Ogłoszono uzasadnioną decyzję w sprawie morderstwa w Narin Güran

W sprawie, w której 15 oskarżonych, z których 6 przebywa w areszcie, a 3 to dzieci wciągnięte w przestępstwo, zostało osądzonych za przestępstwo „sprzyjania przestępcy” w związku z zabójstwem Narin Güran w Diyarbakır, zakończono uzasadnioną decyzję dotyczącą wyroków więzienia wydanych wobec wszystkich oskarżonych w przedziale od 1 roku do 3 lat i 5 miesięcy.

W wyniku dochodzenia wszczętego przez Prokuraturę Generalną w Diyarbakır w sprawie zabójstwa 8-letniej Narin Güran, której ciało znaleziono 19 dni później w strumieniu Eğertutmaz, 8 września po jej zaginięciu 21 sierpnia 2024 r. w wiejskiej dzielnicy Tavşantepe w centralnym dystrykcie Bağlar, skazano 15 osób, z których sześć zostało aresztowanych, a trzy z nich to dzieci wciągnięte w przestępstwo, zakończono pisanie uzasadnionej decyzji przez XVII Sąd Karny Pierwszej Instancji w Diyarbakır.

W uzasadnionej decyzji dotyczącej kar pozbawienia wolności wydanych oskarżonym Birsen Güran, Fuat Güran, Maşallah Güran, pracownik Salima Gürana Mehmet Selim Atasoy, Mehmet Şevket Kaya, Muhammed Kaya, Şeyma Kaya, Hediye Güran, İbrahim Halil Güran, Barış Güran, Kurtuluş Güran i Ömer Faruk Güran oraz dzieci wciągnięte w przestępstwo RA (16), MG (16) i İ.K. (17) uwzględniono zeznania oskarżonych, dzieci wciągniętych w przestępstwo i świadków.

W wyroku podkreślono, że oskarżona Hediye Güran nie składała spójnych oświadczeń, a Narin, skazana na dożywocie w sprawie morderstwa Narin Güran, składała sprzeczne oświadczenia, że ​​spała, aby chronić swojego brata Enesa Gürana. W wyroku stwierdzono: „Ustalono, że zabójstwo ofiary Narin zostało dokonane w domu, dlatego Hediye Güran złożyła takie oświadczenie, aby ukryć wydarzenia i otwarcie próbować zapobiec śledztwu w sprawie osób, które dokonały zabójstwa, i schwytaniu sprawców, popełniając w ten sposób przestępstwo „sprzyjania przestępcy”, które jej przypisano”.

W uzasadnionym postanowieniu dotyczącym oskarżonej Şeymy Kayi zauważono, że Kaya wyraźnie próbowała zapobiec zbadaniu incydentu i zatrzymaniu sprawcy lub sprawców, składając sprzeczne i niezgodne z normalnym tokiem życia zeznania.

W uzasadnionej decyzji, która zawierała oświadczenia Birsen Güran i Maşallah Güran, a także M.G., dziecka wciągniętego w przestępstwo, przedstawiające sprzeczne obrony, stwierdzono, że ustalono, iż rodzina działała w sposób zorganizowany i próbowała zapobiec odnalezieniu Narin i rozwiązaniu incydentu, nakłaniając nawet dzieci do składania zeznań w ten sposób.

W uzasadnionej decyzji stwierdzono, że oskarżony Mehmet Selim Atasoy próbował również zapobiec dochodzeniu w sprawie incydentu i schwytaniu sprawcy lub sprawców swoimi sprzecznymi i sprzecznymi z normalnym tokiem życia oświadczeniami. Stwierdzono, że „dziecko, które zostało wciągnięte w przestępstwo, RA, stwierdziło kwestie, których nigdy nie uwzględniło w swoich poprzednich oświadczeniach i ukryło sytuacje, które znało od początku. Ustalono, że wyraźnie odzwierciedliło to, czego doświadczyło i widziało inaczej, dodając pewne kwestie lub ukrywając pewne kwestie na każdym etapie, i że wyraźnie próbowało zapobiec dochodzeniu w sprawie incydentu i schwytaniu sprawcy lub sprawców swoimi sprzecznymi i sprzecznymi oświadczeniami . ”

