Uwięzione w kopalnym bursztynie sprzed 100 milionów lat...

Naukowcy z Chińskiej Akademii Nauk stwierdzili, że skamielina ta należy do nieznanego wcześniej rodzaju i gatunku. Ten nowy gatunek, nazwany Flammarionella hehaikuni, przyciąga uwagę zarówno swoim wyglądem, jak i zdolnością do bioluminescencji (zdolność istot żywych do wytwarzania własnego światła). Obecność organu emitującego światło podobnego do współczesnych świetlików w skamieniałości pokazuje, że zdolność ta istniała również w erze mezozoicznej.

Naukowcy twierdzą, że organy, które pozwalają świetlikom wytwarzać światło, są niezwykle stabilne w ewolucji. Narząd świetlny na końcu odwłoka Flammarionella hehaikuni jest niezwykle podobny do organu świetlików lucioline, które nadal emitują światło, co sugeruje, że ta zdolność pozostała w dużej mierze niezmieniona przez miliony lat.

Obecnie do istot emitujących światło zaliczają się głębinowe ryby, niektóre grzyby i owady. Wśród owadów tę cechę mają świetliki i chrząszcze z rodziny Elateroidea z rzędu Coleoptera. Jednak ponieważ większość tych owadów ma miękkie ciała, znalezienie skamieniałości jest bardzo trudne. Z tego powodu ewolucja bioluminescencji jest nadal w dużej mierze tajemnicą.

Owalne receptory sensoryczne odkryte u Flammarionella hehaikuni są również uderzające. Naukowcy sugerują, że owad ten ma dobrze rozwinięty zmysł węchu i może mieć specjalne narządy sensoryczne.

Jedyny wcześniej znany okaz świetlika pochodził z ery mezozoicznej, sprzed 252–66 milionów lat. Nowo odnaleziony okaz pochodzi sprzed 145–65 milionów lat i dostarcza bezpośrednich dowodów na ewolucyjną historię tych owadów.

Naukowcy twierdzą, że odkrycie pokazuje, że świetliki nadal dawały imponujące pokazy świetlne pod koniec ery mezozoicznej. Rosnący zapis kopalny nadal dostarcza nowych wskazówek na temat ewolucji bioluminescencji.