Muzyk Jülide Yalçın wystąpi ze specjalnym koncertem w AKM z okazji Międzynarodowego Dnia Kobiet: „Moim priorytetem jest mój kraj”

Wystąpisz jako solistka na specjalnym koncercie z okazji Międzynarodowego Dnia Kobiet, który odbędzie się 7 marca. Czy możemy poznać treść i szczegóły koncertu?

Koncert ten ma dwie cechy. 7 marca 2025 roku przypada 150. rocznica urodzin francuskiego kompozytora Maurice’a Ravela. Dlatego podczas koncertu wykonam Tzigane'a M. Ravela. Ponieważ 8 marca przypada Międzynarodowy Dzień Kobiet, tematem przewodnim są kobiety. Dyrygentem koncertu jest Michał Nesterowicz. Dedykuję ten koncert pamięci naszych narodowych artystów, wielkich wirtuozów skrzypiec Suny Kan i Ayli Erduran, których niedawno straciliśmy. Jestem pierwszą kobietą-koncertmistrzem (głównym skrzypkiem) Prezydenckiej Orkiestry Symfonicznej, pierwszej oficjalnej orkiestry w Turcji. Bycie kobietą i zmaganie się z przeciwnościami losu nie jest łatwe, bez względu na okoliczności.

Ósmy marca to dzień, w którym przypominam sobie swoją determinację w życiu i sztuce jako kobiety i skrzypaczki w tych zmaganiach. Chcę poczuć to w sobie jako dzień, w którym kobiety na całym świecie i kobiety w Turcji zostaną uświadomione o wartościach, jakie przekazali mi Mustafa Kemal Atatürk i Republika Turcji.

ŻYCIE POŚWIĘCONE MUZYCE…

Niedawno reprezentowałeś nasz kraj na 79. uroczystej gali ONZ. Czy mógłbyś podzielić się z nami tym procesem, koncertem, swoimi odczuciami i przemyśleniami?

Ukończyłem Państwowe Konserwatorium Hacettepe w Ankarze z wyróżnieniem, przechodząc kolejne stopnie. Dzięki współpracy kulturalnej uczyłem się gry na skrzypcach u bardzo znanych nauczycieli we Francji i Niemczech. Jean Estournet, Veronique Riou we Francji. Wilhelm Melcher, Rainer Kussmaul w Niemczech. Na specjalną prośbę İhsan Doğramacı ukończyłam studia magisterskie na Uniwersytecie Bilkent, otrzymując pełne stypendium u naszego państwowego artysty Suny Kana. Zaczęłam pracować w Prezydenckiej Orkiestrze Symfonicznej, a później zostałam pierwszą kobietą-główną skrzypaczką tej orkiestry. Ukończyłem studia artystyczne i uzyskałem dyplom artysty w New England Conservatory w USA pod okiem Erica Rosenblitha, ucznia najsłynniejszego na świecie pedagoga gry na skrzypcach, Carla Flescha. Współpracowałem z wieloma wybitnymi artystami, takimi jak Seiji Ozawa, Bernard Haitink, Yo-Yo Ma, Steven Isserlis, Michael Tilson Thomas, Leon Fleisher, Ligeti, Herman Weiss, John Tavener, Eugene Lehler, Louis Krasner, Benjamin Zander, a mówiąc ściśle, z najważniejszymi dyrygentami, solistami i kompozytorami XX wieku.

Po zdobyciu wykształcenia dotrzymałem obietnicy, jaką złożyłem ojcu po jego nagłej śmierci, i spełniłem jego największe marzenie: wyjechać, uczyć się, zdobyć wiedzę i przyjechać, aby służyć ojczyźnie.

MUZYKA ZA GRANICĄ

Więc nie zdecydowałeś się zostać za granicą. Jak przebiegała Twoja podróż tutaj?

Gdybym został w USA i Niemczech zamiast przyjmować wiele ofert pracy, moja kariera mogłaby być inna i ciekawsza. Ale chciałem przekazać moje oszczędności mojemu krajowi i wróciłem. Po powrocie Ministerstwo Kultury i Turystyki zaproponowało mu stanowisko solisty. Jednak nie przyjąłem funkcji solisty, wolałem być członkiem orkiestry. Oczywiście, przez cały ten czas moi nauczyciele i przyjaciele w Ameryce o mnie nie zapomnieli. W szkole miałem przydomek „Turecki skrzypek”. Kiedy pojechałem na koncert do Zgromadzenia Ogólnego ONZ, zatrzymałem się w mojej szkole i wszyscy tam obecni mówili, że przyjechał turecki skrzypek, więc spotkaliśmy się z wieloma moimi przyjaciółmi i nauczycielami. Oczywiście, że tam tak wspaniała przeszłość nie została zapomniana. Imię Jülide Yalçın jest imieniem specjalnym w wielu instytucjach i organizacjach w Ameryce. Zaproszenie to nie było dla mnie zaskoczeniem, ale najbardziej dumny byłem z faktu, że w całej mojej karierze koncertowej turecki artysta wystąpił jako support podczas gali z okazji 79. rocznicy powstania Organizacji Narodów Zjednoczonych, tuż po przemówieniu Prezydenta ONZ. Poczułem się bardzo dumny w imieniu mojego kraju, widząc swoje nazwisko wymienione tam jako tureckiego skrzypka. Czy możesz sobie wyobrazić, że skrzypek występuje przed przedstawicielami z całego świata, a fakt, że ta osoba jest Turkiem, odzwierciedla stanowisko Turcji. Wierzcie mi, gdyby zagrał tam inny turecki artysta, byłbym równie dumny. Bardzo mnie to cieszy. Poza tym jeżdżę do Ameryki, żeby uczestniczyć w wielu ważnych koncertach i nie przejmuję się nagłaśnianiem ich w prasie. Najważniejsze, że tam gra turecki skrzypek na oczach całego świata, to mi wystarcza. Było dla mnie wielką przyjemnością zostać zaproszonym na ten wyjątkowy wieczór, podczas którego w towarzystwie wielu znanych artystów wystąpili m.in. w Carnegie Hall, Stern Auditorium, uważanej za jedną z najlepszych sal koncertowych na świecie, w której występowałem już wielokrotnie.

KONCERTY KRAJOWE I ZAGRANICZNE

Czy masz jakieś nowe projekty?

Są oferty koncertów z Ameryki na przyszły rok. Tego lata zostałem zaproszony do prowadzenia wykładów na dwutygodniowym międzynarodowym festiwalu dla studentów we Włoszech, w którym wezmą udział najważniejsi artyści świata. Przez ostatnie kilka lat otrzymywałem oferty objęcia stanowiska głównego skrzypka od uznanych orkiestr w Europie, ale obecnie moim priorytetem jest Państwowa Orkiestra Symfoniczna w Stambule, gdzie pracuję. Jestem pierwszym głównym skrzypkiem tej orkiestry. Stambuł jest jedną z najważniejszych orkiestr na świecie. Staram się chodzić na te koncerty i kontynuować pracę, dopóki nie zaniedbuję swoich obowiązków. Mój kraj jest dla mnie priorytetem.