Dużo pasji i mało gry: Rayados i River Plate remisują

▲ Bramkarz Monterrey Esteban Andrada był czujny i utrzymał wynik 0-0. AP Photo

Od redakcji

Gazeta „La Jornada”, niedziela, 22 czerwca 2025, s. 23. 9

Piłka nożna jest spornym terytorium między Meksykiem a Argentyną. W historii Mistrzostw Świata i turniejów klubowych, takich jak Copa Libertadores, kraje Południowego Stożka i północna część kontynentu od lat obserwują emocje i rywalizację, które pojawiają się za każdym razem, gdy jedna drużyna staje naprzeciwko drugiej. Klubowe Mistrzostwa Świata nie są wyjątkiem. Na stuletnim stadionie Rose Bowl, przekształconym w dymiący kocioł, prawie 57 393 osób śpiewało głośno, skakało, machało flagami i przełamywało dystans geograficzny, pomimo remisu Monterrey z River Plate 0:0 w drugiej kolejce turnieju w Stanach Zjednoczonych.

Od godzin przed meczem aż do samego końca zapowiadano wspaniałą, kolorową oprawę, w której tożsamość tysięcy fanów River Plate kontrastowała z wrzawą tłumu fanów Monterrey, zmieniając normalność fazy grupowej w wyrazy antagonizmu. Borom bom booom/borom bom booom/to drużyna Dona Ramóna , Weź to vooos/daj mi to/dziś nawet Chapulín cię nie uratuje , śpiewali ironicznie Millonarios, przypominając ikoniczne postacie Roberto Gómeza Bolañosa w El Chavo del 8 i El Chapulín Colorado . Na odpowiedź nie trzeba było długo czekać.

Jakie to będzie uczucie, gdy przejdziesz do dywizji B?, członkowie La Adicción , głównej grupy cheerleaderek Rayados, przedstawieni na banerze, z emblematami River i Tigres odwróconymi do góry nogami, pośród ducha, który przypominał o spadku. Argentyńczycy zostali zdegradowani w 2011 roku i grali przez sezon w B Nacional, drugiej lidze argentyńskiej piłki nożnej. To wciąż bolesne wydarzenie, które doprowadziło do poważnych incydentów na stadionie Monumental, posłużyło jako katalizator dla meksykańskich fanów do rywalizacji na trybunach i korytarzach. Z jednej strony grillowane mięso, z drugiej argentyński grill, każdy sektor z własnym sposobem doświadczania sportu.

Na boisku River Plate stworzyło najgroźniejsze okazje. Hiszpanie Sergio Canales i Lucas Ocampos przybliżyli Monterrey strzałami ze średniego dystansu, ale pomocnik Franco Mastantuono, gwiazda Realu Madryt, która nabyła piłkę mając zaledwie 18 lat, wyprowadził sytuację z równowagi i zaatakował bramkarza Estebana Andradę, wykorzystując repertuar dryblingów i zagrań na najwyższym poziomie. Przewaga, jaką Los Millonarios osiągnęli po przerwie, zmusiła Hiszpana Doméneca Torrenta, trenera Pandilli, do przemyślenia bardzo pionowego podejścia do meczu.

Dla Los Millonarios zwycięstwo zagwarantowałoby im miejsce w 1/8 finału Mundialito . Po losowaniu będą musieli zmierzyć się z Interem Mediolan o pierwsze miejsce w Grupie E – obaj mają po cztery punkty – podczas gdy Los Rayados, którzy mają dwa punkty i zmierzą się z japońską drużyną Urawa Reds w ostatnim dniu, będą polegać na wyniku meczu między dwoma liderami, aby określić, czy zwycięstwo zapewni im miejsce w fazie grupowej. Wczoraj zespół Torrenta wyglądał daleko od obrazu, jaki pokazał światu w starciu z wicemistrzami Ligi Mistrzów.

Nawet gdyby nie nieudana próba wykorzystania przez Kolumbijczyka Miguela Borję dwóch szans sam na sam z bramkarzem Andradą, los Rivera mógł potoczyć się inaczej.

