Samenvatting van de finale van seizoen 2 van <i>The Last of Us</i> : Stormwaarschuwing

Eindelijk heeft Ellie's wraakmissie zijn hoogtepunt bereikt. In de laatste aflevering van vanavond ontmoet de strijdlustige 19-jarige Abby eindelijk weer, maar niet op de manier die ze had gepland. Sterker nog, haar uitstapje naar Seattle is niet echt volgens plan verlopen, en met elke scène die voorbijgaat, wordt het duidelijker dat Ellie beseft dat ze er te diep in zit. Toch weerhoudt een misvatting over de verzonken kosten haar ervan een ander pad te overwegen dan het pad dat recht voor haar ligt: ​​ze is al zo ver gekomen. Ze moet Abby doden en Joel wreken. Met welk doel? Zo ver denkt ze niet vooruit. Het einde doet er misschien niet eens toe. Om een ​​zin uit een andere sciencefictionfranchise met Pedro Pascal te citeren: "Dit is de weg."

De finale begint met Jesse die de kruisboogpijl van Dina's been haalt, terwijl Ellie terugkeert van de jacht op Nora . Wanneer Dina wakker wordt om het bloed van Ellies krassen en blauwe plekken te vegen, staart Ellie verdwaasd voor zich uit. "Ik heb haar aan het praten gekregen," geeft ze toe. "Ik dacht dat het moeilijker zou zijn. Maar dat was het niet. Het was makkelijk."

Dina veronderstelt dat Nora heeft gekregen wat ze verdiende. Maar Ellie is daar niet meer zo zeker van. "Misschien ook niet," zegt ze. Vervolgens vertelt ze Dina wat Joel daadwerkelijk heeft gedaan – over de genezing die had kunnen komen, over al die dode Fireflies en over Abby's vader.

De onthulling van zo'n vreselijk geheim brengt Dina zichtbaar van haar stuk. Voor het eerst sinds ze Jackson hebben verlaten, lijkt ze haar vertrouwen in Ellie in twijfel te trekken. "We moeten naar huis," zegt ze. Ellie lijkt het op dat moment in ieder geval met haar eens te zijn.

Maar ze kunnen niet weg zonder Tommy. De volgende ochtend gaan Ellie en Jesse op pad om Joels broertje te ontmoeten op een afgesproken ontmoetingspunt, een verlaten boekwinkel. Hun wandeling ernaartoe geeft hen beiden ruim de tijd om bij te praten. Jesse is niet bepaald blij met zijn voormalige patrouillepartner – om de voor de hand liggende redenen, maar ook om ingewikkeldere redenen. Hij heeft uit Dina's gedrag afgeleid dat zijn ex-vriendin zwanger is van zijn kind. Ze weigerde alcohol om de pijn van haar beenwond te verzachten en hield vol dat ze niet kon sterven, niet dat ze niet wilde sterven. "Ik word vader," zegt hij tegen Ellie. "Wat betekent dat ik niet kan sterven. Maar door jou zitten we vast in een oorlogsgebied. Dus wat dacht je ervan om de excuses over te slaan en gewoon Tommy te zoeken, zodat ik ons ​​en mijn kind zo snel mogelijk uit Seattle kan krijgen?"

Dit is een duidelijk andere houding dan die van Jesse in de game. In The Last of Us: Part II heeft Jesse moeite met Ellie's soms arrogante aanpak van geweld, maar hij behandelt haar met wederzijds respect, zelfs genegenheid. Ze geven elkaar een high five nadat ze aan bijna-doodervaringen zijn ontsnapt; ze maken grapjes over het feit dat Joel ooit dacht dat Ellie verliefd was op Jesse. Hij zweert dat hij met Ellie en Dina naar Seattle was gekomen als ze hem ernaar hadden gevraagd. "Ik keek tegen Joel op," zegt hij. "Wat er met hem is gebeurd, was echt vreselijk. Ik zou zijn gekomen."

Zelfs wanneer hij erachter komt dat Dina zwanger is, reageert Jesse in Deel II niet met woede, maar met empathie. "Ik snap waarom je hierheen bent gekomen," zegt hij tegen Ellie. "Maar we moeten haar terugnemen." Pas wanneer Ellie tegen hem liegt over haar bedoelingen om Tommy te vinden, keert hij zich (tijdelijk) van haar af.

Ter vergelijking: in de serie behandelt Jesse Ellie veel meer als een gefrustreerde, overbelaste oudere broer, dan als een humeurige jongere zus. Wanneer de twee tijdelijk onderdak vinden in een parkeergarage tegen de stortbui, zijn ze getuige van de gevangenneming van een Seraphite-jongen. Ellie probeert naar buiten te rennen en hem te helpen, maar Jesse trekt haar terug. "Ik ga hier niet dood. Niet voor een van hen. Dit is niet onze oorlog," benadrukt hij.

