FIFA Wereldbeker 1950: doelpunt van Moacyr Barbosa en Alcides Ghiggia

Soms stonden mensen op en vertrokken als Barbosa een bar binnenkwam. Alcides Ghiggia daarentegen is een van de onvergelijkbare sterren uit de WK-geschiedenis. De Uruguayaanse spits scoorde een van de belangrijkste doelpunten aller tijden (volgens sommigen met de vriendelijke hulp van Barbosa), en zelfs vandaag de dag vraagt hij een vergoeding voor interviews waarin hij over het Maracanaço mag praten. In die tijd bestonden er geen tactische systemen zoals de 4-3-1-2 of 3-3-2-2 die we nu kennen. Het systeem was eenvoudiger, informeler, een systeem waarbij de spelers op het veld stonden in de vorm van een "W" boven een "M": drie mannen stevig in de verdediging, twee ervoor die verantwoordelijk waren voor het spel, twee binnenspitsen, twee vleugelspelers en een klassieke nummer negen in het midden.

David versloeg Goliath. Brazilië had alles voorbereid voor de grote viering voor 200.000 toeschouwers in het Maracanã-stadion, speciaal gebouwd voor het WK. Ze waren de grote favoriet onder spelers, fans en journalisten, omdat ze hun groepswedstrijden ruimschoots hadden gewonnen en bovendien het thuisvoordeel hadden. Iedereen keek zo uit naar een Braziliaanse overwinning dat toen de teams het veld betraden, de meeste fotografen zich op de thuisploeg concentreerden, waardoor de Uruguayaanse spelers vrijwel alleen achterbleven, ook al riep Eusebio Tejera hen toe: "Kom hierheen en sluit je bij ons aan, want de volgende wereldkampioenen zijn er!" Zelfs FIFA-voorzitter Jules Rimet had zijn felicitatietoespraak al voorbereid. Gericht aan de Brazilianen en in het Portugees.