Polacy z nagrodą na London Design Biennale 2025. "Tradycyjne rzemiosło i aktualny komentarz społeczny"

Polski Pawilon na London Design Biennale 2025 zdobył prestiżowy medal za wystawę "Zapis czekania" uznaną za najbardziej inspirującą interpretację tegorocznego tematu wydarzenia.

Otwarta 5 czerwca instalacja autorstwa Jakuba Gawkowskiego, Moniki Rosińskiej i Macieja Siudy przekształca nieuchwytne doświadczenie upływu czasu w materialność rzeźbionej instalacji.

London Design Biennale to jedno z najważniejszych międzynarodowych wydarzeń poświęconych projektowaniu i jego roli w kształtowaniu współczesnego świata. Piąta edycja wydarzenia odbywa się pod hasłem "Surface Reflections", które skłaniać ma do poszukiwania odpowiedzi na pytanie, jak osobiste doświadczenia wpływają na samych twórców i ich projekty artystyczne. I to właśnie za najlepszą interpretację tegorocznego tematu zespół kuratorski został uhonorowany prestiżowym medalem ("Theme Medal").

- Gratuluję zespołowi kuratorskiemu w składzie Jakub Gawkowski, Monika Rosińska i Maciej Siuda, których praca "Zapis czekania" zdobyła prestiżową nagrodę za najlepszą interpretację tematu na London Design Biennale. Polska tradycja ma niezwykłą moc, a sposób w jaki ją interpretujemy buduje naszą tożsamość – zaznacza Hanna Wróblewska, Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego.

Dodaje też, że wystawa w niezwykle poruszający sposób łączy tradycyjne rzemiosło z aktualnym, społecznym komentarzem.

"Zapis Czekania", czyli polscy artyści o czekaniu

Punktem wyjścia do projektu "Zapis czekania" jest paradoks współczesnego podejścia do czasu. Chociaż rzeczywistość jest zdefiniowana przez jego ciągły niedobór i nieubłagane tempo, równie powszechnym doświadczeniem jest przymus czekania, gdy stajemy się pozbawieni kontroli i sprawczości nad zarządzaniem własnym czasem.

Zespół kuratorski wyjaśniając ideę wystawy stwierdza, że wszyscy czekamy, ale nie zawsze czekanie jest wyborem.

- To państwowe i ekonomiczne struktury decydują, kto musi czekać i jak długo. Chcąc ukazać czekanie nie jako bezczynność, ale jako ważny problem społeczny i głęboko osobiste doświadczenie, zestawiliśmy dwa punkty widzenia. Pierwszy opiera się na danych – liczbach obrazujących systemowe kolejki: po dokumenty, pozwolenia, wizyty. Drugi to głos jednostki – osobiste historie pełne emocji: frustracji, znużenia, niepokoju, rezygnacji, ale też nadziei – tłumaczą Jakub Gawkowski, Monika Rosińska i Maciej Siuda.

W znajdującej się w Pawilonie Polskim drewnianej, ręcznie rzeźbionej instalacji zobaczyć można reprezentację dwunastu sytuacji ze współczesnej Polski, w których czekanie odgrywa istotną rolę. Są wśród nich zarówno godziny codziennych korków samochodowych, tygodnie oczekiwania na deszcz w warunkach okresowej suszy, długie lata spłaty kredytu mieszkaniowego, czy miesiące napięcia przed uzyskaniem pozwolenia na pobyt i oczekiwania na wizytę psychiatryczną w ramach publicznej służby zdrowia.

Snycerstwo: Sztuka wraca do tradycji

Inspiracją dla zespołu kuratorskiego stała się polska góralska tradycja snycerstwa – rzemiosła wywodzącego się od pasterzy, którzy podczas długich okresów wypasu owiec na hali oraz w miesiącach zimowych rzeźbili w drewnie dekoracyjne wzory.

Wystawę uzupełniają materiały z badań poprzedzających powstanie instalacji. Na ścianach znaleźć można m.in. listę tradycyjnych góralskich wzorów snycerskich wraz z informacją o średnim czasie potrzebnym do wykonania każdego z nich, a także dane na temat czekania wśród osób z różnych grup społecznych oparte na statystykach i osobistych historiach.

Wystawa organizowana Instytut Adama Mickiewicza potrwa do 29 czerwca 2025 roku.