Od redakcji i AFP

Gazeta „La Jornada”, niedziela, 22 czerwca 2025, s. 23. 9

Pachuca będzie dziś musiała stoczyć decydujący pojedynek z Realem Madryt, w którym z powodu problemów żołądkowych zabraknie ich gwiazdy Kyliana Mbappé. Będzie to druga kolejka Grupy H Klubowych Mistrzostw Świata. Obie drużyny muszą wygrać, aby pozostać w rozgrywkach.

Po tym, jak w zeszłą środę wystąpiła u niego gorączka, francuski napastnik nie pojawił się w debiucie swojej drużyny przeciwko Al Hilal, który zremisowali 1-1 w Miami. Dzień później potwierdzono jego hospitalizację z powodu zapalenia żołądka i jelit, a chociaż został wypisany kilka godzin później i powoli wraca do zdrowia, wczoraj źródło klubowe podało, że zawodnik nie poleciał do Charlotte na kluczowy mecz z Tuzos.

Nieobecność Mbappégo na meczu na Bank of America Stadium jest zaletą dla drużyny Hidalgo. Nie mogą jednak spoczywać na laurach, ponieważ nowy trener Realu Madryt, Xabi Alonso, ma do dyspozycji innych niebezpiecznych zawodników, takich jak Vinicius Jr., który odegrał kluczową rolę w ataku, a także Gonzalo García, który strzelił gola Saudyjczykom.

Dzięki remisowi w meczu otwarcia Madryt zdobył jeden punkt, więc zwycięstwo nad Tuzos dałoby im cztery punkty i dużą szansę na awans do następnej rundy.

Pachuca z kolei stoi w obliczu bardziej skomplikowanej sytuacji po otwarciu turnieju przegraną 2-1 z Salzburgiem, co utrzymuje ją na ostatnim miejscu w fazie grupowej bez punktów. W czwartek w ostatniej fazie grupowej zmierzy się również z Al Hilal, drużyną, która dała Merengues dobrą walkę.

Sama koszulka Realu Madryt wyraża wielkość klubu, niezależnie od tego, kto gra. „To mecz, który musi być rozegrany perfekcyjnie ” – powiedział najlepszy strzelec meksykańskiej drużyny, Wenezuelczyk Salomón Rondón, przed tym trudnym spotkaniem.

Oni, tak jak my, potrzebują punktów i zapowiada się ciekawy mecz, biorąc pod uwagę, że w Madrycie jest wielu kibiców – dodał.

Wczorajsze mecze Interu Mediolan zakończyły się zaciętym zwycięstwem 2-1 nad japońską drużyną Urawa Red Diamonds, co pozwoliło jej zdobyć cztery punkty w grupie E. Tymczasem azjatycka drużyna praktycznie odpada z rozgrywek, zajmując czwarte miejsce bez żadnych punktów.

W meczu na Lumen Field w Seattle, Ryoma Watanabe dał Urawa prowadzenie w 11. minucie, ale włoska drużyna odwróciła wynik golem Lautaro Martíneza, z przewrotki w 78. minucie, i kolejnym Valentína Carboniego, w 90+2 minucie. W grupie F, Fluminense pokonało Ulsan Hyundai z Korei Południowej 4-2 na MetLife Stadium w New Jersey, a remis w ostatniej kolejce fazy grupowej wystarczy, aby zakwalifikować się do 1/8 finału.

Brazylijczycy, którzy mają cztery punkty i przewagę dwóch goli, prowadzą w grupie. W środę zakończą fazę grupową meczem z Mamelodi Sundowns (trzecie miejsce, trzy punkty).

Reprezentacja RPA wczoraj walczyła, ale ostatecznie przegrała 4-3 z Borussią Dortmund (drugą, z czterema punktami), słabą drużyną niemiecką, która w ostatnim dniu rozgrywek będzie walczyć o awans do kolejnej rundy przeciwko Ulsan (czwartej, bez punktów).

