La Perrière, of hoe je het beste uit je leven in Perche haalt

"Om gelukkig te leven, laten we verborgen leven", het motto is nog nooit zo goed gekozen door liefhebbers van de Perche . Hoe kleiner het gehucht en hoe meer verloren in het Normandische coulisselandschap, hoe meer het prominente mensen aantrekt, jaloers op hun rust. Het grenst bijna aan het verlangen naar anonimiteit. Het gewilde dorp, nauwelijks zichtbaar op de kaart, past in een zakdoek. Een paar huizen, oude gerestaureerde boerderijen, of schuurtjes die als werkplaats worden gebruikt, huisvesten over het algemeen tweede huizen. Maar het tijdelijke kan permanent worden voor degenen die de sprong hebben gewaagd. Zelfs als we ze neoruraux noemen, gaan deze stadsbewoners die de stad ontvlucht zijn om hun beste tweede leven te leiden, niet zo ver dat ze zich als een boer kleden. Alleen als die van een tuinman.

Monique Duveau, een kleurrijk personage met een uitgesproken mening. Deze voormalige foodstylist en auteur van diverse kookboeken, is een boegbeeld in deze Perche, een streek die steeds meer door Parijzenaars wordt bevolkt. Haar boek "Vivre la campagne" (Leven op het platteland)...