Bij de ontmoetingsplek in de boekwinkel ontdekken ze wat doorweekte oude pocketboeken en kinderboeken over monsters (een beetje overdreven, HBO)... maar geen Tommy. Blij met een momentje rust, gaat Jesse zitten onder een muurschildering met de tekst: "Alles heeft een moraal, als je die maar kunt vinden." (Ook hier is de boodschap op zijn zachtst gezegd nogal zwaar op de hand.) Hij geeft toe dat hij van Dina houdt, maar niet zoals Ellie. Toch is hij teleurgesteld in haar daden. Jaren geleden werd ook hij verliefd op iemand: een meisje dat via Jackson naar de universiteit kwam. Maar hij weigerde met haar mee te gaan. Hij wilde zijn gemeenschap niet in de steek laten. Hij had het gevoel dat hij zijn gemeenschap niet in de steek kon laten. "Omdat ik heb geleerd om anderen voorrang te geven," besluit hij.

"Oké, ik snap het. Dus jij bent Sint Jesse van Wyoming, en alle anderen zijn een klootzak," concludeert Ellie. Ik bedoel, natuurlijk.

Voordat ze dieper in deze kleine ruzie kunnen duiken, sputteren hun WLF-radio's tegen met geweervuur, afkomstig van een sluipschutter waarvan ze alleen maar kunnen aannemen dat het Tommy moet zijn. Ze rennen naar het dak om de skyline van Seattle beter te kunnen bekijken, van waaruit Ellie een reuzenrad ziet vlakbij het verre aquarium - met een walvis afgebeeld op de zijkant van het gebouw. ​​"Walvisrad" waren de twee woorden die Nora eruit wist te krijgen toen Ellie haar in de vorige aflevering tot moes sloeg. Helaas dringt het tot Ellie door: Abby verschuilt zich in het aquarium. Zoals ze in het spel doet, laat Ellie alle schijn van Tommy te redden varen en concentreert zich in plaats daarvan op het opsporen van Abby. Geërgerd onthult Jesse dat hij "nee" heeft gestemd tijdens het Jackson-referendum over het wreken van Joel . Waarom? "Omdat alles wat je doet, doe je voor jezelf," zegt hij tegen zijn vriend en bondgenoot. Au .

Ellie is misschien wel gestoken, maar ze herkent een hypocriet als ze er een ziet. "Je hebt vandaag een kind laten sterven, Jesse," antwoordt ze. "Waarom? Omdat hij niet in jouw gemeenschap zat?" Joel was Ellies gemeenschap. Ze gedraagt ​​zich zoals Jesse in haar schoenen zou staan, of dat heeft ze zichzelf wijsgemaakt. Ze doet het goed voor haar gemeenschap.

Jesse kan haar niet langer tegenspreken. "Ik hoop echt dat je het redt," zegt hij, en ze gaan hun eigen weg.

Terwijl Ellie zich een weg baant door het puin van een gebombardeerd en doorweekt Seattle om het aquarium te bereiken, zijn de WLF-toplui geobsedeerd door hun eigen vetes. We zien hoe de sergeant uit aflevering 5 , Elise Park, Isaac informeert dat de storm alleen maar zal toenemen. Haar soldaten zijn klaar voor de komende strijd, ook al zijn de "gewone soldaten een beetje bang". Isaac neemt het hen niet kwalijk. Maar hij is te afgeleid om over zijn eigen angsten na te denken. "Heeft iemand nieuws over Abby?" vraagt ​​hij.

We hebben veel over Abby gehoord sinds aflevering 2, maar we hebben haar nog niet in Washington gezien. Blijkbaar is Joels moordenaar vermist, wat slecht nieuws is voor Isaac, die – verrassing, verrassing – haar als zijn opvolger beschouwde. In het (steeds waarschijnlijker wordende) geval van zijn dood zou Abby de leiding van de WLF op zich nemen. "Wie stelt onze toekomst veilig?" vraagt ​​hij aan Elise. "Zij had dat moeten zijn."

Dit is een hint voor kijkers dat Abby niet de hele tijd naar oude Curtis en Viper dvd's heeft zitten kijken terwijl Ellie en Dina een gat in de stad hebben geslagen. Abby's eigen verhaallijn speelt zich af in dezelfde periode, en hoewel we nog niet weten wat er is gebeurd, weten we wel dat het haar relatie met haar medesoldaten heeft veranderd. En dat is belangrijk, want terwijl Isaac Abby's veranderende loyaliteit betreurt, verzamelen de WLF zich op de nabijgelegen basis op het eiland Seraphite. Dezelfde basis waar Ellie aanspoelt als haar boot schipbreuk lijdt. Maar dankzij de dreigende militaire operatie van de WLF ontsnapt Ellie ternauwernood aan de ontvoering door de Scars. Ze vluchten het bos in terwijl de Wolves het eiland in een hinderlaag lokken, en Ellie sprint terug naar haar boot, die ze uiteindelijk naar het aquarium brengt.