▲ Miguel Herrera, były menedżer Tricolor, a obecnie główny trener Kostaryki, zmierzy się dziś z Meksykiem w meczu o mieszanych emocjach. Po drugiej stronie są jego starzy znajomi Rafael Márquez i Javier Aguirre, którzy chcą utrzymać przewagę nad Ticos. Zdjęcie AFP i AP

Erendira Palma Hernández

Gazeta „La Jornada”, niedziela, 22 czerwca 2025, s. 23. a10

Pojedynek między Meksykiem a Kostaryką nabierze szczególnego znaczenia w Złotym Pucharze 2025. Oprócz zapewnienia sobie prowadzenia w Grupie A, będzie to pierwsze spotkanie dwóch meksykańskich trenerów prowadzących różne drużyny narodowe w oficjalnym turnieju: Javier Vasco Aguirre ma za zadanie utrzymać przywództwo Tricolor, podczas gdy Miguel Herrera będzie starał się przerwać 12-letnią passę, w której Kostarykańczycy nie byli w stanie wyjść zwycięsko z tej rywalizacji.

Miguel prowadził reprezentację narodową w Brazylii w 2014 roku. Oczywiście, zna nasz styl życia, nasze dziwactwa, ale ostatecznie to zawodnicy realizują plan gry. Nasz udział ogranicza się do zmian; nie jest to aż tak namacalne; trudno stwierdzić, jak duży wpływ trener ma na decyzje (na boisku). Nie widzę żadnej przewagi; jesteśmy dwoma starymi znajomymi , powiedział Aguirre.

Obaj obrońcy tytułu, Meksyk i Kostaryka, byli imponujący w fazie grupowej; obaj mają po sześć punktów, a Tricolors obecnie prowadzą w Grupie A pod względem różnicy bramek. Niedzielny mecz zadecyduje, kto zajmie pierwsze miejsce przed ćwierćfinałami.

Choć Vasco Aguirre nie przyznaje się otwarcie, że studiował styl Herrery, ujawnia to między wierszami. Wspomina ich starcia jako piłkarzy pod koniec lat 80. — kiedy zbliżał się do emerytury, a Miguel dopiero się rozwijał — a także pojedynki, które stoczyli jako menedżerowie w Lidze MX.

Teraz Aguirre jasno daje do zrozumienia, że ​​Herrera jest menedżerem, którego szanuje i o którego dba , jednocześnie doceniając jego dynamiczny styl gry, więc spodziewa się trudnego meczu . Podkreślił jednak: „W Lidze Narodów zajęliśmy pierwsze miejsce w hierarchii Ameryki Północnej i jesteśmy również mistrzem Złotego Pucharu, co pozwala nam czuć się jednym z faworytów, nie głównym, ale jednym z nich, szanując wszystkich rywali w regionie, którzy się rozwinęli ”.

Dla Meksyku gra wydaje się mieć znaczenie sportowe — gra, która jest grą o przywództwo w grupie i przygotowaniem do Mistrzostw Świata — a także osiągnięcie posiadania dwóch Trójkolorowych prowadzących różne drużyny. Jednak dla Kostaryki mecze przeciwko Meksykowi mają większą symbolikę.

Ostatni raz Ticos pokonali Meksyk w 2013 r. w eliminacjach do Mistrzostw Świata 2014. W całej swojej historii obie drużyny rozegrały 55 meczów, a drużyna Tricolor odniosła 34 zwycięstwa i 15 remisów, podczas gdy Kostaryka wygrała tylko sześć razy.

Szansa na przerwanie tej złej passy i przejęcie sterów w Tricolore leży teraz w rękach Herrery, jednego z najbardziej prestiżowych trenerów w meksykańskiej piłce nożnej, mającego na koncie dwa tytuły mistrzowskie i trenującego również reprezentację kraju.

„Zachowam swoje odczucia do momentu meczu. Teraz skupiam się na tym, co musimy zrobić. Chcę wygrać i zająć pierwsze miejsce w grupie. Dziś zawdzięczam to Kostaryce i jej mieszkańcom, którzy traktowali mnie bardzo dobrze ” – powiedział Herrera, który wydawał się nieco ostrożniejszy, daleki od szczerej i wybuchowej natury, która go charakteryzuje.

Ten mecz jest bardzo ważny, ponieważ Meksyk zawsze był potęgą w polu karnym, ma świetnych graczy w bardzo dobrych drużynach i ligę na wysokim poziomie. Ich drużyna narodowa jest bardzo konkurencyjna; dla nas to punkt odniesienia i traktujemy to bardzo poważnie , dodał Keylor Navas, doświadczony bramkarz Kostaryki.

