Gdzie umiera namiętność: 5 największych skandali korupcyjnych w światowej piłce nożnej

Są namiętności, które nie wymagają wyjaśnień. Jednym z nich jest piłka nożna. To przenośna ojczyzna, która mieści się na koszulce, wiara, która nie wymaga cudów, ale celebruje je, jakby były jej własnymi. Jednak nawet najczystsze wyznania mają swojego Judasza. Na korytarzach, gdzie zapadają decyzje o tym, co powinno się wydarzyć na polu walki , władza często negocjuje to, co święte. To nie jest ranking piłkarskich porażek, ale najtragiczniejszych upadków jego duszy. Poniżej przedstawiamy podróż przez pięć skandali, które obróciły chwałę w popiół , ujawniając, że za krzykiem gola kryją się również cienie.

27 maja 2015 roku Interpol wkroczył do luksusowego hotelu Baur au Lac w Zurychu, niczym w scenie z filmu szpiegowskiego. Aresztowano siedmiu wysokich rangą działaczy FIFA , wielu z nich nadal miało na sobie szlafroki. Tak rozpoczął się największy skandal w historii współczesnej piłki nożnej: FIFA-Gate , sieć łapówek, fikcyjnych kontraktów i ustawionych przetargów, która trwała dziesięciolecia.

Śledztwo prowadzone przez FBI wykazało, że w obiegu znajdowały się łapówki o łącznej wartości ponad dwustu milionów dolarów, które miały być wykorzystane do manipulowania wyborem miejsc rozgrywek, prawami telewizyjnymi i turniejami kontynentalnymi. Miasta-gospodarze, takie jak Katar 2022 i Rosja 2018, zostały wskazane jako owoc tego perwersyjnego systemu. Joseph Blatter , wieczny prezydent, początkowo wszystkiemu zaprzeczał. Jednak skandal ten położył kres całemu pokoleniu liderów, w tym wpływowemu Jackowi Warnerowi i Brazylijczykowi José Maríi Marínowi.

Piłka, uniwersalny symbol, została porwana przez szare garnitury. Cel stał się towarem. To, co miało być ogólnoświatową uroczystością, przerodziło się w sieć sprzecznych interesów, przysług dyplomatycznych i zagranicznych kont. FIFA-Gate udowodniła, że ​​nawet najpopularniejsza religia na świecie ma swój Watykan w ruinie.

Włochy to teatr, opera i tragedia. W 2006 r. piłka nożna w tym kraju przeżyła jedno z najbardziej dramatycznych wydarzeń: skandal Calciopoli , czyli sieć wpływów, w ramach której Juventus manipulował powoływaniem sędziów na swoją korzyść . Luciano Moggi, mózg całej operacji, miał dwie listy: czarną i białą. Dobrzy sędziowie otrzymali wyróżnienie. Pozostali, wieczna cisza.

Podsłuchy były niepodważalne. Mecze wygrywano nie tylko na boisku, ale również w szatni sędziowskiej. W rezultacie Juventusowi odebrano tytuły mistrzowskie z sezonów 2004-05 i 2005-06, a także zdegradowano do Serie B po karygodnym faulu. Po raz pierwszy w historii europejski olbrzym upadł z powodów moralnych, a nie sportowych.

Ale najbardziej szokująca nie była kara, ale decyzja gwiazd, by pozostać: Buffon, Del Piero i Trezeguet wybrali błoto zamiast wygnania. Spadek nie był tylko sankcją; To była czystka. I choć Juventus wrócił jako mistrz, echo tamtych rozmów wciąż pobrzmiewa jak gol rzucony na szalę historii.

Kiedy Katar został wybrany na gospodarza Mistrzostw Świata w Piłce Nożnej 2022 , cały świat zdziwił się. Bez piłkarskiej tradycji, bez infrastruktury, przy temperaturach, które topią nawet siatki... jak mogliby wygrać? Odpowiedzią były dokumenty sądowe i zeznania: członkom Komitetu Wykonawczego FIFA wręczono łapówki na sumę milionów dolarów .

