Affaire Günther-Wünsch: het wordt nu spannend voor de partner van Kai Wegner
Botte blinde gehoorzaamheid, persoonlijke misvattingen, schadelijk gebrek aan empathie: hoe de affaire rondom een gepeste leraar kon uitgroeien tot de Katharina Günther-Wünsch-affaire.
De motie van afkeuring was het minste probleem. De motie, ingediend door onderwijspoliticus Louis Krüger van de Groenen tijdens de plenaire vergadering van het Berlijnse Huis van Afgevaardigden op donderdag, werd door de coalitie verworpen. Uiteindelijk stemde de gehele aanwezige coalitie unaniem tegen. Katharina Günther-Wünsch, de Berlijnse senator voor onderwijs namens de CDU , werd niet berispt – wat betekent dat ze geen officiële berisping kreeg.
Uit voorzorg had de senator voor Onderwijs haar staatssecretaris naar de Conferentie van ministers van Onderwijs in Klütz in Mecklenburg-Vorpommern gestuurd en gaf er de voorkeur aan in de Tweede Kamer te verschijnen.
Hoe dan ook, ontslag of afzetting stond niet eens ter discussie. In tegenstelling tot tot 2006 worden senatoren in Berlijn niet langer door het parlement gekozen en kunnen ze dus niet door het parlement worden afgezet. Sindsdien benoemt de burgemeester de senatoren – en alleen hij kan ze afzetten. Het is toch zeker niet meer dan een kleinigheid dat Kai Wegner zijn partner, Katharina Günther-Wünsch, moeilijk zou ontslaan .
De situatie is echter precair. Katharina Günther-Wünsch, de CDU-kandidaat na bijna dertig jaar permanent bestuur van de SPD op het departement Onderwijs, verkeert in zwaar weer. Haar onberispelijke reputatie als professional, mede gevoed door haar professionele expertise als ervaren adjunct-directeur van een middelbare school in Neukölln, heeft de afgelopen weken zwaar te lijden gehad onder de affaire rond Oziel Inácio-Stech.
De 43-jarige, onderwijsassistent – de juiste titel is 'pedagogisch onderwijsassistent' – op de Carl Bolle Elementary School in Wedding, werd jarenlang lastiggevallen en gepest door verschillende overwegend islamitische kinderen op school. Omdat hij homoseksueel is. Hem werd gezegd: "Ga weg, flikker. De islam is hier de baas." Op een dag kwam een leerling uit groep vijf, een jongen uit een Libanees gezin, de klas binnen met een speelgoedpistool en riep: "Ik wil geen homoseksuele leraar."
Nadat hij had beweerd dat hij bij de bevoegde afdelingen van het onderwijsbestuur geen hulp had gevonden voor zijn problemen, trad Stech naar buiten. Hij hekelde de situatie. In een eerste krantenartikel beschreef hij een "compleet systematisch falen" in de aanpak van pesten en geweld.
Dit versterkte de indruk dat niemand van de schoolleiding was tussenbeide gekomen, laat staan dat ze zijn kant hadden gekozen. Integendeel, de schoolleiding en het schoolbestuur hadden hem net als zijn leerlingen gepest en gediscrimineerd. Er waren vage beschuldigingen dat hij kinderen ongepast had benaderd.
Gepeste leraar wilde tevergeefs met senator van onderwijs sprekenDe senator voor Onderwijs reageerde niet op zijn verzoek om een gesprek. De indruk werd gewekt dat zij zo'n gesprek zou hebben gezien als een belediging voor de schoolleiding, het schooltoezicht en allerlei andere instanties in een ingewikkeld systeem. Het beeld dat overbleef, was dat van een politicus die een controversiële zaak schromelijk verkeerd had ingeschat, door blinde gehoorzaamheid te combineren met een gebrek aan empathie.
De zaak escaleerde toen Katharina Günther-Wünsch met stomheid geslagen raakte na een brief van Stechs advocaat. De brief bereikte haar kantoor in december vorig jaar, maar ze las hem blijkbaar pas maanden later – nadat de zaak al in de media was geweest.
