Skład drużyny koszykarskiej Texas Tech, przewidywany skład wyjściowy: JT Toppin, utalentowani transferzy kluczowi dla Red Raiders

W pierwszych dwóch sezonach pod wodzą trenera Granta McCaslanda drużyna Texas Tech uległa dwóm drużynom z Final Four w turnieju NCAA (w tym późniejszemu mistrzowi kraju, Florydzie, w zaciętym meczu Elite Eight w zeszłym roku). Jednak w przerwie międzysezonowej przeszła gruntowną przebudowę składu, która może wynieść ją do statusu pretendenta do tytułu w Big 12 i dalszych rozgrywkach.

McCasland i jego sztab stracili trzech z pięciu zawodników podstawowego składu z zeszłorocznej drużyny, która odniosła 28 zwycięstw – lidera asyst Elijaha Hawkinsa, lidera minut Chance'a McMilliana i gwiazdę Darriona Williamsa – ale udało im się z powrotem ściągnąć z powrotem JT Toppina, Gracza Roku konferencji Big 12, i wystawić wokół niego wielu zawodników, dzięki czemu drużyna nadal pozostaje jedną z najgroźniejszych w kraju.

Jednak, czy suma powracających i przychodzących zawodników wystarczy, by pomóc Red Raiders przetrwać straty, pozostaje niewiadomą. Toppin jest jedynym zawodnikiem Tech, który zaliczył dwucyfrową liczbę startów w drużynie w zeszłym sezonie (choć Christian Anderson wraca po siedmiu startach). Odpowiedź w dużej mierze zależeć będzie od tego, jak dobrze transfery zaaklimatyzują się na nowym poziomie.

Przekazanie piłki: Darryn Peterson z Kansas i Boogie Fland z Florydy wśród najbardziej efektownych nabytków składu na sezon 2025-26

Spośród pięciu transferów zmierzających do Lubbock, czterech zaliczyło w zeszłym sezonie co najmniej dwadzieścia cztery starty w innych klubach: UNC Greensboro ( Donovan Atwell ), VCU ( Luke Bamgboye ), Washington State ( LeJuan Watts ) i Santa Clara ( Tyeree Bryan ). Jednak skok ze średniej ligi na poziom wyższej ligi i przyczynienie się do zwycięstwa w Big 12 będzie trudnym zadaniem. Wyzwaniem dla grupy McCaslanda będzie nie tylko zgranie się, ale zrobienie tego w nowym systemie, który mógłby i powinien ponownie skupić się na mocnych stronach Toppina.

Utrata Elijaha Hawkinsa, lidera asyst w Big 12, będzie ciosem dla Tech, który może mieć problem z zastąpienie go w tym sezonie. Anderson – który w zeszłym roku grał głównie na pozycji 2-guarda u boku Hawkinsa, ale był również rezerwowym rozgrywającym – będzie odpowiedzialny za ułatwienie gry. W zeszłym sezonie notował średnio 2,2 asysty na mecz i ma czterogwiazdkowe doświadczenie. Były zawodnik z Michigan i wychowanek Oak Hill Academy jest na dobrej drodze do zrobienia kolejnego kroku i zostania zawodnikiem wyjściowym w każdym meczu, po tym jak w pięciu z siedmiu meczów sezonu 2024-25 zaliczył pięć startów w tym sezonie.

Trudno byłoby znaleźć lepszego kandydata do otoczenia gwiazdy Texas Tech, JT Toppina, niż Donovan Atwell. Zawodnik, który przeniósł się z UNC Greensboro, trafił odpowiednio 42% i 39,8% rzutów za 3 punkty w ciągu ostatnich dwóch sezonów i ma za sobą sezon All-Southern Conference, w którym notował średnio 13,3 punktu i 3,4 zbiórki na mecz. Jest graczem dystansowym, który w zeszłym sezonie uzyskał 85. percentyl pod względem szans na zdobycie punktu, według danych Synergy.

Gra z wybranym w pierwszej rundzie draftu Cedricem Cowardem przez ostatnie dwa sezony – najpierw w Eastern Washington , a ostatnio w Washington State – pomogła ukryć Wattsa, którego wizerunek na rynku transferowym był ukrytym klejnotem. W zeszłym sezonie w Wazzu notował średnio 13,7 punktu, 6,7 zbiórki i 4,4 asysty na mecz, trafiając 42,2% ze swoich 64 rzutów za 3 punkty. Watts jest duży, silny i wszechstronny. Nikt nie może być prawdziwym następcą Darriona Williamsa, ale ma on podobny zestaw umiejętności, jeśli chodzi o wzrost, skuteczność w rzutach i wszechstronność w rozgrywaniu.

Toppin – aktualny Zawodnik Roku Big 12 – jest najlepszym powracającym strzelcem i zbierającym w lidze po przełomowym sezonie w Texas Tech. Była gwiazda New Mexico mogła być potencjalnym wyborem w pierwszej rundzie draftu, ale wraca do Red Raiders, by po raz drugi z rzędu zaprowadzić ich wysoko w rozgrywkach March Madness . W zeszłym sezonie Toppin grał na pozycjach 4 i 5, w zależności od tego, jak McCasland rozmieścił swój skład. Po dodaniu środkowego Luke'a Bamgboye'a (więcej o nim za chwilę!), będzie mógł znów grać na pozycji zmiennika w formacji podkoszowej.