Nawet jeśli Meksyk dąży do utrzymania tytułu Złotego Pucharu i nabrania pewności siebie przed Mistrzostwami Świata 2026, które zorganizuje u boku Stanów Zjednoczonych i Kanady, znalazł również miejsce, by zabłysnąć w tym turnieju, ponieważ po raz pierwszy ma trzech trenerów jako przedstawicieli. Oprócz Aguirre i Herrery, Luis Fernando Tena prowadzi również Gwatemalę; scenariusz, który jest zachęcający, biorąc pod uwagę nadmiar zagranicznych trenerów w Lidze MX.

Są dobrzy meksykańscy trenerzy na wszystkich poziomach; wkrótce to ruszymy. Rozmawiałem z Meksykańską Federacją Piłkarską o poprawie szkolenia trenerów. Nie mam nic przeciwko obcokrajowcom, ponieważ ci, którzy się do tego przyczyniają, są mile widziani. Na razie dla naszej drużyny prawdopodobnie najlepiej będzie spojrzeć na Amerykę Środkową i Południową; nie ma innej opcji , powiedział Aguirre.

▲ Meksykanin (po prawej) nie pozostawił wątpliwości i zdecydowanie pokonał Brytyjczyka. Zdjęcie @DAZNboxing

Od redakcji

Gazeta „La Jornada”, niedziela, 22 czerwca 2025, s. 23. a11

Francisco Chihuas Rodríguez nie pozostawił wątpliwości i zdecydowanie pokonał Brytyjczyka Galala Yafai w Birmingham, Wielka Brytania. Występ Meksykanina był druzgocący, a w ostatniej rundzie powalił przeciwnika, pokonując go jednogłośną decyzją o tymczasowym tytule World Boxing Council (WBC) w wadze muszej.

Urodzony w Monterrey, Nuevo León, Meksykanin przejął inicjatywę od pierwszej rundy. Jego ambicja i chęć powrotu do domu z pasem w grze były oczywiste. Pomimo pochodzenia z niższych dywizji wagi lekkiej muszej i słomkowej, wydawał się energiczny i miał siłę, aby zranić przeciwnika, z realną szansą na wygraną przez nokaut.

Chihuahua nie chciał tylko udowodnić swojej wartości w tej kategorii wagowej, ale także powrócić do mistrzostw świata. Zwycięstwo w Wielkiej Brytanii postawiło go w cennej pozycji: preludium do tytułu wagi muszej. Meksykanin czeka walka mistrzów WBC i WBA w tej dywizji, Japończyka Kenshiro Terajiego i Ricardo Rafaela Sandovala pod koniec lipca.

Nowy tymczasowy mistrz w przeszłości poniósł pewne niepowodzenia, z których najbardziej pamiętną była próba odebrania tytułu mistrza wagi super muszej Japończykowi Kazuto Ioce w 2022 r., ale ta próba nie powiodła się i przegrał jednogłośną decyzją sędziów.

Yafai był mistrzem olimpijskim w Tokio 2020 i właśnie odniósł wielkie zwycięstwo nad Sunny Edwards. Wydawało się to bardzo groźne dla Meksykanina podczas jego misji w Birmingham.

Po kilku porażkach osiągnęliśmy nasz cel , powiedział Chihuahua po zwycięstwie. Czuliśmy, że to jedyny sposób na wygraną, musiałem go zmiażdżyć i tak zdobyłem zwycięstwo. Stanąłem naprzeciwko gwiazdy, w jego rodzinnym mieście; płynąłem pod prąd .

W ostatniej rundzie Chihuahuas wciąż zadawał sierpowe i sierpowe. Uderzał Brytyjczyka w górę i w dół, a jego lewa powieka po karze krwawiła. Podczas jednego z takich ataków nogi Yafaia ustąpiły, a pod ciosami Meksykanina jego ścięgna podkolanowe po prostu ugięły się jak dwie złamane trzciny i upadł płasko na plecy.

Yafai wstał, ale został ranny i próbował przytulić Chihuahua , aby powstrzymać karę; Meksykanin uniknął blokady i kontynuował wysyłanie rękawic w górę, w lewo i w prawo. Zwycięstwo było niepodważalną nagrodą dla rodowitego Monterrey.

