Pierwsza na świecie złota moneta: wybita na Morzu Egejskim 2500 lat temu

przed Chrystusem Krezus, który władał Lidią w latach 560–546, cieszył się wielkim majątkiem. Bogactwo to wynikało z kontroli nad cennymi złożami mineralnymi w rzece Sart (Pactolos), która uchodzi do dzisiejszego zachodniego Morza Egejskiego. Wzmacniając stosunki handlowe i dyplomatyczne, Krezus nawiązał kontakty gospodarcze z Egiptem, Grecją i Babilonem.

Przed Krezusem panował jego ojciec Alyattes, który panował około 3000 r. p.n.e. Pierwsze monety wybił w roku 650. Monety te zostały jednak wykonane z elektrum (stopu złota i srebra) występującego w naturze. Ponieważ stosunek złota do srebra w elektromagnesie był zmienny, wartość monet również była niepewna.

Chcąc rozwiązać ten problem, Krezus postanowił oddzielić złoto od srebra i wyprodukować dwie różne monety. Pierwszy standardowy system monetarny, wytwarzany z czystego złota i czystego srebra, powstał w warsztatach założonych w Sardes (dzisiejsze Salihli w Turcji). Moneta Croesus Stater waży 10,7 grama i jest uważana za pierwszy na świecie system monetarny oparty na standardzie złota.

Największą zaletą nowego systemu był stały kurs wymiany złota i srebra. Dzięki temu handel między kupcami i państwami stał się bardziej niezawodny.

Złote i srebrne statery miały ten sam wzór. Na ich przodzie znajdowały się wizerunki lwa i byka. Symbole te uważa się za powszechny motyw w kulturze wschodniej części Morza Śródziemnego. Na odwrocie monety widoczne są kwadratowe ślady pozostawione przez młotkowanie w trakcie drukowania.

System monetarny opracowany przez Krezusa szybko rozpowszechnił się w całym starożytnym świecie i został przyjęty przez wiele cywilizacji. Jednakże Krezus, p.n.e. W 546 r. został oblężony przez Persów w Sardes i zdetronizowany. Mimo to jego imię przetrwało do dziś pod określeniem „bogaty jak Krezus”.