De meest invloedrijke Obama-broers van het land hebben een verrassend nieuw standpunt ingenomen
(minimale breedte: 1024px)709px,
(minimale breedte: 768px)620px,
calc(100vw - 30px)" breedte="1560">Meld u aan voor de Slatest en ontvang dagelijks de meest inzichtelijke analyses, kritiek en adviezen in uw inbox.
Het media-imperium van Pod Save America is nooit gedreven door een allesomvattende ideologie. In de kern is dit een podcast gepresenteerd door vier opkomende politici uit de regering-Obama – speechschrijvers Jon Favreau en Jon Lovett, adviseur Dan Pfeiffer en woordvoerder Tommy Vietor – en als zodanig weerspiegelt de programmering traditioneel de impulsen van het Democratische establishment. Maar die grillen veranderen in de loop der tijd, en dat brengt de loyaliteit van de show in een ongemakkelijke toon, waarbij de presentatoren doelen steunen die ze ooit, op zijn zachtst gezegd, extreem sceptisch bekeken. Bijvoorbeeld: als trouwe luisteraar van de podcast vond ik het ronduit desoriënterend om de jongens te horen flirten met een uitgesproken gematigder standpunt over immigratie tijdens de verkiezingen van 2024, vooral in vergelijking met de verkiezingen van 2020. Maar als je bedenkt dat partijleiders destijds ook snel naar rechts opschoven op het gebied van immigratie, had niemand verbaasd moeten zijn. Pod Save America is opgericht op basis van één principe: vurige strijders voor het Democratische merk zijn. Persoonlijke voorkeuren worden daarbij losgelaten ten behoeve van de legendarische grote tent.
En, beste mensen, dat is de reden waarom het nieuwe standpunt van de podcast over Palestina zo opmerkelijk is.
Mag ik uw aandacht vestigen op een gesprek uit de aflevering van afgelopen dinsdag, waarin de aanhoudende hongersnood in de Gazastrook en de nachtmerrieachtige missie van de Israëlische regering om de status quo te handhaven, aan bod kwamen. Als u het verhaal niet hebt gevolgd, komt het er kort gezegd op neer dat Israël eerder dit jaar de bevoorrading van de regio heeft geblokkeerd, en dat het daaruit voortvloeiende gebrek aan grondstoffen heeft geleid tot een sociaal gemanipuleerde hongersnood . (De officiële lezing van de regering-Netanyahu luidt dat Hamas het voedsel dat Gaza binnenkomt steelt en hamstert, hoewel de juistheid van die bewering op zijn best twijfelachtig is.) De gruwelijke beelden die de afgelopen helse maanden uit het gebied zijn opgedoken, hebben een enorme verandering teweeggebracht in de dialoog erover. Pod Save America is het levende bewijs. Hier is het transcript, waarin zowel Favreau als Vietor de toekomst van de interacties van de Democratische Partij met Israël beoordelen:
Favreau: Ik vind niet dat Democratische kandidaten nog langer geld van AIPAC [het American Israel Public Affairs Committee] moeten aannemen of moeten stemmen voor militaire steun aan Israël. Met deze regering? Absoluut niet. En dat geldt zeker ook voor de volgende Democratische presidentskandidaat.
Viator: Dingen die ik graag zou zien dat de Democraten op zijn minst zouden oproepen om de militaire steun aan Israël stop te zetten. Het is trouwens een rijk land. Ze hebben onze 3 miljard dollar per jaar niet nodig. Ik zou graag zien dat er gesproken wordt over sancties tegen Israëlische regeringsfunctionarissen die genocidale retoriek gebruiken of openlijk over etnische zuiveringen praten. We zouden een staakt-het-vuren-resolutie bij de VN moeten steunen. Er moet een totale mentaliteitsverandering komen binnen de Democratische Partij. Als de oorlog voorbij is, gaan we niet terug naar de status quo van vóór 7 oktober. Dat is niet waar de partij staat, en dat is niet waar de wereld staat.
