jest. -- Connelly

11. Illinois: Max Klare

Purdue nie zanotowało wielu sukcesów w 2024 roku, ale na Memorial Stadium wywołało spore poruszenie wśród Illinois, odrabiając stratę 24-3 i wymuszając dogrywkę, zanim przegrało 50-49. Wśród gwiazd Boilermakers tego dnia był tight end Max Klare, który zaliczył swój pierwszy występ na 100 jardów w odbiorze, kończąc z 133 jardami w sześciu złapanych piłkach. Klare, podobnie jak większość najlepszych zawodników Purdue, przeniósł się po zmianie trenera. Trafił do Ohio State, które odwiedzi Memorial Stadium 11 października. Illinois z pewnością będzie świadome obecności Klare'a, ale musi również powstrzymać pretendenta do Trofeum Heismana Jeremiaha Smitha i kilku innych wyróżniających się skrzydłowych, jeśli chce mieć jakąkolwiek szansę na pokonanie obrońców tytułu mistrza kraju. -- Rittenberg

12. Arizona State: Regres

Arizona State miała jedną z najgorętszych drużyn w kraju pod koniec 2024 roku i wraca o wiele więcej z zeszłorocznej produkcji niż większość. Sun Devils wydają się gotowi na powtórzenie tytułu Big 12. Problem: Nikt nie powtarza w Big 12. Największym rywalem ASU może być po prostu regresja do średniej. Spośród obecnych członków, sześć ostatnich drużyn, które dotarły do ​​mistrzostwa Big 12 przed 2024 rokiem - Iowa State 2020, Baylor 2021, Oklahoma State 2021, Kansas State 2022, TCU 2022 i Oklahoma State 2023 - uzyskały łącznie 28-9 wyników z jedną bramką podczas swoich biegów mistrzowskich. W kolejnych sezonach osiągnęły łącznie 9-22 w takich grach. ASU uzyskało wynik 6-2 w wynikach z jedną bramką w zeszłym sezonie. Naprawdę trudno jest to zrobić dwa razy z rzędu, a w Big 12 wydaje się to niemożliwe. -- Connelly

13. Karolina Południowa: LSU

Karolina Południowa ma swoich znienawidzonych rywali – Georgię, Clemson, każdego, kto gra „Sandstorm” podczas przerw – ale skoro Gamecocks chcą awansować do play-offów w 2025 roku, wrogiem numer jeden może być LSU. Bayou Bengals dominowali nad Karoliną Południową przez lata, mając bilans 18-2 i wygrywając osiem kolejnych spotkań, począwszy od 1995 roku. Niedawno LSU uciekło z Columbii, wygrywając 36-33 w zeszłym sezonie, w którym Gamecocks roztrwonili czteropunktową przewagę na niecałe 2 minuty przed końcem. Ta porażka ostatecznie kosztowała Karolinę Południową awans do play-offów, ale Gamecocks są przekonani, że są znacznie lepszą drużyną niż wtedy. Jeśli tym razem uda im się zrewanżować, będzie to duży krok w kierunku osiągnięcia tych wzniosłych celów. – Hale

14. Stan Iowa: Stan Kansas

Nie ma czegoś takiego jak mecz eliminacyjny w 0. tygodniu rozgrywek, ale najbliższy temu mecz mamy w Dublinie na początku sezonu 2025. Tym razem coroczna (na razie) bitwa Farmageddon pomiędzy ISU a Kansas State odbędzie się na wyjątkowo zielonych pastwiskach i zmierzą się w niej dwie drużyny z czołowej dwudziestki przedsezonowych rozgrywek, mające duże szanse na tytuł Big 12. W zeszłym roku obrona Cyclones rozegrała perfekcyjną czwartą kwartę przeciwko Wildcats, pozwalając przeciwnikom na zaledwie jeden jard w 12 akcjach, co pozwoliło im wygrać 29-21 i awansować do meczu o mistrzostwo konferencji. Tym razem ktoś będzie miał bilans 0-1 w rozgrywkach konferencyjnych jeszcze przed nadejściem 1. tygodnia. To chyba najbardziej imponujący mecz inauguracyjny sezonu, jakiego można się spodziewać. -- Connelly

15. SMU: TCU

W erze Dennisa Franchione i Gary'ego Pattersona SMU miało bilans 3-17 przeciwko trenerom TCU, a następnie Sonny Dykes wygrał dwa mecze z rzędu przeciwko Frogs w Dallas. Po tym, jak odszedł na fioletowe pastwiska Fort Worth, wygrał swoje pierwsze dwa mecze przeciwko Mustangs. W zeszłym roku SMU jednak zrewanżowało się, miażdżąc TCU 66-42, w meczu, w którym Dykes został wyrzucony z boiska. W tym roku obie drużyny, które spotkały się 103 razy, rozegrają swój ostatni mecz w Iron Skillet w dającej się przewidzieć przyszłości. Ten mecz zapowiada się emocjonująco. -- Wilson

