Ocenianie składów trenerów pierwszego roku: Sean Miller z Teksasu, Buzz Williams z Maryland i inni budują zespoły

Minęły czasy długich pasów startowych dla trenerów pierwszego roku, którzy budowali programy poprzez rekrutację do szkół średnich i dobrą, staromodną wewnętrzną kulturę i rozwój. W nowoczesnej erze koszykówki uniwersyteckiej wszystko kręci się wokół „co możesz dla mnie zrobić natychmiast?”

Louisville i Michigan to trzy doskonałe przykłady z sezonu 2024-25, jak szybko sprawy mogą się zmienić pod nowym kierownictwem. Wolverines przeszli z 8-24 do 27-10 i dotarli do Sweet 16 w pierwszym sezonie trenera Dusty'ego Maya. Louisville przeszło z 8-24 do 27-8 z rekordem 18-2 ACC w debiutanckiej kampanii Pata Kelseya.

Oczywiście, nie wszystko układało się idealnie dla każdego trenera pierwszego roku w programie wysokiej rangi. DePaul , Ohio State , Oklahoma State , SMU, Stanford , USC , Washington i West Virginia nie zakwalifikowały się do wielkiego Dance pod wodzą liderów pierwszego roku.

Ranking pięciu drużyn koszykówki uniwersyteckiej, które mają największe szanse na wygranie pierwszego tytułu NCAA Tournament w 2026 r.

Ale inni, w tym BYU , Kentucky i Vanderbilt, odnotowali znaczące natychmiastowe dywidendy dzięki pośpiesznie zgromadzonym składom. Jak więc możemy oczekiwać, że programy z nowymi trenerami poradzą sobie w sezonie 2025-26? Gdy kurz zaczyna opadać po cyklu zmian zawodników w koszykówce uniwersyteckiej w 2025 r., oto podział ocen każdego programu z wyższej ligi z nowym trenerem.

Biorąc pod uwagę rzekomo niski budżet, z jakim musiał pracować były zawodnik Florida State i asystent NBA Loucks na swój pierwszy skład, wykonał dobrą robotę, kompletując grupę weteranów, która spełnia wiele wymagań. Pięciu z siedmiu oddanych transferów rzucało z 3-punktową skutecznością na poziomie 36,5% lub lepszą przy co najmniej 3,4 próbach na mecz w ostatnim przystanku, a pozostali dwaj to wysokiej jakości obrońcy obręczy.

To grupa wyróżniona przez elitarną skuteczność 43,9% w celności obwodowej transferu Drexel Kobe MaGee W grupie jest kilku niezłych rozgrywających z piłką w osobach Roberta McCraya V ( Jacksonville ) i Martina Somerville'a ( UMass Lowell ). Lajae Jones ( St. Bonaventure ) i Chauncey Wiggins ( Clemson ) wnoszą dobrą posturę i doświadczenie na skrzydle. Dodaj kilku debiutantów i kilku powracających z ostatniej drużyny Leonarda Hamiltona, a otrzymasz grupę, która powinna być dzielna pod wodzą 35-letniego trenera, który będzie uczył się w trakcie pracy. Ocena: B

Jedynym transferem w pierwszym składzie Indiany pod wodzą DeVriesa pochodzącym z wyższej szkoły jest jego syn, Tucker, który w zeszłym sezonie zagrał w sumie w ośmiu meczach w West Virginia. IU mocno skłania się ku rzucającym za trzy punkty zawodnikom o dużej liczbie rzutów i średniej skuteczności, takim jak Lamar Wilkerson z Sama Houstona (44,5% przy 7,7 próbach w zeszłym sezonie) i Nick Dorn z Elona (35,1% przy 8,4 próbach w zeszłym sezonie). Dwie ostatnie drużyny DeVriesa w Drake znalazły się w czołowej czterdziestce w kraju pod względem skuteczności rzutów za trzy punkty, a Hoosiers z sezonu 2025-26 również mogą zbliżyć się do tego terytorium.

