Kiedy powstała Organizacja Współpracy Islamskiej (OIC) i jakie kraje są jej członkami?
Turcja jest członkiem Organizacji Współpracy Islamskiej od momentu jej powstania. Inne kraje członkowskie Organizacji to Afganistan, Albania, Azerbejdżan, Bahrajn, Bangladesz, Benin, Zjednoczone Emiraty Arabskie (ZEA), Brunei Darussalam, Burkina Faso, Algieria, Dżibuti, Czad, Indonezja, Maroko, Wybrzeże Kości Słoniowej, Palestyna, Gabon, Gambia, Gwinea, Gwinea Bissau, Gujana, Irak, Iran, Kamerun, Katar, Kazachstan, Kirgistan, Komory, Kuwejt, Libia, Liban, Malediwy, Malezja, Mali, Egipt, Mauretania, Mozambik, Niger, Nigeria, Uzbekistan, Pakistan, Senegal, Sierra Leone, Somalia, Sudan, Surinam, Syria*, Arabia Saudyjska, Tadżykistan, Togo, Tunezja, Turkmenistan, Uganda, Oman, Jordania, Jemen.
Organizacja Konferencji Islamskiej (OIC) została powołana decyzją podjętą na pierwszym Szczycie Islamskim, który odbył się w Rabacie w dniach 22–25 września 1969 r., w odpowiedzi na reakcje świata islamskiego po podpaleniu meczetu Al-Aksa, trzeciego najświętszego miejsca muzułmanów w Jerozolimie pod okupacją izraelską, przez radykalnego Żyda z Australii 21 sierpnia 1969 r.
Na 1. posiedzeniu Rady Ministrów Spraw Zagranicznych w Dżuddzie w marcu 1970 r. podjęto decyzję o utworzeniu Sekretariatu Generalnego, który będzie działał w Dżuddzie do wyzwolenia Jerozolimy, a także wyznaczono Sekretarza Generalnego. Nazwę OIC zmieniono na Organizację Współpracy Islamskiej (OIC) na 38. posiedzeniu Rady Ministrów Spraw Zagranicznych (CFM) w Astanie w dniach 28–30 czerwca 2011 r.
ntv