Er valt hier veel te bespreken. Het belangrijkste is dat dit misschien wel de eerste keer is dat ik de jongens van Pod Save een substantiële ommekeer hoor eisen van de Democratische orthodoxie uit het Obama-tijdperk. Ja, de nationale verontwaardiging over de hongercampagne in Gaza heeft een waar kookpunt bereikt. Wanneer carrière-aanhangers zoals Amy Klobuchar om hulp roepen , weet je dat er iets aan de hand is. Maar de machthebbers zijn nog steeds in handen van mensen als Chuck Schumer en Hakeem Jeffries, die beiden samen 2,5 miljoen dollar van AIPAC hebben ontvangen. (Voor zover het iets waard is: Schumer en Jeffries hebben beiden verklaringen over het voedseltekort afgelegd en opgeroepen tot een staakt-het-vuren.) Als Favreau en Vietor serieus zijn over het intrekken van hun steun aan Democraten die donaties van de Israëlische lobby werven, dan heeft Pod Save America eindelijk een punt gevonden dat hen in conflict brengt met de leiders van hun partij.
Toch blijft de vraag: breken de presentatoren werkelijk met de gevestigde orde, of voorzien ze een meer trage verschuiving in de status quo, waarbij Democratische hoopvollen bij toekomstige verkiezingen gedwongen zullen zijn om met een creatiever beleid ten aanzien van Israël te komen?
Eerlijk gezegd is er voldoende bewijs voor dat laatste. Pod Save America heeft er een handje van om een standpunt in te nemen op het moment dat het taboe verdwijnt. (Ik herinner me de uren na Joe Bidens demarrage tijdens het debat, toen de podcast een van de eersten was die opriep tot vervanging van de man aan de top van de lijst, een idee dat in slechts een week tijd van onhaalbaar naar onweerlegbaar ging.) En ik denk dat de politieke instincten van de presentatoren – evenals hun griezelige vermogen om de theeblaadjes te lezen en de partij ternauwernood te verslaan – hier ook met Palestina te zien zijn.
Het is immers veelzeggend dat het onderwerp Gaza er in 2024 zelden of nooit in slaagde om Pod Save America te bereiken, terwijl de massale dood die de Israëlische regering in Gaza heeft aangericht een Biden-probleem was. In die tijd vielen de Democraten terug op de houterige manier waarop ze altijd over Israël hebben gesproken – waarbij elke erkenning van de menselijkheid of het welzijn van de Palestijnen ondergeschikt moest worden gemaakt aan onwrikbare steun voor Israël – en vertrouwden erop dat de oude regels gewoon zouden werken. Maar Donald Trump veroverde elke swing state, en wanneer je de puinhoop doorzoekt en naar antwoorden zoekt, is het duidelijk dat de met moeite opgebouwde reputatie van de Democraten voor schijnheiligheid een van de belangrijkste boosdoeners is die de partij in een ramp heeft gestort.
En waar manifesteerde die onechtheid zich vooral? De mate waarin de partij een alom verachte oorlog verdedigde, die steeds grotesker en onvergeeflijker werd naarmate november dichterbij kwam. Het eindresultaat liet miljoenen Amerikanen achter met de mening dat Democraten nergens in geloven, of in ieder geval nergens in wat populair is. Pod Save America stelt dat een humanere benadering van Gaza wellicht de makkelijkste manier is om dat vertrouwen terug te winnen.
Er was nog een veelzeggend moment, dieper in de aflevering, toen de presentatoren een tweet van het officiële AIPAC-account bespraken waarin Bernie Sanders van "bloedsmaad" werd beschuldigd. Los van de onzin van het beschuldigen van een Joodse senator – die familieleden verloor in de Holocaust – van antisemitisme, kwam Vietor met een analyse die in eerdere podcastuitzendingen ondenkbaar zou zijn geweest. "Die retoriek is zo overmatig gebruikt. Ik denk dat het effect ervan is uitgewerkt," zei hij. "Mensen zijn niet meer bang, en dat is goed."
Het is het apparaat van de podcast in het klein. De show is bedreven in het detecteren van een kritische massa – die zeldzame momenten waarop verboden burgerlijke aspiraties plotseling uitvoerbaar worden. Als dit de keuze is die Pod Save America voor Israël heeft gemaakt, dan is de kans groot dat miljoenen liberalen dit voorbeeld al hebben gevolgd. Het is aan de rest van de partij om het momentum te benutten.
Meld u aan voor de avondnieuwsbrief van Slate.
