Muzikant Eddie Palmieri overleed op 88-jarige leeftijd.
Eddie Palmieri , die een revolutie teweegbracht in de Latijns-Amerikaanse muziek en een grote bijdrage leverde aan de explosie van salsa in New York, is woensdag op 88-jarige leeftijd overleden in de Verenigde Staten, zo meldde de entourage van de artiest op sociale media.
"De legendarische pianist, componist, orkestleider en een van de meest invloedrijke figuren in de geschiedenis van de Latijns-Amerikaanse muziek is op 6 augustus thuis in New Jersey overleden", aldus zijn Instagram-account, samen met een foto van de artiest.
Fania Records, het iconische salsalabel, betreurde het overlijden van de ster en noemde hem "een van de meest innovatieve en unieke artiesten in de muziekgeschiedenis."
"We zullen hem heel erg missen", voegde hij toe.
Palmieri, zoon van Puerto Ricaanse ouders, werd geboren in de wijk Harlem in New York. Als broer van pianist Charlie Palmieri maakte hij al op zeer jonge leeftijd zijn entree in de muziekwereld.
In zijn tienerjaren volgde hij pianolessen in Carnegie Hall, die hij combineerde met het bespelen van de pauken.
De PerfecteHij begon al professioneel in bands te spelen voordat hij oud genoeg was en maakte kennis met de muziekscene van New York. Zo speelde hij twee jaar lang samen met de Puerto Ricaanse muzikant Tito Rodriguez .
In 1961 richtte hij de band "La Perfecta" op, die salsa een nieuwe betekenis gaf door trombones te gebruiken in plaats van trompetten. Vier jaar later werd zijn "Azúcar Pa' Ti" een dansvloerhit die decennia later ook een plaats zou krijgen in de collectie van de Amerikaanse Library of Congress.
Palmieri staat bekend om zijn revolutie in de sound van Latin jazz en salsa, en om zijn lange carrière die meer dan zeven decennia beslaat.
In 1975 werd hij de eerste Latijns-Amerikaanse artiest die een Grammy won voor zijn album " The Sun of Latin Music ". Het album won de toen net nieuwe categorie 'Best Latin Recording'.
Gedurende zijn omvangrijke carrière heeft de muzikant acht Grammy's gewonnen, waarvan de laatste voor " Simpatico " in 2006 in de categorie Latin jazz, naast andere onderscheidingen.
Palmieri was een van de eerste salsazangers die een politieke toon in zijn composities verwerkte.
In 1969 bracht hij het album "Justicia" uit. De teksten gaan over ongelijkheid, sociale rechtvaardigheid en discriminatie en de zang is van Ismael Quintana en Justo Betancourt.
Kort daarna, in 1972, trad hij op in Sing Sing, een gevangenis in New York, voor een voornamelijk Latijns-Amerikaans en zwart publiek, aldus de Washington Post.
"Voor de hele mensheid!" riep Palmieri door een luidspreker op de binnenplaats van de gevangenis, meldde de krant. Hij zei ook dat er "geen muren", "geen angsten" en "maar één ding in het leven zouden moeten zijn: vrijheid in de komende jaren."
"Hij was een mentor, leraar en onvermoeibare pleitbezorger voor de Latijns-Amerikaanse muziek en cultuur. Hij inspireerde generaties muzikanten en ontroerde talloze luisteraars met zijn artisticiteit, overtuiging en onmiskenbare geluid", aldus zijn verslag.
Hij laat vijf kinderen en vier kleinkinderen achter. Zijn vrouw, Iraida Palmieri, overleed in 2014.
Eleconomista
