VS | Zohran Mamdani: Niet alleen voor de gelukkigen

Het tijdschrift Jacobin noemt het een "landelijke politieke aardbeving" en de spanningen lopen op Wall Street op, terwijl duizenden de overwinning van Zohran Mamdani in de Democratische voorverkiezingen voor burgemeester van New York vierden. Hij maakt een grote kans om verkozen te worden tot de eerste moslimburgemeester in wat verreweg de meest bevolkte stad van de Verenigde Staten is, in een race tegen de zittende, onafhankelijke Eric Adams.

Mamdani behoort tot de linkervleugel van zijn partij en is sinds 2017 lid van de Democratische Socialisten. Om zijn verkiezingscampagne te financieren, vertrouwde de 33-jarige op een grassrootscampagne en maakte hij gebruik van virale video's op sociale media, terwijl zijn belangrijkste rivaal, voormalig gouverneur Andrew Cuomo, die twee keer zo oud is als hij, de mainstream route van grote donateurs koos. Zelfs Donald Trump, aan de zijlijn van de NAVO-top in Den Haag, voelde zich genoodzaakt commentaar te leveren op de gang van zaken in New York City en noemde Mamdani een "100 procent communistische gek".

Wanneer hij zichzelf omschrijft als "Trumps ergste nachtmerrie", is dat natuurlijk lompe campagnemarketing. Maar voor de extreemrechtse politicus past de linkse opkomende ster helemaal niet in het door blanken gedomineerde wereldbeeld: Mamdani werd in 1991 geboren in Kampala en groeide op als zoon van een Oegandese politicoloog en de Indiase filmregisseur Mira Nair ("Salaam Bombay!"). Mamdani draagt ​​graag casual witte overhemden met een etnisch tintje, die hij tijdens publieke optredens soms verruilt voor een pak met stropdas. Nadat het gezin naar de VS was verhuisd, ging hij naar de Bronx High School of Science en studeerde hij Afrikaanse studies aan Bowdoin College in Maine. Daar was hij medeoprichter van een studentengroep die zich sterk maakte voor Palestijnse kwesties. Hij voerde ook campagne tegen executieverkopen, voor klimaatbescherming en voor de LHBTQ+-gemeenschap. Zijn pogingen als Afro-Amerikaanse rapper waren grotendeels onsuccesvol.

Zijn politieke carrière is nog relatief kort. Hij is sinds 2020 lid van de wetgevende macht van de staat New York. Tijdens zijn verkiezingscampagne scoorde hij niet alleen punten met slogans tegen "Trump-fascisme", maar had hij ook een duidelijke boodschap voor New Yorkers: "Een waardig leven mag niet voorbehouden zijn aan de weinige gelukkigen." Zijn platform weerspiegelt dit: huurbevriezing, steun voor betrouwbaar en betaalbaar openbaar vervoer, gratis kinderopvang en goedkope supermarkten, betaald door licht hogere belastingen voor bedrijven en de superrijken.

Zijn verrassende succes zal de interne confrontatie binnen de partij onder de Democraten waarschijnlijk intensiveren. De gevestigde orde lijkt verbijsterd na Trumps overwinning, terwijl vooral jonge politici een duidelijke linkse koers eisen. Zij voelen zich mogelijk gesterkt door de ontwikkelingen in New York.