Daar vindt ze wat bebloede chirurgische instrumenten – een verhaaltease waar we op moeten wachten tot seizoen 3 uitkomt – en een spoor van natte voetafdrukken dat rechtstreeks leidt naar de plek waar Owen en Mel staan ​​te ruziën over (wie anders?) Abby. Ellie besluipt hen en richt haar pistool op Owens hoofd, waarna ze een oude tactiek van Joel uit haar achterzak haalt. Ze eist dat Owen en Mel allebei Abby's locatie op een kaart omcirkelen; als hun cirkels niet overeenkomen, zal Ellie hen beiden doden.

Mel is bereid Abby op te geven als dat betekent dat ze hun ongeboren kind kan redden. Maar Owen is niet zo happig om zijn ex-vriendin in de steek te laten. Terwijl hij naar de kaart op tafel lijkt te reiken, grijpt hij in plaats daarvan naar zijn pistool. Ellie's reactie is onmiddellijk, bijna onbewust. Ze schiet en raakt Owen recht in zijn keel. Hij zakt onmiddellijk in elkaar en is binnen enkele seconden dood.

Maar de kogel gaat onbedoeld door Owen heen en schampt Mels keel, waaruit bloed gutst terwijl ze haar jas openritst en haar zwangere buik onthult. Ellie, die niets van Mels toestand wist, is geschokt. Mel smeekt Ellie om de baby met een mes uit te snijden voordat ze sterft (en de foetus met haar), maar Ellie is te bang, te getraumatiseerd en te hulpeloos om snel te handelen. Ze kan alleen maar toekijken, snikkend, terwijl ze alle drie – Owen, Mel en hun ongeboren kind – aan hun verwondingen bezwijken.

Het is een gruwelijke, sombere scène, die Tommy en Jesse duidelijk alarmeert wanneer ze arriveren om Ellie te redden. Ze begeleiden haar terug naar de schouwburg, waar ze even van rust genieten voordat ze aan hun weg naar huis beginnen. Ellie bedankt Jesse dat hij voor haar is teruggekomen, dat hij "een goed mens" is. Hij geeft uiteindelijk toe dat er een soort wapenstilstand tussen hen is: "Als ik ergens verdwaald en in de problemen was, zou je de wereld in brand steken om me te redden."

Helaas, maar niet verrassend, is hun verzoening van korte duur. Ze horen Tommy worstelen in de theaterlobby, en terwijl ze door de deuren stormen om hem te redden, schiet iemand – maar wie anders zou het kunnen zijn? – hem door het hoofd. Jesse's dood is net zo schokkend en plotseling als in de film. Er is geen tijd om het te verwachten, en nog minder tijd om erover te rouwen.

Eindelijk zien we Abby weer. Ze is er een stuk slechter aan toe sinds haar tijd in Jackson: blauwe plekken verschijnen in haar nek en haar vlecht hangt slap en nat in een knotje. Ze richt haar pistool op Tommy, terwijl Ellie haar smeekt hem te laten leven. Abby wil haar toch? Ze heeft Mel en Owen vermoord. Joel heeft Abby's vader vermoord vanwege haar ... Abby kan niet geloven dat het zover is gekomen. "We hebben je laten leven," zegt ze, terwijl ze haar pijlen richt op Ellie. "En jij hebt het verspild ."

Een geweerschot klinkt door de lucht, maar het beeld wordt zwart voordat we kunnen zien waar het terechtkomt. In plaats daarvan transporteert The Last of Us ons terug in de tijd en laat ons kennismaken met de Abby van drie dagen eerder. We zien haar ontwaken in het WLF-complex in het fictieve SoundView Stadium, gebaseerd op de echte NFL-footballarena Lumen Field. Daar hebben de Wolves een zelfvoorzienende gemeenschap gebouwd die bijna griezelig (en, je kunt er zeker van zijn, opzettelijk) op Jackson lijkt. Terwijl Abby dit kleine koninkrijk overziet, vertelt een lager gelegen derde deel ons dat we terug zijn bij Seattle, dag één.

Dus, wat betekent dat voor onze door de strijd getekende overlevenden? Het impliceert dat Kaitlyn Dever volgend seizoen de hoofdrol zal spelen, waarbij Ellie's verhaal tijdelijk aan de kant wordt geschoven ten gunste van Abby's perspectief. Dat is dezelfde vertelstrategie die in deel II zo kunstig werd toegepast, hoewel niet zonder enorme controverse, en ik vermoed dat de reacties van fans op deze keuze eveneens verdeeld zullen zijn wanneer seizoen 3 begint. Maar in tegenstelling tot spelers van de game, zullen fans van de serie de luxe hebben van wat tijd om het te verwerken. In de game is de overgang tussen Ellie's perspectief en dat van Abby direct, zonder tijd om aan te passen, tenzij je graag even naar het toilet wilt. In het geval van de HBO-bewerking hebben kijkers maanden de tijd voordat seizoen 3 Abby's kant van de saga laat zien.

Rouw om Jesse's dood – en verwerk Ellie's keuzes – zolang het nog kan. Vanaf nu wordt het alleen maar ingewikkelder.