Op het moment dat ze moest toegeven dat ze aanvankelijk onbewust – zoals ze vandaag zegt – een onjuiste verklaring voor de Tweede Kamer had afgelegd over de exacte datum van lezing, was de affaire Oziel Inácio-Stech volledig de affaire Katharina Günther-Wünsch geworden.
De langdurige, ogenschijnlijke inactiviteit van de gepeste leraar voedt blijkbaar zijn woede jegens de senator, die hij persoonlijk in de steek gelaten voelt. "Ze heeft herhaaldelijk gelogen, dat is een feit," zegt Stech.
Gepeste leraar na gesprek met senator: ‘We hebben gehuild’Een dergelijke uitspraak zou Günther-Wünsch niet al te veel zorgen moeten baren. Ze had er ongetwijfeld geen moeite mee gehad dat de oppositie, GroenLinks en Die Linke, munt wilden slaan uit het flagrante wanbeleid van de CDU-ster.
Günther-Wünsch bood tijdens de plenaire vergadering zijn excuses aan het Parlement aan. Dit was niet genoeg voor GroenLinks-lid Krüger. Hij verduidelijkte zijn standpunt: "Dit was geen 'ongelukje' of 'domme zet'." De senator had daarmee "haar persoonlijke verantwoordelijkheid ontkend."
Wat Günther-Wünsch echter bijzonder onaangenaam vindt, is dat haar coalitiepartner, de SPD, ook ten koste van haar erkenning wil. Eerder deze week werd bekend dat Cansel Kiziltepe, senator voor Antidiscriminatie en hoofd van de Senaatscommissaris voor Queerzaken, twee weken geleden met het slachtoffer van homoseksueel pesten Stech had gesproken. Kiziltepe weigerde commentaar te geven, verwijzend naar de vertrouwelijkheid van het gesprek.
Volgend jaar verkiezingen in Berlijn: vuile verkiezingscampagne in aantochtStech neemt het vervolgens zelf over. In een interview met de Berliner Zeitung zegt hij: "We hebben gehuild." Zo'n uitspraak is bedoeld om het beeld te versterken van een harteloze, misschien niet erg homovriendelijke politicus die onverschillig lijkt voor het feit dat een Berlijnse leraar lijdt. En aan de andere kant staat Cansel Kiziltepe.
Maar het proces kan ook zo worden geïnterpreteerd: volgend najaar wordt er in Berlijn een nieuwe Kamer van Afgevaardigden gekozen. Dat het een chaos wordt, staat vast.
De interventie van Kiziltepe werd slechts in twee toespraken genoemd. Louis Krüger van de Groene Partij prees haar expliciet. CDU-voorzitter Heiko Melzer noemde de acties van Kiziltepe, die blijkbaar niet met haar collega waren gecoördineerd, niet eens, maar BSW-parlementslid Alexander King was duidelijk: "Iedereen die collega's zoals zij in zijn eigen coalitie heeft, heeft geen oppositie nodig." De SPD weigerde zelf een bijdrage te leveren aan het onderwerp.
De laatste keer dat er in het parlement een motie van afkeuring tegen een regeringslid werd aangenomen, was bijna precies drie jaar geleden – ook de senator van Onderwijs was erbij betrokken. De motie tegen Astrid-Sabine Busse van de SPD kwam nota bene van Katharina Günther-Wünsch, terwijl de CDU toen nog in de oppositie zat. De motie werd verworpen met de stemmen van de rood-groen-rode coalitie.
"Wat ontbreekt, is verantwoordelijkheidsgevoel voor degenen die aan u zijn toevertrouwd", bekritiseerde Günther-Wünsch, de toenmalige onderwijswoordvoerder van de CDU. Busse geeft geen antwoord op dringende vragen.
Astrid-Sabine Busse is allang overleden.
Berliner-zeitung