Uzasadniona decyzja zawierała stwierdzenia dotyczące oskarżonego Mehmeta Şevketa Kayi, który próbował wzniecić pożar, aby uniknąć kary, odwracając w ten sposób uwagę jednostek ścigania, składając fałszywe raporty i kierując śledztwo na inne tory oraz próbując zapobiec śledztwu w sprawie sprawców morderstwa, śledztwu w sprawie incydentu i schwytaniu sprawców .

Uzasadniona decyzja dotycząca oskarżonego Fuata Gürana stwierdzała: „Próbował uzyskać informacje o działaniach poszukiwawczych, śledząc personel żandarmerii. Próbował zapobiec dochodzeniu w sprawie incydentu, usuwając historię połączeń telefonicznych i podsłuchując personel żandarmerii oraz uzyskując informacje, a także próbował odwrócić uwagę od działań dochodzeniowych, mówiąc, że Narin może być w Çarıklı. Oceniono, że obrona oskarżonego miała na celu pozbycie się przestępstwa. Ustalono, że rodzina działała w sposób zorganizowany i wyraźnie próbowała zapobiec znalezieniu Narina, rozwiązaniu incydentu i złapaniu sprawców”.

W uzasadnionej decyzji dotyczącej oskarżonego Muhammeda Kayi zawarto następujące ustalenia:

„Początkowo nie powiadomił żadnego funkcjonariusza organów ścigania o kapciach, które rzekomo znalazł na obszarze, na którym funkcjonariusze żandarmerii przeprowadzili liczne przeszukania. Stworzył wrażenie, że należą do Narina, nawet nie sprawdzając numeru. Próbował sprawić wrażenie, że działanie zostało przeprowadzone przez syryjskich obywateli, mówiąc, że znalazł je w obszarze namiotów, w którym mieszkają syryjscy obywatele, i w ten sposób próbował zapobiec złapaniu prawdziwego sprawcy lub sprawców”.

W odniesieniu do oskarżonego Barışa Gürana, który powiedział, że „dwóch mężczyzn próbowało porwać dziewczynę siłą, trzymając ją za rękę”, w uzasadnionej decyzji stwierdzono: „Stworzył atmosferę paniki i próbował skierować działania śledcze w innym kierunku”.

W decyzji stwierdzono, że ustalono, że oskarżeni Kurtuluş i Ömer Faruk Güran próbowali wzniecić ogień, a obrona oskarżonych miała na celu pozbycie się przestępstwa. Oświadczenia, że ​​Kurtuluş i Ömer Faruk Güran wzniecili ogień, trzymając w rękach pałki, a w tym czasie oskarżony İbrahim Halil próbował zapobiec dochodzeniu w sprawie incydentu i schwytaniu sprawcy lub sprawców, zwracając uwagę funkcjonariuszy żandarmerii, których śledził w różnych kierunkach, zostały uwzględnione w uzasadnionej decyzji.

W uzasadnionym postanowieniu Sądu Karnego Pierwszej Instancji XVII Okręgu Diyarbakır, w ocenie prawnej dokonanej w świetle materiału dowodowego, ustalono następujące fakty:

