Klap, trashtalk, blessure: toen Boateng's nare trap Michael Ballack in de buitenspelpositie katapulteerde

Vijftien jaar geleden zette een ongelukkig moment de carrière van Michael Ballack op zijn kop. Een trap van Kevin-Prince Boateng blesseerde hem zo ernstig dat hij eerst het WK miste en vervolgens Chelsea verliet. En slechts twee jaar later maakte hij een einde aan zijn carrière.

"Blijf 48 uur koel - wat er ook gebeurt." De advertentie voor een deodorant met de beeltenis van Michael Ballack was duidelijk al lang geleden geboekt, want hij lachte voetbalminnende lezers toe in alle tijdschriften tijdens het WK van 2010. Maar voor Michael Ballack moet het een aanfluiting zijn geweest. Want op het WK in Zuid-Afrika was de inwoner van Görlitz slechts toeschouwer. Onwillekeurig. En hoewel hij probeerde zijn kalmte te bewaren en "cool" te blijven, slaagde hij daar begrijpelijkerwijs niet in alle situaties in. De betekenis van die noodlottige 15 mei 2010 werd hem met de dag duidelijker.

Amper een maand voor de opening van het WK in Zuid-Afrika stonden Chelsea FC en Portsmouth FC tegenover elkaar in de FA Cup-finale in het Wembley Stadium in Londen voor 88.335 toeschouwers. De kersverse kampioen uit de hoofdstad begon sterk tegen de underdog uit Portsmouth. De Londenaren raakten alleen al in de eerste helft vijf keer het houtwerk. Maar het hoogtepunt kwam vermoedelijk tussen de aanvoerder van het Duitse nationale team, Michael Ballack, en de in Berlijn geboren Kevin-Prince Boateng. De twee botsten herhaaldelijk op het veld in de eerste helft. Eerst verbaal, daarna gaf Ballack zijn tegenstander Boateng een "kleine tik", zoals het wedstrijdverslag in "Kicker" het noemde.

Maar daar bleef het niet bij. In de 36e minuut raakte Kevin-Prince Boateng de aanvoerder van het Duitse nationale team zo hard aan zijn enkel dat Ballack langdurige behandeling nodig had en slechts enkele minuten later werd gewisseld, met een van de pijn vertrokken gezicht. De diagnose schokte niet alleen Ballack zelf, maar een hele voetbalnatie: een gescheurde mediale band en een gedeeltelijke scheur in de enkelband. De artsen schreven hem een gipsverband voor dat vier weken zou duren en verwachtten een genezingsproces dat minstens zes weken zou duren. Het WK, waar de aanvoerder van het Duitse nationale team zo hard voor had gewerkt en van had gedroomd, was voorbij. De droom van de titel was voorbij. Uiteindelijk zouden deze trap en de blessure echter veel meer betekenen.

"Er zijn grenzen overschreden"

Maar eerst was voetbal Duitsland geschokt. Uitgerekend Boateng had de aanvoerder van het Duitse nationale elftal kort voor het toernooi zo ernstig geblesseerd dat hij aan de kant stond. Dit bleef natuurlijk niet zonder gevolgen, zoals Kevin-Prince Boateng twee weken na het incident aan Sport Bild vertelde: "Wat er gebeurt, gaat te ver. Sommigen zijn erin geslaagd mijn familie bij de hele affaire te betrekken en een slecht beeld van de vijand te schetsen. Aan de andere kant bagatelliseren en verdoezelen sommigen de klap in het gezicht van Michael Ballack. Er zijn grenzen overschreden."

Over de auteur

Jaren later schreef de Ghanese international in zijn boek "Me, Prince Boateng" de volgende regels over de taferelen die in heel Duitsland nog steeds de ronde deden: "Ballack staat tegenover me en slaat me. Normaal gesproken zou dat een rode kaart zijn geweest, maar Engeland... Daarna volgde de gebruikelijke trashtalk. De klap was niet zomaar een klap, het was een echte klap. Vijf minuten later raasde de trein door het middenveld."

Voor Michael Ballack betekende deze passerende "trein" aanvankelijk het missen van het WK. Maar dat was niet genoeg. De middenveldster kon geen overeenstemming bereiken over een contractverlenging met zijn oude club, Chelsea FC, en keerde daarom terug naar zijn oude club, Bayer Leverkusen. Daar verwelkomde zijn nieuwe trainer, Jupp Heynckes, hem met groot enthousiasme en voorspelde: "Michael Ballack heeft nog twee zeer succesvolle jaren voor zich." Maar deze voorspelling zou niet uitkomen. Na slechts een paar weken in Leverkusen liep Ballack in een wedstrijd tegen Hannover 96 op speeldag drie een breuk in zijn scheenbeenplateau op, waardoor hij de rest van de eerste seizoenshelft uitgeschakeld was en pas in januari 2011 terugkeerde.

En bovenop de hernieuwde blessureleed klonken er bittere reacties binnen de sportwereld, zoals een groot Duits sportblad meldde. Een anonieme directeur van een Bundesliga-club werd geciteerd: "Balack deed vroeger een dubbele Axel vanaf de driemeter, maar tegenwoordig is hij alleen goed genoeg voor een duik met de voet vanaf de éénmeter." Maar dat was niet genoeg. Bayern München-manager Uli Hoeneß adviseerde Ballack om zelfs na zijn herstel te stoppen met de nationale ploeg: "Ook al is het bitter: je moet het moment herkennen waarop het genoeg is."

En inderdaad, Michael Ballack zou nooit meer voor het Duitse nationale team spelen. De voormalige aanvoerder van het Duitse nationale team speelde in twee jaar tijd slechts 35 wedstrijden voor Leverkusen. Op 2 oktober 2012 beëindigde Michael Ballack definitief zijn actieve voetbalcarrière. 15 mei 2010 had Michael Ballacks carrière op zijn kop gezet. "Blijf 48 uur koel - wat er ook gebeurt." Ook al moet de slogan destijds spottend overkomen op Michael Ballack, hij bleef in wezen verbazingwekkend "koel" ondanks de dramatische gevolgen van Kevin-Prince Boatengs trap.