Od redakcji

Gazeta „La Jornada”, niedziela, 22 czerwca 2025, s. 23. a11

Carlos Alcaraz nadal bije rekordy w swojej młodej karierze. Wczoraj hiszpański tenisista dotarł do piątego finału z rzędu i zwiększył liczbę wygranych meczów w ATP Tour do 250.

Jego ostatnie zwycięstwo miało miejsce w Queen's Tournament w Londynie, gdzie przypieczętował powrót do rundy finałowej po pokonaniu rodaka Roberto Bautisty 6-4, 6-4 w godzinę i 29 minut. 22-latek z Murcii zmierzy się dziś z Czechem Jirím Lehecką o tytuł.

„Myślę, że gram świetnego tenisa i czuję się bardziej komfortowo po każdym meczu ” – przyznał Alcaraz. „Ponowne dotarcie do finału w Queen's jest czymś wyjątkowym, więc chyba włączyłem tryb gry na trawie”.

Dzięki zwycięstwu Alcaraz został trzecim graczem w historii, który osiągnął 250 zwycięstw najszybciej, za Johnem McEnroe i Jimmym Connorsem. Tym samym wyprzedził Rafaela Nadala, Rogera Federera i Novaka Djokovica, wśród innych historycznych postaci.

Jeśli wygra dzisiaj, Alcaraz zostanie drugim hiszpańskim tenisistą z dwoma tytułami w imprezie Królowej, po Feliciano Lópezie (2017, 2019).

W niedzielę zmierzy się z 23-letnim Lehecką, 30. zawodnikiem rankingu światowego, który pokonał Brytyjczyka Jacka Drapera 6-4, 4-6, 7-5.

Tymczasem Daniił Miedwiediew położył kres nadziejom faworyta gospodarzy, Aleksandra Zvereva, pokonując go 7-6, 6-7, 6-4 w półfinale Halle Open.

Medvedev otrząsnął się po zmarnowaniu trzech piłek meczowych przy serwisie Zvereva przy stanie 5:6 w drugim secie i potrzebował prawie trzech godzin, aby pokonać swojego starego rywala i dotrzeć do swojego pierwszego finału od 15 miesięcy.

Dziś w finale Rosjanin zmierzy się z Aleksandrem Bublikiem.

W międzyczasie Czeszka Marketa Vondrousova dotarła do swojego pierwszego finału od czasu wygranej w Wimbledonie przed dwoma laty, pokonując w półfinale turnieju WTA 500 w Berlinie tenisistkę numer jeden na świecie Arynę Sabalenkę (6-2, 6-4).

Vondrousova opuściła drugą połowę sezonu 2024 i większą część pierwszej połowy sezonu 2025 z powodu kontuzji lewego barku.

Santi González koronowany

Meksykanin Santiago González i były numer jeden na świecie, Amerykanin Austin Krajicek, zdobyli tytuł w turnieju kategorii Challenger w Nottingham.

González i Krajicek, rozstawieni z numerem drugim w turnieju, pokonali parę Brazylijczyka Fernando Romboliego i Australijczyka Johna-Patricka Smitha 7-6, 6-4.

Na podstawie informacji AP i AFP

▲ Aplikacja fotograficzna

Od redakcji

Gazeta „La Jornada”, niedziela, 22 czerwca 2025, s. 23. a11

Sto osób demonstrowało w pobliżu stadionu Dodger, dzień po tym, jak drużyna baseballowa Los Angeles ogłosiła, że ​​przekaże milion dolarów rodzinom imigrantów dotkniętym nalotami deportacyjnymi. „Dodgers chcą, żebyście zamilkli za milion dolarów ” – głosiły niektóre transparenty, jasny przekaz gniewu na brak szybkiej i jasnej odpowiedzi ze strony instytucji sportowej, której większość fanów stanowią Latynosi, migranci i ich dzieci w drugim co do wielkości meksykańskim mieście na świecie. Kilka dni temu różne osobistości ze świata rozrywki i liderzy organizacji skrytykowali brak jasności w obronie swoich fanów nękanych przez ICE, a wiadomość o wsparciu finansowym została odebrana jako akt braku prawdziwej solidarności i, przede wszystkim, mający na celu uciszenie protestów.