Wykonano pierwszą całkowitą wymianę szczęki z użyciem szyn wyprodukowanych na drukarce 3D.

Oddział chirurgii szczękowo-twarzowej Uniwersyteckiego Szpitala Klinicznego w Toledo przeprowadził pierwszą całkowitą wymianę stawu żuchwowego (stawu skroniowo-żuchwowego, TMJ) u 42-letniego pacjenta z łagodnym, ale agresywnym guzem.

Dr Ignacio Heras Rincón, chirurg szczękowo-twarzowy ze Szpitala Uniwersyteckiego w Toledo, zauważył, że tego typu zabieg jest zwykle zarezerwowany dla bardzo zaawansowanych przypadków dysfunkcji stawu skroniowo-żuchwowego lub choroby zwyrodnieniowej stawów, ale tym razem wykonano go u młodego pacjenta z łagodnym, agresywnym guzem znanym jako keratocysta, który wcześniej przechodził operację trzy razy.

Choroba, która odebrała głos Josepowi Lobató: „Nie może mówić ani czytać”.

Dr Heras Rincón dodał, że zmiana uciskała i osłabiała kość korową, rozprzestrzeniając się w kierunku podstawy czaszki i kłykcia żuchwy. Rozmiar, trudno dostępna lokalizacja i potrzeba ostatecznego rozwiązania u młodego pacjenta skłoniły zespół chirurgiczny do podjęcia decyzji o wymianie całego stawu skroniowo-żuchwowego na protezę.

Proteza ze wszystkimi niezbędnymi informacjami

Jak informuje regionalny rząd, po wykonaniu skanu zaprojektowano protezy zawierające wszystkie niezbędne informacje na temat resekcji guza, a także otwory do przymocowania elementów protezy i przebudowy powierzchni kości w celu prawidłowego umieszczenia implantu i osteointegracji.

Po wirtualnym planowaniu, we współpracy z bioinżynierem, szyny zostały wyprodukowane za pomocą drukarki 3D. Idealnie pasują do anatomii kości pacjenta, zapewniając odpowiednią resekcję guza i optymalne umiejscowienie, jednocześnie skracając czas operacji i zmniejszając ryzyko powikłań.

W przypadku tego skomplikowanego zabiegu zespół chirurgii szczękowo-twarzowej ze Szpitala Uniwersyteckiego w Toledo, pod przewodnictwem dr. Roberto Martína Sastre'a, nawiązał współpracę z dr. Miguelem Moreyem, wybitnym chirurgiem szczękowo-twarzowym z ponad 20-letnim doświadczeniem w swojej specjalności.

Dwa miesiące po zabiegu pacjent ma otwór w jamie ustnej o średnicy około 25 milimetrów , nie ma guza, nie ma żadnych powikłań i przechodzi leczenie rehabilitacyjne.