Nie wiadomo, czy ten skład ma atletyzm i ochronę obręczy, które są niezbędne, aby być kompetentnym w defensywie. Ale jeśli nic innego, fani IU prawdopodobnie docenią drużynę, która potrafi rzucać z zewnątrz po całkowitym braku umiejętności strzeleckich w programie pod wodzą Mike'a Woodsona. Ocena: B

McCollum zabiera ze sobą pięciu graczy rotacyjnych z drużyny Drake z bilansem 31-4, która pokonała Missouri w turnieju NCAA. Żaden nie jest ważniejszy niż Bennett Stirtz , Gracz Roku Missouri Valley, który zdobywał średnio 19,2 punktów i 5,7 asyst dla Bulldogs.

Gracz Roku Horizon League Alvaro Folgueiras z Robert Morris wniesie trochę twardości do przedniej strefy i rozciągnie parkiet. Brendan Hausen to strzelec 3-punktowy (38,8% przy siedmiu próbach na mecz) z Kansas State . Ale cały skład koncentruje się wokół Stirtza, który będzie w swoim trzecim sezonie (i trzecim innym stroju) grając pod wodzą McColluma. Zamknął cykl jako 3. najlepszy transfer w kraju i pojawi się na przedsezonowych listach All-American. Ocena: A-

Weteran, który rozbija tablicę, skrzydłowy Solomon Washington i strzelec z pola karnego Pharrel Payne podążają za Williamsem z Texas A&M do Maryland, aby pomóc zaszczepić trochę kultury twardziela, która pomogła Aggies dotrzeć do trzech kolejnych turniejów NCAA. Payne zakończył poprzedni sezon wybuchami 25 i 26 punktów w turnieju NCAA i może być jednym z najlepszych graczy podkoszowych Big Ten, jeśli Terps wykorzystają jego mocne strony.

Najpopularniejszym nabytkiem jest były Debiutant Roku Pac-12 Myles Rice , który będzie grał w swojej trzeciej szkole w ciągu trzech lat po przystankach w Washington State i Indianie. Nie jest najskuteczniejszym graczem na świecie, ale on i były obrońca Kanas David Coit są typem agresywnych graczy z piłką, którzy zapewnią, że Terrapins nie będą całkowicie głodni punktów. Jeśli szukasz All-American w tym składzie, nie znajdziesz takiego. Ale jest w nim trochę doświadczenia w konferencjach mocy i wystarczająco dużo gabarytów/atletyki, aby dać Williamsowi szansę na taniec. Ocena: B+

Pierwszy skład Miami pod wodzą Lucasa jest słaby pod względem sprawdzonej głębi, ale ma kilku graczy z pierwszej 60. transferów w postaci Tre Donaldsona i Malika Reneau . Donaldson to doświadczony rozgrywający z wcześniejszymi przystankami w Auburn i Michigan, podczas gdy Reneau to były kandydat z pierwszej 40., który rzucał z ponad 55% skutecznością z gry jako jeden z najlepszych zawodników ofensywnych Indiany.

Pojawiły się spekulacje, że Lucas, były asystent Duke , mógłby poderwać zawodników Duke i rodowitych Miami Camerona i Caydena Boozera. Choć to się nie wydarzyło, udało mu się pozyskać byłego zawodnika Duke, Sheltona Hendersona . Ten 6-6 niski skrzydłowy jest klasyfikowany jako 5-gwiazdkowy kandydat w 247Sports Composite i pomoże natychmiast. Pytanie brzmi, jak gotowa jest reszta klasy pierwszoroczniaków Miami. Wśród nich są słowacki skrzydłowy Timotej Malovec i turecki środkowy Salih Altuntas, z których pierwszy ma już 21 lat. Ocena: C+

Sukces Minnesoty w pierwszym roku pod wodzą Medveda będzie częściowo zależał od tego, jak przełożą się na to dwaj strzelcy rzutów za 3 punkty. Bobby Durkin, zawodnik transferowy Davidson, zajął szóste miejsce w Atlantic 10 w zeszłym sezonie pod względem rzutów za 3 punkty na mecz, ze średnią 7,8, i trafił 35,5% z nich. Inny mierzący 6 stóp i 7 cali Cade Tyson (dawniej z North Carolina i Belmont ) również jest w składzie, szukając nowego początku po trudnym roku w Tar Heels.

