Ondanks zijn overwinning slaagt Olivier Faure er niet in de Socialistische Partij te verzoenen in haar relatie met de LFI

Olivier Faure , met een zeer kleine marge herkozen tot eerste secretaris, slaagde er niet in de Socialistische Partij te herenigen tijdens het 81ste congres in Nancy. Hieruit bleek opnieuw dat er grote meningsverschillen waren over de relatie met La France Insoumise en de strategie voor de presidentsverkiezingen.

Op het podium van het Palais des Congrès zag het er nochtans prachtig uit: Olivier Faure, voor de vierde keer verkozen met 51,15%, stond schouder aan schouder met de opstaande hand, naast Nicolas Mayer-Rossignol, de burgemeester van Rouen, die er voor de tweede keer niet in slaagde de partij te winnen.

Aan zijn zijde bevond zich ook de derde man, de leider van de socialistische afgevaardigden, Boris Vallaud, die probeerde zich te presenteren als een verbindende figuur. Hoewel de partij het psychodrama van het vorige congres in Marseille, waar Mayer-Rossignol en Fauré dagenlang met elkaar in botsing waren gekomen, wist het congres in Nancy de cohesie niet te herstellen.

's Ochtends kondigde Nicolas Mayer-Rossignol aan dat hij de langverwachte "samenvatting" met de partijleiding, die hij ervan beschuldigde "de verantwoordelijkheid te nemen voor de verdeeldheid", niet zou houden. De relatie van de PS met La France Insoumise stond opnieuw ter discussie. De twee fracties waren dicht bij een akkoord, maar het kamp van de burgemeester van Rouen wilde schriftelijke garanties dat er "geen nationale en programmatische overeenkomst" met de LFI zou komen in geval van parlementsverkiezingen. Olivier Faure weigerde.

"Ik zal extreemrechts nooit vergelijken met La France Insoumise", zei parlementslid Arthur Delaporte, een naaste medewerker van de eerste secretaris. "Wat gaat u doen voor kiesdistricten met een risico op RN in geval van een ontbinding? En als de Groenen en de communisten ervoor kiezen om met LFI te vertrekken?"

In zijn slottoespraak betreurde de socialistische leider dat zijn tegenstanders het congres hadden willen omvormen tot "een referendum voor of tegen La France Insoumise". Volgens hem "getuigt dit van de psychologische overheersing" van de radicale linkerzijde.

"Kun je niet over andere kwesties dan LFI of mij discussiëren?" had Jean-Luc Mélenchon de dag ervoor gegrapt. Nicolas Mayer-Rossignol van zijn kant roept op tot een volledige breuk met de Mélenchonistische beweging en zegt dat hij liever "verkiezingen verliest" dan "hun ziel verliest".

En parlementslid Jérôme Guedj beschuldigde Jean-Luc Mélenchon , die hem na stond, ervan een "antisemitische klootzak" te zijn geworden. Dit wekte de woede van de opstandige tribuun en LFI-coördinator Manuel Bompard, die publieke excuses eiste van de Socialistische Partij.

"Break with LFI" drong er ook bij voormalig premier Bernard Cazeneuve van France Inter op aan. Cazeneuve verliet de Socialistische Partij in 2022 en sloot zich onlangs aan bij François Rebsamen, eveneens een voormalig minister onder François Hollande. Hij wil zich inzetten voor een mobilisatie van de sociaaldemocratische linkerzijde met het oog op 2027.

"Een grote socialistische partij verlaagt zich niet tot permanente polemieken met links (...), een grote socialistische partij spreekt tot heel links, tot al haar kiezers, zonder enige vorm van selectie," antwoordde Olivier Faure, die weigerde het spel van onverzoenlijke partijen te herhalen. De man die een van de architecten was van de linkse allianties Nupes (in 2022) en het Nieuwe Front Popular (in 2024) met La France Insoumise, herhaalde echter dat er "geen nationale overeenkomst" met LFI zou komen bij de gemeenteraadsverkiezingen.

Voor de presidentsverkiezingen, zo hield hij vol, wil hij één kandidaat "van Ruffin tot Glucksmann, van Autain tot Tondelier, van de socialisten tot de ecologen of de communisten". Nog een uitgangspunt van Nicolas Mayer-Rossignol, die in plaats daarvan pleit voor "een socialistische bevestiging".

Deze interne spanningen, die zich binnen de Socialistische Partij herhalen, lijken activisten echter niet al te veel zorgen te baren. Théo Roussel, 28 jaar oud, uit Yvelines, relativeert de zaken: de Socialistische Partij "is altijd verdeeld geweest tussen rechts en links."

"We hadden voorspeld dat we een conferentie vol gebroken borden zouden hebben, maar dat is niet gebeurd", zegt Nathan Ball, 25 jaar, uit Moselle: "De wens om samen verder te gaan is er nog steeds."

Wat betreft de strategie die voor de presidentsverkiezingen moet worden gevolgd, kan de eerste secretaris echter rekenen op de steun van Boris Vallaud, met wie de onderhandelingen gaande zijn, om "een bestuurspact" te sluiten. Olivier Faure heeft opnieuw zijn hand uitgestoken en beloofd zijn concept van "decommodificatie" van het bedrijf te herstellen. Hij gaf ook aan dat hij de deur naar het management "open" laat, in lijn met Nicolas Mayer-Rossignol. Op voorwaarde dat "het meerderheidsfeit" en "de strategische lijn die door dit congres is aangenomen" worden gerespecteerd.