Pozyskanie Bamgboye'a daje Texas Tech najlepszego blokującego rzuty z głębi pola w erze McCaslanda. Jest on najlepszym blokującym rzuty w koszykówce uniwersyteckiej pod względem wskaźnika bloków, po tym jak w zeszłym sezonie na VCU osiągnął wskaźnik bloków na poziomie 14,51% (drugi w lidze). Ten mierzący 208 cm wzrostu środkowy jest jednym z zaledwie czterech zawodników w ciągu ostatnich pięciu sezonów, którzy zanotowali co najmniej 75 bloków w mniej niż 600 minut w jednym sezonie – dołączając do Milesa Rubina , Halla Elisiasa i Jamariona Sharpa.

Siedmioosobowa klasa z rocznika 2025, na czele z pięcioma zawodnikami z transferów i dwoma młodymi studentami szkół średnich, wzmocni skład, który już przed tym sezonem wyglądał na bardzo bogaty. Tę głębię zapewni mieszanka nowych i powracających zawodników – z Tyeree Bryan z Santa Clara na czele, jako potencjalnym szóstym zawodnikiem.

W zeszłym sezonie Bryan uzyskał 97. percentyl w rzutach z wyskoku w Santa Clara i 94. percentyl w rzutach z wyskoku, notując jednocześnie najlepsze w karierze wyniki w rzutach za 3 punkty (42,9% za 3 punkty; 46,3% za rzuty z gry) i przechwytach (1,1 punktu na mecz). Swoją karierę rozpoczął w Charleston Southern, a ostatnie dwa sezony spędził w Santa Clara.

Akuentok został pozyskany w połowie sezonu przez Texas Tech na początku tego roku, po czym po przyjściu do drużyny miał przerwę w grze i jest gotowy, by w tym sezonie odegrać ważną rolę. Zapytany w przerwie międzysezonowej, jak może wpłynąć na zwycięstwo, odpowiedział – i nie żartuję – że „potrafię zdobywać punkty”. Jest też rosłym zawodnikiem, który może dodać sił defensywnym formacji podkoszowej, wspierając Toppina i Bamgboye'a.

Petty w ciągu ostatnich pięciu miesięcy przeszedł z New Mexico do Stanford , a następnie do Texas Tech, ostatecznie wybierając Texas Tech na początku tego miesiąca, aby uzupełnić skład rocznika 2025. Zdobywca nagrody Washington Gatorade Player of the Year w sezonie 2024-25, jako uczeń ostatniej klasy liceum Rainier Beach High School, notował średnio 24,5 punktu, 5,9 zbiórki i 5,5 asysty na mecz, a teraz, jako uczeń ostatniej klasy, zapewnia drużynie przewagę w zdobywaniu punktów i kreowaniu gry. On i Nolan Graves, drugi zawodnik podpisany w liceum, mogą w tym sezonie pełnić dodatkowe role.

Po sporadycznej grze i sporadycznych występach w Villanova w zeszłym sezonie jako pierwszoroczniak, Moseley, pochodzący z Teksasu, który zdobył nagrodę Texas Gatorade Player of the Year w sezonie 2023-24, wraca do Lone Star State, szukając nowego startu. Urodzony w Round Rock w Teksasie zawodnik notował średnio 22,8 punktu i 8,9 zbiórki na mecz w ostatniej klasie liceum i był klasyfikowany w pierwszej setce rekrutów w kraju.

Horner wystąpił dziewięć razy jako pierwszoroczniak w zeszłym sezonie, ale zdobył zaledwie dwa punkty, jeden przechwyt, jeden blok i pięć zbiórek w 23 minutach. Będzie miał szansę uzupełnić tę rotację w formacji obrony.

Zabawny opis bogatego składu Texas Tech pozostawia nas z domysłami, kto znajdzie się na końcu tegorocznej rotacji, a kto może zostać pominięty. Trudno przewidzieć, biorąc pod uwagę, jak szeroki jest potencjał drużyny. Na razie w tej kategorii znajdują się Jazz Henderson , student pierwszego roku, i Nolan Groves, student pierwszego roku, ale nie byłoby zaskoczeniem, gdyby obaj wnieśli swój wkład w ten sezon, biorąc pod uwagę ich wszechstronność w zdobywaniu punktów i umiejętności ofensywne. Wspomniany Petty również może znaleźć się bliżej tej kategorii, biorąc pod uwagę jego późne podpisanie kontraktu.

• Nolan Groves | 6-5, 205 | Ks.
• Jazz Henderson | 5-11, 180 | P-Pt.

Kursy Texas Tech na wygraną w turnieju NCAA 2026 (wedługFanduel ) : +2000

Talent, głębia składu i sprawdzona przewaga trenerska – Texas Tech wygrał 51 meczów w ciągu pierwszych dwóch lat McCaslanda! – dają Red Raiders kurs +2000 na zwycięstwo w mistrzostwach NCAA w 2026 roku. To dziewiąty najlepszy kurs wśród wszystkich drużyn uniwersyteckich.

W tym sezonie oczekiwania wobec tej załogi będą duże, mimo wielu znaków zapytania.

„Uwielbiam to, gdzie jesteśmy” – powiedział McCasland w zeszłym miesiącu . „Nie jesteśmy razem długo, ale jestem niesamowicie podekscytowany naszym zespołem”.