Głównymi rozgrywającymi w tej drużynie będą prawdopodobnie powracający student drugiego roku Isaac Asuma , transfer z Northern Colorado Langston Reynolds i transfer z Western Michigan Chansey Willis Jr. Reynolds i Willis byli średniej klasy zdobywcami punktów, ale nie są znani jako szczególnie świetni strzelcy z dystansu. Dlatego Durkin i Tyson będą musieli zrzucić swoje otwarte spojrzenia. Ocena: C+

Nikogo nie zaskoczył fakt, że Wade natychmiast zebrał skład, który uczyni NC State konkurencyjnym w ACC i zdolnym do zdobycia zaproszenia na turniej NCAA. Rozgrywający Tre Holloman ma 106 gier doświadczenia z Michigan State, podczas gdy skrzydłowy Terrance Arceneaux ( Houston ) i napastnik Darrion Williams ( Texas Tech ) są świeżo po odgrywaniu znaczących ról w drużynach, które zaszły daleko w turnieju NCAA.

W rzeczywistości Williams był jedną z gwiazd Big Dance i zakończył ten cykl portalowy jako numer 5 transferu . Alyn Breed i Quadir Copeland grali dla Wade'a w McNeese , a Jerry Deng jest wszechstronnym napastnikiem z sezonem doświadczenia w ACC w Florida State. Ochrona obręczy to potencjalny obszar do obaw. Ale jeśli 20-letni kongijski pierwszoroczniak Paul Mbiya szybko się przełoży, te obawy mogą zostać złagodzone. Ocena: A

Ciągłość? Po zmianie trenera? Teksas jest anomalią, ponieważ trzech obrońców, którzy w zeszłym sezonie za czasów Rodneya Terry'ego średnio grali ponad 20 minut na mecz, wraca do gry dla Millera. Jordan Pope i Tramon Mark w zeszłym sezonie średnio grali dwucyfrowo, a Chendall Weaver umocnił swoją pozycję jako nieustępliwy obrońca i spoiwo.

Miller niekoniecznie dodał grupie mnóstwo siły ognia. Ale wniósł trochę ciężaru, szczególnie z 7-stopowym Matasem Vokietaitisem z FAU . Litewski środkowy trafił 67,7% swoich prób dla Owls jako pierwszoroczniak i ma jeszcze dużo czasu, aby rozwinąć się w siłę zmieniającą grę. Simeon Wilcher ( St. John's ) i Camden Heide ( Purdue ) to również jakościowe dodatki, na których Miller będzie polegał w zakresie wkładu ofensywnego. Ocena: B+

Jak poradziłby sobie McMillan, który przybył z Samford z zerowym doświadczeniem w jakiejkolwiek wyższej lidze w swoim CV? Odpowiedź, jak się okazuje, jest w porządku. Aggies zgromadzili konkurencyjny skład, wyróżniający się trzema transferami z pierwszej 80 i wieloma rzutami z dystansu. Pop Isaacs (Creighton/Texas Tech) i Jacari Lane ( North Alabama ) to poważni zdobywcy punktów w tylnej strefie, podczas gdy Rylan Griffen (Kansas/Alabama) i Mackenzie Mgbako (Indiana) potrafią kopać z skrzydła.

Pytanie brzmi, czy skład jest wystarczająco głęboki, aby McMillan mógł wykorzystać szaleńcze tempo i głęboką rotację, które definiują „Buckyball”. Ale jego pierwsza fala z pewnością nie cierpi na brak talentów na miarę SEC, a wczesnoczerwcowe dodanie 22-letniego hiszpańskiego strzelca Rubena Domingueza pomaga złagodzić te obawy. Ocena: A-

Oczywiste jest, że Jensen, wieloletni asystent NBA i była gwiazda Utah, nie ma takiego samego funduszu NIL jak rywal z BYU, Kevin Young. Niemniej jednak zebrał logiczny — choć być może nie przytłaczająco utalentowany — pierwszy skład. Nadchodzący duet rozgrywających Don McHenry ( Western Kentucky ) i Terrence Brown (FDU) osiągali średnio 37,6 punktów w swoich poprzednich przystankach. Obaj są szczupli i nieefektywni w rzutach za 3 punkty, ale od razu wniosą trochę popu.

