Democratiewerk | Nieuwe generatie: parlementariërs voor het weekend

De glazen koepel van het Rijksdaggebouw symboliseert de transparantie van de Duitse politiek. Volgens de activisten van de Nieuwe – voorheen Laatste – Generatie is het echter niets meer dan een loze belofte . De invloed van geld, met name die van lobbygroepen uit de private sector , is te groot en ondoorzichtig. Nadat de Laatste Generatie er niet in slaagde haar doelen voor meer klimaatrechtvaardigheid te bereiken, zet haar opvolger zich nu in voor een " nieuwe generatie democratie ".

Daartoe bouwde de groep afgelopen weekend een eigen koepel voor de Rijksdag. Deze was slechts gedeeltelijk transparant – en zelfs met het 25 meter hoge origineel kon de koepeltent, gemaakt van een houten frame en witte, transparante stof, niet concurreren. Maar de focus lag niet op uiterlijk vertoon – het ging om waar democratie om draait: De Nieuwe Generatie wil de parlementaire democratie aanvullen met willekeurig gekozen burgerraden. Een idee dat de Laatste Generatie en, daarvoor, de groep Extinction Rebellion al hadden bepleit. De Duitse regering heeft deze methode om de deelname te vergroten ook al meerdere keren geprobeerd , maar de resultaten waren niet bindend en daardoor grotendeels ineffectief.

Teleurgesteld door de zinloze verzoeken aan de regering tijdens de vorige generatie, wijdde de nieuwe generatie zich aan zelfwerkzaamheid: een weekend lang zou een zelfbenoemd "Parlement van het Volk" bijeenkomen in de koepeltent voor het Rijksdaggebouw om te overleggen hoe de democratie democratischer en beter bestand tegen de invloed van de winstlobby kon worden. De methode was bedoeld om een ​​deel van de oplossing te voorspellen: net als bij een burgerraad werden de deelnemers willekeurig geselecteerd – zodanig dat hun samenstelling de Duitse samenleving zo goed mogelijk benaderde.

In aantallen betekende dit dat de geselecteerden gemiddeld 46 jaar oud waren (landelijk: 45 jaar), 28 procent van hen een migratieachtergrond had (landelijk: 30 procent) en de organisatoren gaven ook aan dat ze rekening hadden gehouden met quota’s op het gebied van genderverdeling en opleidingsniveau.

Desondanks was het "Volksparlement" niet representatief voor de Duitse bevolking. De belangrijkste reden hiervoor: de deelnemers werden allemaal getrokken uit een pool van ongeveer 300 vrijwilligers, die op hun beurt grotendeels bestonden uit aanhangers van de vorige of nieuwe generatie. De groep is zich uiteraard bewust van dit probleem en is daarom van plan haar pool in de toekomst uit te breiden. Maar zelfs dan kan niet worden gezegd dat het "representatief" is, aangezien dit uiteindelijk nooit het geval is bij loterijsystemen waarvoor men zich moet registreren . Om echt representatief te zijn, zou de trekking moeten plaatsvinden uit de lokale bevolkingsregisters – en daarvoor zou een groter aantal willekeurig gekozen "vertegenwoordigers" nodig zijn.

Deze vragen waren desondanks irrelevant in het weekend van het "Volksparlement". Van de 60 willekeurig geselecteerde mensen kwamen er zo'n 50 daadwerkelijk opdagen. Zelfs "uit het uiterste zuidwesten van Duitsland", zoals deelnemer Evelin aan de krant "nd" vertelde. De 66-jarige was jarenlang actief bij de Last Generation en is ervan overtuigd dat via burgerraden zelfs stemmen worden gehoord die anders genegeerd zouden worden. De 68-jarige Jorgos had een minder moeizame weg afgelegd. De Berlijner, met politieke wortels in radicaal, autonoom links, is nu lid van Extinction Rebellion. In een interview met "nd" hoopte hij dat het weekend een "radicale formulering van alternatieven" zou brengen – iets waarvan hij gelooft dat progressieve partijen het zullen laten varen zodra ze in het parlement komen.

De deelnemers vierden symbolisch hun intrede in het "Volksparlement" door hun stoelen van de Reichstagweide naar de koepeltent te dragen. Deze vormde een stoelencirkel met meerdere rijen. Na een korte inleiding door het moderatorenteam stonden de deelnemers op, begroetten elkaar en maakten kort kennis met elkaar. Daarna was het tijd voor het diner.

De volgende dag begon met een controversiële discussie over het proces en de wijze van besluitvorming, zo meldde een deelnemer na afloop aan de krant "nd". Over het algemeen waren het steeds vragen over het "hoe" die de grote meningsverschillen tussen de deelnemers aan het licht brachten. Inhoudelijk waren de weekendparlementariërs het op hoofdlijnen eens, wat mogelijk ook te maken heeft met het feit dat ze in de eerste plaats aanhangers waren van de vorige en de nieuwe generaties.

Anders was het voor het "Volksparlement" nauwelijks mogelijk geweest om zondag een "catalogus van principes" te presenteren, die het met een ruime meerderheid aannam. Deze luidt als volgt:

"Wij willen een beleid dat

1. Beschermt onze levensomstandigheden.
2. Neem nu verantwoordelijkheid voor vandaag en morgen.
3. De macht in andere handen leggen.
4. Van iedereen, voor iedereen.
5. vormen van directe democratie.
6. Wij willen een politiek orgasme.
7. Menselijke waardigheid – onschendbaar!

Er zijn nauwelijks concrete antwoorden op de centrale vraag die ze zichzelf stelden: "Hoe verminderen we de invloed van geld op onze democratie en samenleving?" In plaats daarvan sprak de Nieuwe Generatie over "principes voor een democratie die gewapend is tegen de alliantie tussen rechts en rijk." Aan het einde droegen de willekeurig gekozen deelnemers hun stoelen terug de koepeltent uit, waarmee ze symbolisch ruimte maakten voor het volgende "Volksparlement".