Doodsverzekeringen II

In de 20e eeuw bereikte de necropolitiek zijn hoogtepunt in de gebieden van nazi-Duitsland, waar miljoenen mensen, vooral Joden, systematisch werden vermoord in vernietigingskampen, en in de stalinistische USSR, waar miljoenen stierven van de honger en duizenden werden geëxecuteerd. Om verdere totale misdaden te voorkomen, heeft de internationale gemeenschap (de Verenigde Naties) de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens aangenomen. Vandaag de dag zijn niet alleen de uitzonderingszones en de doodszones toegenomen, maar wordt ook het internationale juridische kader geschonden dat de oplossing van internationale conflicten door middel van onderhandelingen zou moeten bevorderen en de schending van het oorlogsrecht en het humanitaire recht zou moeten voorkomen. De invasie van Oekraïne, de oorlog in Gaza en nu het conflict tussen Israël en Iran hebben de deur verder geopend voor de demonen.

De angst voor een regionale oorlog in het Midden-Oosten, die door sommige analisten als een voorbode van een nieuwe wereldoorlog wordt beschouwd, en de neiging van de media om zich te richten op het laatste nieuws, dreigen de aandacht af te leiden van Gaza en Oekraïne, conflicten waar oorlogsmisdaden en misdaden tegen de menselijkheid zijn gepleegd, zoals de bombardementen op ziekenhuizen, scholen en woonwijken, en de wreedheid van de burgerbevolking. Hoewel schendingen van de oorlogsregels wereldwijd al lang toenemen, brengen de vernietiging van basisinfrastructuur in Gaza, de blokkade en de daaropvolgende vermindering van de voedselvoorziening de bevolking aan de rand van hongersnood, zoals gedocumenteerd door de neutrale internationale organisatie Artsen zonder Grenzen. De minachting van de terroristische groepering Hamas en de Israëlische regering voor mensenlevens is evident. Naast de duizenden levens die in Israël zijn beëindigd of verminkt door de criminele terroristische inval, naast de 55.000 doden en meer dan 100.000 gewonden of amputaties veroorzaakt door de bombardementen en aanslagen in Gaza, zullen duizenden kinderen een langzame dood sterven of in hun groei belemmerd worden.

In Oekraïne, waar de illegale Russische invasie is geëscaleerd tot geweld, vonden er niet alleen duidelijke oorlogsmisdaden plaats in de vorm van de verwoesting van steden en platteland, maar ook marteling, seksueel geweld en de opsluiting van journalisten en "oppositieleden" in Russische gevangenissen waar ze werden gemarteld of vermoord (The Guardian). Bovendien, zoals gedocumenteerd door de Yale School of Medicine en het Institute for the Study of War, organiseerde de Russische regering de systematische ontvoering van tienduizenden of honderdduizenden kinderen uit bezette gebieden en bracht ze naar Rusland, waar ze zouden worden "geadopteerd" en "heropgevoed" door lokale families. De vernietiging van grondgebied en cultureel erfgoed wordt dus verergerd door het uiteenrukken van families en gemeenschappen.

In deze en andere gevallen verzwakken oorlogszuchtige retoriek en de demonisering van de "Ander" empathie en solidariteit. Zoals Judith Butler schreef, in de nasleep van de Amerikaanse oorlogspropaganda na 9/11, dicteren deze discoursen dat sommige levens rouw verdienen en andere niet. Het aannemen van dit perspectief in interne of internationale conflicten impliceert het opgeven van een gevoel van menselijkheid en het bevorderen van de opkomst van de politiek van wreedheid waarmee autoritaire regeringen de schending van mensenrechten of het ontzeggen van burgerrechten proberen te rechtvaardigen, vandaag tegen sommigen ("vijanden"), morgen tegen iedereen.

Het noemen van een paar plaatsen waar horror levens, steden en velden verwoest en alle hoop op een leefbare toekomst de kop indrukt, mag ons niet blind maken voor het sociale lijden in vele andere delen van de wereld, waar kapitalistisch-militaristische rationaliteit de ergste monsters voortbrengt. De verheffing van geld tot opperste waarde, de ontkenning van de onderlinge afhankelijkheid van mensen en van de mensheid met de natuur, ten gunste van een egoïstische internationale elite die belust is op macht en rijkdom, brengt ons voortbestaan ​​in gevaar.

Actief verzet tegen de politiek van de dood in ons land, waar we de schande van meer dan 120.000 vermiste personen dragen, zou een eerste stap zijn op weg naar het herwinnen van onze menselijkheid.