„Gdy weźmie się pod uwagę oświadczenia złożone w ramach akt sprawy i zebrane dowody, rozumie się, że podejrzani, którzy stwierdzili, że widzieli Narin Güran po prawdopodobnym czasie jej śmierci, podali godziny, wiedząc o tym nawzajem; w rzeczywistości, gdy bada się ich oświadczenia, podane godziny różnią się od siebie i są ułożone w określonej kolejności; jednak nie ma możliwości, aby widzieli Narin Güran w okresie, w którym twierdzą, że ją widzieli; w tym przypadku rozumie się, że podejrzani działali w sposób zaplanowany w ramach określonej organizacji i zgodnie z decyzją, którą podjęli z wyprzedzeniem, działali w kolejności chronologicznej, działając w celu zakłócenia, utrudnienia działań poszukiwawczych i kontrolnych mających na celu znalezienie Narin Güran i uniemożliwienie podejrzanym zgłaszania się; tymi działaniami zapewnili, że działania poszukiwawcze i kontrolne skupiły się na czasie po podanym przez nich okresie, co spowodowało, że martwe ciało Narin Güran zostało znalezione za późno, a zatem dowody, które można było uzyskać na temat ciała, zostały utracone z powodu rozkładu,

Gdy wszystkie te kwestie zostaną ocenione łącznie, można zauważyć, że oświadczenia złożone przez osoby z powodów wyjaśnionych powyżej są sprzeczne i niespójne między sobą, nie są zgodne z dowodami rzeczowymi, które stały się jasne w trakcie rozprawy, a ich upór w składaniu tych samych oświadczeń pomimo tego jest sprzeczny z normalnym tokiem życia, że ​​personel żandarmerii jest stale śledzony i podsłuchiwany, a podejmowane są wysiłki, aby utrudniać pracę, że niektóre osoby próbują zapobiec incydentowi i zidentyfikowaniu prawdziwego sprawcy lub sprawców, powodując ogień za pomocą patyków, które trzymają w rękach, że niektóre osoby próbują zmienić bieg incydentu za pomocą kapci, które twierdzą, że znalazły, a także że niektóre osoby próbują zapobiec incydentowi i zidentyfikowaniu prawdziwego sprawcy lub sprawców w sposób zorganizowany, usuwając rejestry połączeń telefonicznych, że śledztwa, które rozpoczęły się jako zaginione osoby, zostały skierowane na inne kanały z powodu takich oświadczeń i działań, a także że śledztwo w sprawie morderstwa i osób, które popełniły czyn, zostało wyraźnie udaremnione, że w ten sposób podejrzani działają z wspólny motyw, umożliwiając sprawcom przestępstwa ucieczkę przed dochodzeniem poprzez podpalenie, śledzenie i podsłuchiwanie personelu żandarmerii oraz usunięcie zapisów rozmów telefonicznych, jak stwierdzono w protokole, wraz z fałszywymi oświadczeniami, które złożyli, a także że podejrzani są wrabiani poprzez działanie ze wspólnym motywem. Rozumie się, że popełnili przestępstwo faworyzowania przestępcy i że uzyskano wystarczające podejrzenie w tej sprawie.”

Wyrok ogłoszono 28 grudnia 2024 r. w sprawie zabójstwa 8-letniej Narin Güran, której ciało znaleziono w strumieniu Eğertutmaz 19 dni później, 8 września, po jej zaginięciu 21 sierpnia w wiejskiej dzielnicy Tavşantepe w dystrykcie Bağlar.

Matkę Narin, Yüksel Güran, jej wujka Salima Gürana i starszego brata Enesa Gürana skazano na „dożywotnie pozbawienie wolności ze szczególnym okrucieństwem” za „umyślne zabójstwo dziecka w przypadku udziału w przestępstwie”, a ich sąsiada Nevzata Bahtiyara, który zaniósł martwe ciało Narin do strumienia, skazano na 4 lata i 6 miesięcy więzienia za „niszczenie, ukrywanie lub zmienianie dowodów przestępstwa”.

Pierwsza Izba Karna Sądu Okręgowego w Diyarbakır uznała decyzję 8. Wyższego Sądu Karnego w Diyarbakır dotyczącą kary pozbawienia wolności dla Yüksel Güran, Salim Güran, Enes Güran i Nevzat Bahtiyar za zgodną z prawem.

(ANKA)