16. Texas Tech: Baylor

Trener Red Raiders, Joey McGuire, rozpoczął karierę trenerską w college'u Baylor pod okiem Matta Rhule'a i awansował pod wodzą Dave'a Arandy. Odszedł w połowie sezonu 2021, kiedy dostał pracę w Tech. Próbując odbudować swoją pozycję w Lubbock, zanotował bilans 1-2 przeciwko Arandowi, w tym porażkę 59-35 u siebie w zeszłym sezonie. Od czasu zwolnienia Mike'a Leacha, Red Raiders mają bilans 5-10 przeciwko Bears, drużynie, którą będą musieli przewyższyć swoimi wielkimi ambicjami, aby zasiąść na szczycie Big 12. -- Wilson

17. Indiana: UCLA

Trener Curt Cignetti i Hoosiers wykonali świetną robotę, zatrzymując zawodników i trenerów z drużyny z 2024 roku, która wygrała 11 meczów, co stanowi rekord uczelni, i dotarła do CFP. Jednak dwóch, którym udało się uciec – trener i zawodnik – trafiło do UCLA, które odwiedzi Indianę 25 października. Tino Sunseri, nowy koordynator ofensywy Bruins, trenował rozgrywającego Indiany Kurtisa Rourke'a w zeszłym roku i spędził poprzednie trzy sezony w sztabie Cignettiego w James Madison. Może znać sekrety atakowania defensywy Indiany. Defensywny obrońca Jamier Johnson przeniósł się z Indiany do UCLA po tym, jak jesienią ubiegłego roku zaliczył 35 szarż i przechwyt dla Hoosiers. Johnson, który rozpoczął karierę uniwersytecką w Teksasie, będzie częścią przebudowanej defensywy UCLA. -- Rittenberg

18. Kansas State: Iowa State

Jak wspomniano powyżej, wszystko kręci się wokół meczu otwarcia sezonu z Iowa State. Będzie to pierwsza okazja dla rozgrywającego Avery'ego Johnsona i K-State, aby udowodnić, że zeszłoroczna ofensywa typu „wszystko albo nic” nieco dojrzała. Wildcats zdobywali średnio 37,6 punktu w zwycięstwach i tylko 15,8 w porażkach. Zdobyli przyłożenia w 75% akcji w strefie czerwonej w zwycięstwach i 42% w porażkach. Popełnili więcej strat w czterech porażkach (dziewięć) niż w dziewięciu zwycięstwach (siedem). Można wręcz powiedzieć, że to oznacza, że ​​największym odwiecznym rywalem K-State jest właśnie K-State. Niezależnie od tego, tydzień 0 jest ogromny. Straty i późniejsze błędy w grze kosztowały ich drogo w meczu z Iowa State w zeszłym sezonie, a teraz mają natychmiastową okazję, aby naprawić jeden z błędów z sezonu 2024. -- Connelly

19. Floryda: Georgia

Floryda ma wiele drużyn, które uważa za rywali, ale tylko jedna z nich w tym sezonie pokonała Gators cztery lata z rzędu. Mowa tu o Georgii, która absolutną dominację nad nimi od czasu, gdy Kirby Smart objął stery programu w 2016 roku. Smart ma bilans 7-2 przeciwko Florydzie i, podobnie jak w tym rekordzie, siedmiokrotnie wyprzedził Florydę w tabeli SEC. Wszyscy wiemy, że Gators zakończyli ubiegły sezon mocnym zwycięstwem nad LSU i Ole Miss, ale prawdziwym sprawdzianem tego, gdzie jest ten program – i czy uda mu się wrócić do elitarnego statusu pod wodzą trenera Billy'ego Napiera – jest mecz z Georgią. -- Adelson

