Odkryto Tutanchamona: po raz pierwszy zostanie wystawionych ponad 5000 artefaktów należących do faraona

Jako nastolatka Mertah spędzała Eid, czytając książki o egipskim faraonie Tutanchamonie , kreśląc hieroglify i marząc o trzymaniu złotej maski króla. „Studiowałam archeologię ze względu na Tutanchamona” – powiedziała 36-letnia Mertah. „Moim marzeniem było pracować z jego skarbami i to marzenie się spełniło”.

Mertah jest jedną z ponad 150 kuratorów i 100 archeologów , którzy przez ponad dekadę dyskretnie pracowali nad odrestaurowaniem tysięcy artefaktów w Wielkim Muzeum Egipskim (GME) , projekcie wartym 1 miliard dolarów, położonym na skraju płaskowyżu Giza.

Otwarcie pierwotnie zaplanowano na 3 lipca, ale ze względów bezpieczeństwa przesunięto je na późniejszy termin tego roku . Po ostatecznym otwarciu GME będzie największym na świecie muzeum archeologicznym poświęconym jednej cywilizacji.

W muzeum znajdzie się miejsce dla ponad 100 000 artefaktów , z czego połowa będzie wystawiona na widok publiczny. Muzeum będzie także posiadać laboratorium do żywej konserwacji.

Przez szklane ściany zwiedzający mogą obserwować pracę ekspertów nad odrestaurowaniem 4500-letniej łodzi , którą zakopano w pobliżu grobowca faraona Cheopsa, aby przetransportować jego duszę do Ra, boga słońca.

Jednak gwiazdą muzeum będzie kolekcja Tutanchamona , licząca ponad 5000 obiektów, z których wiele zostanie wystawionych razem po raz pierwszy.

Wśród eksponatów znajdują się złota maska pogrzebowa , złote trumny i amulety, naszyjniki z koralików, rydwany ceremonialne oraz dwa zmumifikowane płody, które prawdopodobnie były jego martwymi córkami.

Wiele z tych skarbów nie zostało odrestaurowanych od czasu ich odkrycia przez brytyjskiego archeologa Howarda Cartera w 1922 roku. Metody konserwacji zastosowane przez zespół Cartera miały na celu ochronę tych obiektów, ale ponad wiek później ich zachowanie nadal stanowi wyzwanie.

Jak zauważa kurator Hind Bayoumi, pokrycie złotych powierzchni woskiem „zachowało przedmioty w ich aktualnym stanie, ale ukryło szczegóły, które chciał, aby wszyscy zobaczyli”.

39-letni Bayoumi i jego koledzy przez miesiące usuwali wosk nałożony przez brytyjskiego chemika Alfreda Lucasa . Przez dziesięciolecia wosk zatrzymywał brud i matowił połysk złota.

Odbudowa była wspólnym wysiłkiem Egiptu i Japonii, które udzieliły pożyczek i wsparcia technicznego o wartości 800 milionów dolarów.

Złota trumna Tutanchamona , przetransportowana z jego grobowca w Luksorze, była jednym z najbardziej skomplikowanych dzieł. W laboratorium drewna GME, 34-letnia kuratorka Fatma Magdy, użyła lup i archiwalnych zdjęć, aby ponownie złożyć jej delikatne złote arkusze.

„To było jak rozwiązywanie gigantycznej łamigłówki” – powiedział. „Kształt cięcia, płynność hieroglifów – każdy szczegół miał znaczenie”.

Przed renowacją kolekcję Tutanchamona odzyskano z różnych muzeów, magazynów i grobowców w Egipcie. Niektóre artefakty poddano lekkiej renowacji przed transportem, aby zapewnić ich bezpieczeństwo.

Przed dotknięciem obiektów zespoły wykonały dokumentację fotograficzną, analizę rentgenowską i testy materiałów, aby poznać stan każdego artefaktu.

„Musieliśmy zrozumieć stan każdego elementu, warstwy złota, kleje, strukturę drewna, wszystko” – wyjaśnił Mertah.

Filozofia zespołu opiera się na ostrożności . „Celem jest zawsze zrobienie jak najmniej, jak to konieczne, i uszanowanie historii obiektu” – powiedział Mohamed Moustafa, 36-letni konserwator.

Ale oprócz prac renowacyjnych, dla wielu osób zaangażowanych w ten proces było to przeżycie pełne emocji .

„Myślę, że bardziej cieszymy się na wizytę w muzeum niż turyści” – przyznał Moustafa.

„Kiedy odwiedzający przechadzają się po muzeum, dostrzegają piękno tych artefaktów. Ale dla nas każdy eksponat to pamiątka niekończących się godzin pracy , dyskusji i szkoleń” – powiedział. „Każdy eksponat opowiada historię”.