Lokalna sztuka Tokat staje się coraz bardziej popularna w Izmirze
Ardahanlı, który wyjaśnił, że pochodzenie jego żony z Tokat zainspirowało go do zgłębiania sztuki ręcznego druku, powiedział: „Nasza więź z Tokat nigdy się nie skończyła. Nasi przodkowie tam mieszkają. Za każdym razem, gdy tam byliśmy, trafiałem do gospody, w której pracowali rękodzielnicy. Dźwięki druku i zapach farby przyciągały mnie. Tam znalazłem mojego mistrza, Atıfa Arpacıoğlu. Z ręcznym drukiem w Tokat zapoznałem się 40-45 lat temu”.
Ardahanlı, który twierdzi, że praktykuje sztukę ręcznego drukowania od 25 lat, powiedział: „Kiedyś udzielałem lekcji farbowania tkanin, ale to już nie wystarczało. Zbierałem tkaniny, jeździłem w weekendy do Tokat, drukowałem je i kazałem moim uczniom farbować. Wtedy powiedziałem mojemu mistrzowi: »Idź, wróć, to bardzo trudne. Naucz mnie tego rzemiosła«. Robię to od 2000 roku”.
Ardahanlı podkreślił, że chusty Tokat powinny być wytwarzane w tradycyjny sposób, mówiąc: „Dziś ludzie myślą, że chusty Tokat powstają poprzez wzięcie formy i barwnika do tkanin, nałożenie barwnika na formę za pomocą gąbki, a następnie odciśnięcie go na tkaninie. Na wszystko jest chiński produkt. Nasze formy są ręcznie rzeźbione z drewna lipowego, a nie maszynowo. Barwniki są również wytwarzane z marzanny, którą sami przygotowujemy. Jeżdżę do Tokat trzy lub cztery razy w roku, aby przygotować barwniki w warsztacie mojego mistrza i przekazać je moim uczniom. Tkanina całkowicie wchłania barwnik marzanny; nie poczujesz warstwy barwnika w dotyku. Istnieją pewne procesy, które należy wykonać na tkaninie przed i po zadrukowaniu. Jeśli wykonasz je prawidłowo, tkanina będzie z tobą żyć, a nawet dłużej. Kolor będzie jaśniejszy po praniu. To, co nazywam sztuczną tkaniną, pozostawia warstwę barwnika na tkaninie, a kolor z czasem blaknie”.
Ardahanlı, zauważając, że drzeworytnictwo i druk to 700-letnia forma sztuki, wywodząca się z czasów Imperium Osmańskiego, powiedział: „W Yazicılar Han w Tokat pracuje 12 mistrzów tego rzemiosła. Kiedy zaczynałem tę działalność, moim celem było ożywienie tej sztuki, która była na skraju wyginięcia w Tokat, i wierzę, że mi się to udało”.
Ardahanlı, który stwierdził, że rodzina Arpacıoğlu, od której nauczył się sztuki wyrobu chustek tokat, zajmuje się tym od czterech pokoleń, powiedział: „Mistrz Sebati był ojcem Atıfa, Ahmeta i Osmana. Arpacıoğlu przyjął mnie jako przedstawiciela czwartego pokolenia i zarejestrował. Uczyłem się od mistrzów. Nie ma większego zaszczytu ani dumy niż to. Przekazuję umiejętność, której nauczyłem się od mistrzów, innym, starając się ją podtrzymywać. Moim największym pragnieniem jest, aby młodzi ludzie priorytetowo traktowali to rzemiosło, czerpali z niego i je akceptowali. Ale proszę, róbmy to tradycyjnie, nie uciekajmy się do podróbek i nie idźmy na łatwiznę”.
ntv