Według Departamentu Sprawiedliwości USA głosy kupowano w zamian za kontrakty, przysługi, a nawet sztabki złota . Na tym skargi się nie skończyły. Podczas gdy na pustyni budowano stadiony, tysiące pracowników migrujących zmarło z powodu nieludzkich warunków pracy. Puchar, który miał zjednoczyć świat, został wzniesiony nad grobami.

Mimo wszystko, Mistrzostwa Świata się odbyły. Padły gole, popłynęły łzy, a Lionel Messi podniósł najbardziej wymarzony puchar. Ale cena była bardzo wysoka. Nie ma żadnej powtórki, która mogłaby wymazać oskarżenia, ani historii, która mogłaby usprawiedliwić milczenie. Katar 2022 był bankietem wartym wiele milionów dolarów, z poplamionym obrusem. Mistrzostwa Świata rozgrywane na boisku, ale wygrane w sali konferencyjnej, w której czuć było zapach oleju.

W Brazylii nie gra się w piłkę nożną, tylko się modli. Ale w 2014 roku w mszę z okazji Mistrzostw Świata w Piłce Nożnej wkroczył bóg przekupstwa. Operacja Lava Jato , jedno z największych śledztw w sprawie korupcji w Ameryce Łacińskiej, ujawniło, że stadiony Mistrzostw Świata były idealnym miejscem do prania publicznych pieniędzy za pomocą zawyżonych opłat .

Przykładowo budowa Amazon Arena kosztowała więcej niż cały prowincjonalny budżet na ochronę zdrowia, a dziś jest praktycznie bezwartościowa. Firmy takie jak Odebrecht i lokalni politycy bogacili się, podczas gdy fawele popadły w zapomnienie. To były Mistrzostwa Świata, w których samba była na pierwszy rzut oka, ale w środku znajdowała się trucizna.

Brazylijczycy protestowali na ulicach. Poczuli się zdradzeni: nie z powodu odpadnięcia, ale z powodu złamanej obietnicy. „Dziedzictwo” Mistrzostw Świata wyparowało niczym piana karnawałowa. Porażka Niemiec 1-7 była tylko ostatnią metaforą kraju rozgromionego przez własne elity.

FC Barcelona szczyci się tym, że jest czymś więcej niż tylko klubem. Jednak w 2017 r. motto to zostało zakwestionowane, gdy były prezes stowarzyszenia, Sandro Rosell , został aresztowany za pranie co najmniej 15 milionów euro pochodzących z nielegalnych prowizji związanych z prawami telewizyjnymi brazylijskiej drużyny narodowej .

Pieniądze krążyły poprzez sieć firm-wydmuszek, korporacji offshore i kontraktów z klauzulami, które wyglądały na sporządzone przez mistrza oszustwa. To, co zaczęło się od Neymara, skończyło się za kratkami. Rosell spędził 643 dni w więzieniu, zanim został uniewinniony z powodu braku wystarczających dowodów, ale szkody już zostały wyrządzone.

Ten skandal ujawnił coś głębszego: że nawet kluby z duszą mogą mieć liderów bez duszy . A kolory nikogo nie uratują, jeśli w biurze panuje zgnilizna. Camp Nou, kolebka marzeń, zostało przyćmione przez historię, która wydawała się napisana w biurze bankiera, a nie na stadionie.

Te pięć odcinków to coś więcej niż tylko błędy. To ciemne karty w historii sportu, który nazywa siebie czystym, lecz nie zawsze taki jest . Korupcja w piłce nożnej nie jest wyjątkiem; jest to stałe zagrożenie. Wkrada się jak cichy uraz, jak nieodpowiedziany rzut karny. Ale wciąż jest nadzieja. Bo dopóki będą kibice, którzy dopingują nie oczekując niczego w zamian, gole, które nie zostaną sprzedane, boiska bez właścicieli i koszulki wyciskane z miłości, piłka wciąż będzie mogła uniknąć zdrady .