Najbardziej intrygującymi elementami tego składu są transfery poza piłką Elijah Moore ( Syracuse ) i Jakhi Howard (Auburn). Obaj są byłymi zawodnikami z czołowej 65 z klasy 2024, którzy musieli walczyć o czas gry w swoich starych szkołach jako prawdziwi pierwszoroczniacy. Mając trzy sezony kwalifikowalności, obaj będą mieli szansę rozkwitnąć w Utah. Ocena: C

Część żywotności Villanova w pierwszym roku pod wodzą byłego trenera Maryland Willarda może zależeć od gotowości najlepszych 75 pierwszorocznych rozgrywających Acadena Lewisa i Chrisa Jeffreya. Zdobycz portalowa, choć duża, obejmuje tylko jednego transferowego zawodnika z pierwszej 200. Tym zawodnikiem jest mierzący siedem stóp Duke Brennan , który w zeszłym sezonie w Grand Canyon zaliczył 10 double-double. Jest świetny w czyhaniu i udostępnianiu się pod obręczą, gdy koledzy z drużyny rozbijają obronę.

Bryce Lindsay to sprawdzony strzelec z James Madison , a obrońca Devin Askew to doświadczony weteran, który będzie w swojej piątej szkole po osiągnięciu świetnych wyników w Long Beach State w zeszłym sezonie. Zion Stanford ( Temple ) i Tyler Perkins (powracający) zapewniają, że nie zabraknie opcji na obwodzie. Nie jest tylko jasne, który z nich rozwinie się w alfę, która pomoże Wildcats szybko pozbyć się frustracji po trzech kolejnych nieudanych turniejach NCAA. Ocena: C

Jeśli nic innego, rzuty za 3 punkty z Virginii w pierwszym roku pod wodzą Ryana Odoma powinny być solidne. Jacari White ( North Dakota State ), Malik Thomas ( San Francisco ), Devin Willis (UC Irvine) i Sam Lewis ( Toledo ) każdy z nich rzucał z ponad 39% skutecznością z dystansu przy co najmniej 3,3 próbach na mecz w zeszłym sezonie. Ochrona obręczy również nie powinna być problemem. Były zawodnik Kansas State i Kentucky Ugonna Onyenso i niemiecki pierwszoroczniak Johann Grunloh wniosą do linii ataku wystarczająco dużo wysokości.

Czy Virginia jest natychmiast gotowa do walki o tytuł ACC? Prawdopodobnie nie. Ale jest tu wystarczająco dużo, aby Odom mógł skierować Cavaliers z powrotem na właściwą drogę. Ocena: B

Były trener drużyny North Texas, Ross Hodge, przywiózł ze sobą dwóch z trzech najlepszych strzelców z konferencji AAC: rozgrywającego Jaspera Floyda i wszechstronnego środkowego Brenena Lorienta, którzy udali się do Morgantown po tym, jak pomogli drużynie Mean Green dotrzeć do półfinałów NIT.

Ale najwyżej ocenionym transferem w WVU jest były mistrz punktacji North Dakota Treysen Eaglestaff . Ten skrzydłowy o wzroście 6 stóp i 6 cali zdobył 40 punktów w przegranym meczu z Alabamą i stracił 51 punktów w meczu turniejowym Summit League. Zdobywa punkty z każdego miejsca, a jego przejście do konferencji Premier określi pułap pierwszego roku Mountaineers pod wodzą Hodge'a. Przydatność w Big 12 niewielkiego miotacza ognia Honor Huff ( Chattanooga ) będzie również czynnikiem wahadłowym. Ocena: B-