20. Michigan: Ohio State

Chociaż Wolverines wygrali cztery mecze z rzędu w tej serii, Ohio State pozostaje głównym antagonistą Michigan z oczywistych powodów. Buckeyes odnieśli osiem zwycięstw z rzędu, zanim trener Michigan Jim Harbaugh odwrócił losy meczu w 2021 roku, odnosząc pierwsze z czterech zwycięstw z rzędu. Trener Sherrone Moore uratował pełen wzlotów i upadków, pierwszy pełny sezon, odnosząc oszałamiające zwycięstwo 13-10 nad Ohio State w Columbus w zeszłym roku. Większość drużyny Ohio State, mistrza kraju, przeszła do NFL. Jednak zamieszanie po meczu z podwieszaniem flag na Horseshoe w zeszłym roku utwierdziło nas w przekonaniu, że ta zacięta rywalizacja nigdy nie była tak zażarta dla żadnej ze stron. Ostatnią rzeczą, jakiej Wolverines chcą w tym sezonie, jest oglądanie, jak Ohio State odwdzięcza się, wbijając swoją flagę na Block M w Big House. -- Trotter

21. Miami: Syracuse

Georgia Tech nie ma w tym roku w kalendarzu, więc to byłby pewny wybór. Moglibyśmy postawić na oczywistego „tradycyjnego arcywroga”, Notre Dame, który po raz pierwszy od 2017 roku odwiedza Południową Florydę. Ale jest jeszcze inna drużyna, która może nosić kapelusz czarnego charakteru, choćby tylko w tym sezonie: Syracuse. Zgadza się, drużyna, która pokonała Miami 42:38 w finale sezonu zasadniczego 2024, eliminując Hurricanes do finału konferencji ACC, odwiedzi Hard Rock Stadium 8 listopada. Chociaż oba składy zmieniły się od tamtego meczu, główni trenerzy pozostają ci sami i może to dodać oliwy do ognia. -- Adelson

22. Louisville: Kentucky

W 2022 roku Louisville miało bilans 10-1 i było faworytem w starciu z rywalem Kentucky. Cardinals przegrali. W 2021 roku mieli bilans 7-4 i przegrali. To była aż nazbyt dobrze znana historia. Od 2016 roku Louisville przegrało jako faworyt trzy razy z rywalem – często psując imponujące sezony. W zeszłym roku Cardinals nie mieli takich zmartwień, pokonując Wildcats, którzy mieli za sobą słaby sezon, ale Jeff Brohm i spółka znają historię zbyt dobrze, by zakładać, że to początek trendu. W tym sezonie w kalendarzu Louisville są trudniejsze i ważniejsze mecze, ale żaden z nich nie będzie oznaczał dla nich więcej niż pokonanie znienawidzonych Cats. -- Hale

23. Texas A&M: Steve Sarkisian

Sarkisian wykonał mistrzowską robotę, przebudowując drużynę Teksasu, aby wykorzystać jej potencjał. W zeszłym roku poprowadził Longhorns na Kyle Field i zniweczył szanse Aggies na awans do finału SEC. W tym roku A&M odwiedza Austin po raz pierwszy od 2010 roku, gdzie histeria wokół Archa Manninga dominuje na pierwszych stronach gazet, a Longhorns będą walczyć o koronację w play-offach. Sarkisian, zagorzały fan rywalizacji i tradycji uniwersyteckich, będzie starał się wykorzystać wszystkie dostępne mu elementy, aby rozpalić swój zespół. -- Wilson

24. Ole Miss: Mississippi State

Niech nikt w Oksfordzie nie zaczyna mówić o tych „przerażających” krowich dzwonkach, które brzęczą od fanów „szkoły z południa”. Tą szkołą jest zaciekły rywal, Mississippi State, którego były trener, Dan Mullen, zwykł nazywać Ole Miss „szkołą z północy”. Tak czy inaczej, nikt w SEC nie przepada za krowimi dzwonkami Mississippi State, które w żadnym wypadku nie są zakazanym sztucznym trąbieniem. Tak, to żart. Ale kibice Ole Miss woleliby słyszeć drapanie paznokci po tablicy. Dobra wiadomość dla Rebels jest taka, że ​​przegrali tylko raz w ostatnich pięciu meczach między tymi uczelniami, ale 28 listopada w Starkville czeka ich solidna dawka krowich dzwonków. -- Low

25. Oklahoma: Teksas

W erze Wishbone, a następnie ponownie po tym, jak Bob Stoops przejął stery, a następnie ustąpił miejsca Lincolnowi Rileyowi, pozycja rozgrywającego w Oklahomie stała się królem futbolu uniwersyteckiego. W ostatnich latach Landry Jones, Baker Mayfield, Kyler Murray, Jalen Hurts, Caleb Williams i Dillon Gabriel osiągali imponujące wyniki. Jednak Sooners nieco odstają, a Teksas wkracza do Cotton Bowl z własną królewską drużyną futbolu w osobie Archa Manninga. Oklahoma musi naprawić sytuację, a wszystkie oczy będą zwrócone na Dallas i pozycję programu w erze SEC. -- Wilson