Rak jajnika: Odkryto, jak pokonać oporność na leczenie

Nowe mechanizmy odpowiedzialne za rozwój oporności na chemioterapię u pacjentek z rakiem jajnika. Odkrycia tego dokonał zespół badawczy w Imperial College London pod kierownictwem profesora Marco Di Antonio, pochodzącego z Abruzji, i opublikował je w czasopiśmie naukowym „Genome Biology”. Zrozumienie tych mechanizmów pozwala na opracowanie nowych strategii przywracania skuteczności leków u pacjentek opornych na chemioterapię.

Jak wyjaśniono, wszystkie kobiety z rakiem jajnika początkowo bardzo dobrze reagują na chemioterapię, ale w 70% przypadków, po początkowej pozytywnej odpowiedzi, następuje nawrót nowotworu. Dzieje się tak, ponieważ po kilku cyklach chemioterapii leki tracą skuteczność z powodu rozwijającej się oporności guza. Badanie opublikowane dziś przez grupę badawczą Di Antonio pokazuje, jak struktura DNA o strukturze poczwórnej helisy – znana jako G-kwadrupleks – może być odpowiedzialna za wystąpienie oporności na chemioterapię w raku jajnika.

Zespół zaobserwował, jak poczwórne helisy DNA kumulują się w komórkach opornych na terapię, modulując aktywację genów przeciwdziałających działaniu leku, chroniąc w ten sposób guz. Wykorzystując cząsteczki zdolne do zakłócania tworzenia poczwórnego helisy DNA, naukowcy wykazali, że mogą przywrócić skuteczność chemioterapii w komórkach pobranych od pacjentów opornych na terapię.

Odkrycie to otwiera drogę do przyszłych badań nad klinicznym zastosowaniem tych cząsteczek w celu opóźnienia lub nawet zapobiegania wystąpieniu oporności na chemioterapię.

„Nasze odkrycie” – mówi Di Antonio – „pokazuje, że rozwój lekooporności nie jest procesem nieodwracalnym, ale można mu przeciwdziałać poprzez pełne zrozumienie mechanizmów leżących u jego podstaw. Chociaż nasze badanie ogranicza się obecnie do raka jajnika, już teraz pracujemy nad oceną, czy nasze obserwacje można rozszerzyć na inne rodzaje nowotworów”.

Marco Di Antonio jest profesorem nadzwyczajnym na Wydziale Chemii Imperial College London, gdzie kieruje grupą badawczą składającą się z około dwudziestu naukowców.

Pochodzący z Teramo, rozpoczął karierę chemika w Instytucie Nauk o Zdrowiu (IIS) „Alessandrini-Marino”, a następnie kontynuował studia w Pawii i Padwie, gdzie uzyskał odpowiednio tytuł magistra i doktora. Później przeniósł się do Londynu, gdzie w 2018 roku założył swoją grupę badawczą w Imperial College.